ALFA KRALIN EŞİ ( Tamamlanmış Kitaptır)

37.bölüm

                  CONNOR

Gece sürüsünün alfası edwardh eşini bulup çiftleşme töreni yaparken bizide davet etmişti inanması güç ama onun bile eşi sıradan bir kurttu

Ve o bile bunu sorun etmedi
Acaba sıkıntı bendemi vardı
Dikkatiğimi dağıtarak önümdeki içkiye yumuldum

Birazcık çakırkeyif olmuştum ama yinede herşeyi anlayacak kapasitedeydim

Annem etrafta göz gezdirdikten sonra

"Senin çifleşme törenin bundan daha güzel olucak oğlum herkes töreni konuşacak "

Alexiaya baktığımda yüzü kızarmıştı garsondan bir bardak daha içki alıp yanlarından uzaklaştım

Dışarının karanlığında sessizce içkimi yudumluyordum aklım tamamen liydideydi

Bana o kırılgan bakışları hiç gözümün önünden gitmiyordu bu düşünce kalbimin sıkışmasına neden oldu

Keşke tüm bunlar olmasaydı
Ama aniden betam zihnime bağlandı

~ kralım saray saldırıya uğradı ~

Ne...bardağım elimden düştü hemen aileme zihin bağlantısı kurup durumdan haberdar ettim ve hızlıca kurt formuma dönüşüp yola koyuldum

Koşarken aklımda sadece tek bişey vardı ...liydi....
Tanrım umarım iyidir umarım güvendedir
Korku tüm vücudumu kapladı

Şuanda tek korktuğum ona bişey olmasıydı
Bu düşünceyle dahada hızlı koştum

Kurdu bile yok ya piçlerin eline düştüyse
Ya ona kötü şeyler yaparlarsa

Saraya vardığımda uzunca soluklandım ortalık vahşet içindeydi bir sürü kayıp vardı ama bizden değillerdi

Jordan beni fark edip

" kralım...hoşgeldiniz "

" durum ne .."

" bi kaç yaralımız var ama kayıplarımız yok "

Kalabalığa bakarken onu arıyordum ama görünürde yoktu

" liydi nerde"

Bu sırada ailemde geldi
Jordan önce yere bakıp sonra gözlerime bakarak

" bugün kayıp vermediysek bu liydi sayesinde oldu
Tüm savaşçıları kendi yönetti ....sivilleri saraya aldı"

Söyledikleri bi şok dalgası ile tokat gibi çarptı bana tüm bunları liydimi yapmıştı
Benim hor gördüğüm kızmı

" nerde o...."

" bilmiyorum efendim etrak sakinleştikten sonra ortadan kayboldu "

Onu bulmam lazımdı ona bi özür borçluydum...