BÖLÜM 6 ABİM

73 8 44
                                    

Gerçekten şu kısacık zamanda çok şey yaşamıştım.Bunlardan dolayıda ruhsal çöküntüdeydim.Öncelikle 7 yaşımdan 17 yaşıma kadar fiziksel ve psikolojik şiddet görmüştüm.Sonra 17 yılımın yalandan ibaret olduğunu başka bir aileden olduğumu öğrenmiştim.Ve daha sonrada kaçırılmıştım!!!

Tabi bide abi bozuntuları vardı.Gerçi onlar aşırı gereksizdi.Şu zamanda aldığım en mutlu haber bugün Bora Abimin gelecek olmasıydı.Bora Abim geleceği için bunları çok kafama takmamaya çalışarak  giyinme odama girdim.

Bugün maalesefki okul vardı.Hemen üzerime bol mavi kot pantolon üzerine de sweet giyerek aşağı indim.Aşağı indiğimde herkesin burada olduğunu gördüm.Hrkese günaydın diyerek Rüzgar'ın yanına oturdum.

Bora abim beni okul çıkışı alacaktı.Bunu kemal beye haber verecektim"Kemal Bey beni okul çıkışı abim alacak 3 4 gün abim de kalabilirmiyim."Kemal Bey gülümseyerek cevap verdi"tabiki de kalabilirsin kızım ama öncelikle abinile tanışalım"dedi.

Kemal bey izin vermişti.Gerçi izin vermesede giderdim.Poyraz konuşmaya başladı"o senin abin değil yanlız"dedi.Bunlar harbi maldı.Daha geçen gün kardeşimiz değilsin diyerek beni aşağılıyorlardı.

Konuyu uzatmamak adına"o dediğin kişi her zaman benim ilk ve son abim olarak kalacak"diyerek konuyu kapattım.

Aras ayağı kalktı ve"bugün sizi okula ben bırakıcam hızlı olun"yav ben bu orangutan suratlıyla okula gitmem"kişi değiştirme hakkımız varmı acaba?"diye sorduğumda Kemal Bey ile Nergis hanım gülmüştü.

Burak"hanımefendiye kişi de beğendiremiyoruz"dediğinde" aranızdan beğenebileceğim bir kişi yok çünkü"Burak denen varlık bu dediğime bozulmuştu."boş yapmaya devam edecekmisin yoksa okula yürüyerek mi gitmek istiyorsun?"dedi.

Okul uzak olmasa asla gitmezdim.Ama benimki de bacak yani mecbur bu domuzla gidecektim."off tamam be"diyerek onları beklemeden çıktım.Nereye çıkıyorsam arabanın anahtarları onda.

Neyse bugün moral bozmak yok çünkü Bora Abim gelecek diyerek kendimi avutuyordum.Sonunda geldiklerinde Utku benden önce davranıp öne oturmuştu.Bana dil çıkarıp kapısını kapattı.

Bunları anlamayordum.Poyraz bu aralar yakınlaşmaya çalışıyor.Yiğit ile Utku son zamanlarda nötr davranıyorlardı.Aras ve Burak zaten düşmanlardı.Rüzgarla iyi anlaşıyorduk.Anlayacağınız işler baya karışıktı.

Okula gelmiştik sonunda Utku Rüzgar ve ben okulun girişine  doğru yürüdük.Tabi Utku ile rüzgar arkadaşlarının  yanına gitmişti.Bankta tek başına oturan Yağmur'u görünce yanına gitmeye karar vermiştim.

Yanına oturduğumda irkilerek geri çekildi."sakin ol Yağmur benim"diyerek rahatlattım."pardon görmemişim nasılsın Naz?"dedi."iyi sen nasılsın"diye sorduğumda"bende iyiyim de sen neden dün okula gelmedin?"

Şimdi ne demem gerekiyordu? bence yalan söylemem gerekiyor henüz yeni tanıştık bu kadar çabuk güvenemem aklıma gelen ilk yalanı söyledim"birkaç işim vardı evde onları hallettim"dediğimde üstelemedi ve konuyu kapattı.

Şimdi Can olacaktı.Herşeyi ballandıra ballandıra anlatırdım.Harbi ben canı özledim ya Yağmur ile havadan sudan konuştuktan sonra zil çaldığı için sınıfa geçtik.Tarih dersine girdikten sonra dersimiz beden olduğu için aşağı inecektik.

Tabi ben ilk önce kantine gidip karnımı doyuracaktım.Merdivenlerden inerken biri omuz atınca yere düştüm.Başıma kaldırıp baktığımda hani şu her okulda olupta Lamaya benzeyen bir adet"badboy"vardı.

Hemen ayağa kalktım bulaşmak istemediğim için hızla ayrılıyordum ki bu Lama kolumu tutmuştu."özür dilemiycekmisin"dedi sırıtarak Allah'ım bana sabır ver "gerizekalımısın lan sen geldin bana çarptın sonrada özür dilediyosun"dedim.

Bu badboy kılıklı Lama suratlıda"o zama özür mayetinde numaranı verebilirsin güzellik"ne diyo lan bu yüzüne yumruk attığımda beklemediği için sendeledi.Yanlız bu lama  kırmızı görmüş boğa gibi bakıyordu.

Oda bana yumruk atacakken yumruğunu tutup dizimi bacak arasına geçirdim.Acıyla inleyince e"senin gibi şerefsize ne numaramı veririm ne de özür dilerim"arkamı dönüp gidecekken"bu arada kuzey ben 12-F ihtiyacın olursa gel"dedi göz kırparak.

Bu çocuk harbi psikopattı.Kuzeye göz devirip bahçeye çıktım.Gözüme birşey çarptı o sıra  ağacın altında yanlız başına ağlayan bir çocuk...onu ilk gördüğümde zaten tanıyorum gibi hissettim...

Hemen yanına gittim."iyimisin diye sorucam ama hiç iyi görünmüyorsun"dediğimde ters bir sesle"hadi sende dalga geçsene  zorbalık yapsana ne duruyorsun hadi"dedi ağlayarak yapma be dayanamıyorum.

"öncelikle seninle neden dalga geçeyim,dersimiz beden sen neden burdasın,niye ağlıyorsun,sana asla zorbalık yapmam,bu arada naz ben"bu kadar soru sormama şaşırmış gibiydi.Sonunda cevaplamaya başladı.

"öncelikle herkes benle dalga geçtiği için normal,kimse beni yanında oynatmaz,şuan anlatmak istemiyorum,zorbalık yapmadığın için teşekkür ederim,bende Alp tanıştığıma memnun oldum"dedi utangaç bir ses tonuyla.

"bende memnun oldum artık arkadaşız bana istediğin her şeyi anlatabilirsin"değimde bir anda bana sarıldı.Başta şaşırsamda bende ona karşılık verdim.Biz sarılıyorken zil çaldığı için ayrıldık"görüşürüz Naz aşkım"dedi.

Aslında alp çok tatlı bir çocuktu.Hemen kanım ısınmıştı.En azından Yağmur gibi değildi...ben bunları düşünürken çoktan okuldan çıkmıştım.Abimi bekliyordum.Birisi arkadan gözlerimi kapattığında kim olduğunu tabikide biliyordum kokusundan tanımıştım.

"Ben kimim bakalım Naz Hanım"...



HELLOOO

KUSURA BAKMAYIN BİRAZ GEÇ GELDİ

UMARIM BEĞENİRSİNİZ

KENDİNİZE İYİ BAKIN

BAYSS


You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 23 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

YANLIŞ HAYATLARWhere stories live. Discover now