BTS( YN) MAFYA ABİLERİM-3

2.sezon 2.bölüm .

~Yazım hatam varsa üzgünüm .
Yazar'dan

Duymuş oldukları sözler her birinin beyninin içinde defalarca yankılandı . Algılamaya çalışıyordurlar doktorun dediklerini . Ancak bir taraftan da istemiyordurlar inanmak , algılamak . Doktor bunu söyleyerek yanlarından ayrıldığında abileri bir süre daha oldukları yerde donup kaldılar . Bir an Yoongi'nin aklına onun gibi abilerine şaka yapacağı geldi . O yüzden hemen göz yaşlarını sildi ve zorda olsa gülümsemeye başladı .

Yoongi:
Ya *güler* ya o ölmedi . Aklı sıra benim gibi şaka yapacak bize . Öldüm şakası bak görürsünüz .

Tam o an hepsinin içine bir umut kondu yine . Öyle ola bilirdi belki de ölmemiş gerçekten . O yüzden hepsi duraksadı bir an . Göz yaşları artık yavaşca düşüyor gözlerinden . Beklediler ,olacakları beklediler . Kardeşlerinin onlara yapacağı şakayı beklediler . Şuan onları bi gören olsa onların deli olduğunu düşünürdü . Çünkü hepsini gözyaşları arasında gülümsemeye çalışıyor ve kapının açılmasını bekliyordurlar .

İşte o vakit gelmişti . Onların düşündükleri şaka gelmişti . İlk hamleyi yapan Taehyung olmuştu . Kardeşinin cansız bedeninin başına geldi . Üstüne çekilmiş beyaz örtüye baktı ve güldü kendi kendine . Örtüyü açmadı ve örtünün üzerinden konuştu kardeşine doğru .

Taehyung:
Tamam bebeğim , bu kadar oyun yeter . Kalk hadi evimize gidelim .

Ikinci hamle Yoongi'den geldi . Ve o da aynı şekilde örtüyü açmadan örtünün üzerinden konuştu kardeşine doğru .

Yoongi:
İşe yaramadı Soo-jin . Kalk hadi yemezler şakanı . Bir kere bir şey yaptık diye turşusunu kavurma güzelim kalk hadi .

Jimin:
Soo-jin hadi ama kalk biliyoruz şaka yaptığını .

Jin:
Bak Soo-jin eğer şuan kalamazsın sana çok kızarım eve gidince . Bir daha sana pasta yapmam hadi .

I.n:
Soo-jin ben her şey için çok özür dilerim . Kalk lütfen . Eğer kalkarsan Hyunjin ile konuşmana kızmayacağım .

Jungkook:
Muzlu sütüm ? Kalk ama eğer kalkarsan bütün muzlu sütler'im senin olsun .

Hoseok:
Umudum ? Hadi ama kalk . Şuan kalkarsan odanı hep ben toplayacağım söz . Odanı toplamaktan nefret ettiğini biliyorum .

Namjoon:
Prensesim yalvarırım kalk . Kalkarsan istediğin kadar pizza yemeye izin vereceğim söz .

