Aby's POV
*Boogsh*
Isang tunog na nag pabago ng ikot ng mundo namin.
"Ate Aby! si Mika may sugat!" bumalik ang diwa ko sa iyak ni Ara
"Capt! Si Mich! malalala" Iyak ni Wensh
Dali-dali kong chineck si Michele..
"Michele wait! hang-on! dadalhin ka namin sa ospital.." Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko..
Bilang team captain responsibilidad ko silang lahat.
Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko, gulong gulo na ako :'( hindi ko mailabas mga luha ko sa mata! maski ako eh may galos din pero nung nakita ko ang buong team na halos walang malay at umiiyak, Kailangan kong maging matatag para sa kanila..
Hinanap ko yung cellphone ko..
Dial *890-902-123* (ambulance)
"Please help us! where in St. Eves street near Paranaque, may mga sugatan sa amin! malala na yung isa naming kasama, Please I'm begging you."
"Ok, ma'am where on our way"
Ilang minuto na ang nakakalipas wala pa din ang ambulansya...
Hanggang sa may narinig akong boses, Mahinang boses..
"Hindi ko kayo makakalimutan...." pinakinggan ko mga salitang yun at napansin kong galing kay Michele.
Doon ko na naramdaman ang pag-patak ng luha ko..
*wiiiiw* *wiiiiw* *wiiiiw* (*Tone on an ambulance*)
Dali-dali kong inakay mga ka-team mates ko palabas habang tinutulangan kami ng mga nurses..
15 minutes ang tinagal namin sa ambulance, Andito lahat ang mga sugatan.
Si Mika na wala paring malay na hanggang ngayon ay may dugo pa din sa ulo.
Si Cienne na umiiyak dahil sa pilay sa kamay..
Si Ara na may galos sa may kilay...
Si Kim na umiiyak at ramdam mong may masakit sa kanya..
At si Michele ang pinaka malubha sa kanilang lahat.. Awang-awa ako sa kalagayan niya, parang pinaliguan niya ng dugo ang sarili niya...
Sa wakas nakarating na kami sa Hospital.
Takbo ako ng takbo kasama ang mga nurses
"Mich! hang-on! kaya mo yan! A--ni--m----o " at naipasok na siya sa emergency room
Gugustuhin ko pa sanang makapasok pero pinagbawalan na ako ng nurse..
Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko lumong-lumo na ako.. Ang sakit sa dibdib! ngayon lang ako nakaranas ng ganitong pangyayari.
Kailangang malaman to ng parents ni Michele..
I dialled the number of her parents.
*krrrriiiing* *kriiiiing* *kriiiiing* walang sumasagot...
*krrrriiiing* *kriiiiing* *kriiiiing* wala pa din last na
*krrrriiiing* *kriiiiing* "HELLO! TITA!" pasigaw kong sabi habang umiiyak
"Oh Aby napatawag ka? Kamusta na----" di ko na pinatapos pa!
"Tita! Michele was rushed in the hospital" :"((
"What? What happened? Ano ayos lang ba siya? Ano!? asan kayo?" halata mong kinakabahan na siya
"Dito po sa ******* hospital. Please tita kailngan po niya kayo ngayon *sob* *sob*"
"Ok we'll be right there! Hang-on!" sabay baba ng telepono.
I'll better check my co-teammates
Pinuntahan ko sila Mika
"Musta? na anong ng balita? :( may masakit ba kayong nararamdaman" pag-aalala ko sa kanila
"Stable na si Mika Capt. Nalagyan na din ng bandage yung pilay ni Cienne ok na din si Kim" sabi ni Ara
"God thank you!" relieve.
"Ikaw ate? ayos ka lang ba? may dugo ka pa sa ulo ah! pagamot muna natin yan" sabi ni Carol
"Okay lang ako! mamaya na to hindi naman masakit eh! minor injury lang to" pero sa totoo lang? masakit na siya.
"Si Michele ano na? kamusta na?" pag-tatanong ni Mika E.
"Andun pa din sa E.R" maluha luha kong sabi..
"Sana ayos siya! please sana" iyak na sabi ni Denice
Ilang minuto pa ang nakakalipas dumating na ang parents ni Michele..
"Asan siya? *sob* Asan si Mich?" iyak ng iyak mama niya
"Asa ER oa din tita"
"God! sana safe siya!" Maluha luhang sabi ng dad niya..
1 hour
2 hours
3 hours
hanggang sa 7 hours na ang nakakalipas...
Dumating na din ang doctor.
"Where's the family of Michele Gumabao?" Tanong ni Doc
"Us! Doc? how was our daughter?" sabi ng dad niya
"Uhm, I have good and bad news Mr. Gumabao" Doc
"What is it Doc?" Dad ni Mich
"The good news is Michele was stable na."
"Hay salamat! thank you lord!" medyo mahinahon sabi ng Mom niya
"But the bad news is Michele, is on Coma right now." Whattttt?
"Oh no! that's not true! please no! Michele can't be" iyak ng iyak ang mom niya
"But thats the reality Mrs. Gumabao, we'll do some follow-up check-ups later, To tell you honestly malala ang kalagayan niya. Just pray for now"
Umalis na yung doctor.
Oh my God! Michele? I know you're strong kaya mo yan!
Then I realised kaya pala siya biglang nag salita kanina at sinabi niyang Thank you..
Pumunta kami ngayong lahat sa Chapel at nagdadasal sa kaligtasan ni Michele..
Pray
Pray
Pray
Pray
Natapos na kaming mag-dasal and pumunta na kami ng ICU andun si Michele may mga tubong naka saksak sa kanya, may bandage yung ulo niya..
Nakakalungkot ang sinapit niya :((
Alam na pala ni Coach ang nangyari at hindi din siya makapaniwala sa nangyari. Halos lahat alam na ang nangyari naibalita na sa news, lahat nalungkot pero hindi pa naman huli ang lahat eh :(
Umalis na muna yung ibang co-teammates ko para mag pahinga sila Mika,Kim and Cienne naka confine pa din..
Parents ni Michele umuwi muna para kumuha ng mga kailangan nila...
Ako? Hindi pa umuuwi, tinawagan ko na ang parents ko to tell them na I'm ok.
Sa ngayom ako muna ma-babantay sa kanya :( Bilang leader ng grupo aalagaan ko siya :(
Tumabi ako sa kanya..
"Mich, alam kong kaya mo yan at alam kong naririnig mo ako. *sob* *sob* Hang-on everything will be fine. Mahal ka namin wag mo muna kaming iwan ha? May 4peat pa. hehe" pilit kong tawa.
Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako....