Hepsi kardeşlerini kalkması için onun seveceği teklifler söylemiştiler . Ancak kalmamıştı . Beyaz örtünün ardından hiç bir ses gelmemişti . O an bedenleri titredi hepsinin . Ses gelmeyince tekrar tekrar seslendiler . Ancak örtüyü açmadılar . Korktular açmaya . O cansız bedeni görmekten korktular . Hyunjin'se hala korkmuş ve hayret içinde baktı sevdiği kıza beyaz örtü üzerinden . Tepkisiz bir şekilde ayakları onu cesedin yanına götürdü . Taehyung'un elini yüzünden çekip örtüyü açtı . Bu kadar kendinden emin davranmasını sebebi ise inanmamasıydı sevdiği kızın ölümüne . Ancak örtüyü açtığı an karşısına çıkan manzara ile bedeni dondu . Daha fazla tutmadı ayakları ve yere çömelip çığlık atmaya başladı . Bu sahneyi babası öldüğünde bile yaşamamıştır . Abileri önce çok kısa bir süre Hyunjin'e baktı şaşkınlıkla sonra kardeşlerinin beyaz olmuş yüzüne baktılar . Gözyaşları bile bu duruma yetmezken çığlık atarak ağlıyordurlar . Hepsi . Sessiz ağlayan hiç biri yoktu artık . Içlerindeki o şaka umudu da kesilmişti artık . Bu manzara onlar için tahmin edile bilmeyecek şekilde ağırdı . Hepsinin yaşayan ölüden bir farkı yoktu artık . Umutları , hayata tutunma sebepleri yoktu artık onların . Şuan tam şurada kendilerini öldürseler kimse onları suçlamayacaktı suçlayamazdı da . Kalpleri o kadar hızlı atıyordu ki her an yerinden çıkacakmış gibi . Tam şuan burada kalp krizi geçirseler kimse nedenini sorgulamazdı , sorgulamayamzdı da . Hemşire de gözleri dolmuş bir şekilde onlara bakarken cesedi morga götürmek için yeltenmiş ancak cesedin üzerinde olan eller buna izin vermemiştir . Diğer hemşire gelip onları ayırmaya çalışsa bile olamamıştır. Boşuna şuanda tüm çabaları . Hepsi ellerini kardeşlerinin cansız bedeninde gezdirirken sanki onun bedeninin tüm zerresini ezberlemek istiyordurlar . Bırakmak istemiyordurlar . Saatlerce böyle kalabilirler . Sonra bir kaç hemşirenin yardımıyla abilerini cesedin üzerinden çekmiş ve sakinleştirici iğne yaparak uyutmuşdular . Uykuda bile kardeşleri için çabalayan bu insanların bir kıza ne kadar bağlı olduğunu bir düşünün .

《 Cenaze günü 》

8 gencin hiç biri kardeşlerinin tabutuna yakın durmuyordular . Kenarda sadece izliyorlar . Bunu yapan ise en çok güvendikleri tek arkadaşları Kai olmuştu . Soo-jin'nin tabutunu kara toprağa gömerken o da perişan bir şekilde kenarda abilerinin ona yapma demesine dayanamıyor . Gözyaşları akıp kazdığı toprağa düşerken biran Soo-jin'nin son gülüşü geldi aklına . Durdu bir süre sonra devam etti tekrar . Sonunda koydu o tabutu toprağa . Her kes kendi keyfinde sadece karşılarındaki fotoğrafa bakıp guya üzgün bir şekilde bu masum kızın helvasını yiyordu . Bazıları daha kimin öldüğünü bile bilmezken etraftaki insanlardan hiç utanmadan soruyordu . Abileri ise hiç bir şey düşünmüyordu . Gelen insanların yanlarında bile değillerdi . Biricik kardeşlerinin odasına gitmiş bazıları yatağına yatmış , bazıları ise onun kıyafetlerini kokuluyordu . Yoongi ise pencere kenarında Soo-jin'nin çalışma masasında oturmuş küçüklüğünden beri Soo-jin'nin ilk ve tek oyuncağı olan tavşanına sarılıyordu . Kokusunu o kadar net ala biliyordu ki bu oyuncakdan . Kardeşinin onlara demese bile her gece ona sarılarak uyuduğunu biliyordu çünkü . Bazen güzel anıları aklına geliyordu onların . Ve bu bazen onları ağlamasına bazen gülmesine bazense gözyaşları içinde aci bir şekilde gülmesine yol açıyordu . Bu çok ağırdı dimi ?

~Bölüm sonu ~

Sevgili okurlarım umarım beğenmişsinizdir . Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Ki bunu çoğu zaman unutuyorsunuz . O yüzden sınır koyacağım .
Sınır :
15 okunma
10 oy
20 yorum .
Görüşürüz ❤❤