A: Yeni öğretmen sen misin?

altıncı bölüm: kilitli kaldık.

Selam yine benn❤️

Yeni bölüm geldi zaman kaybetmeden başlayalım. İyi okumalar💜
______________________________________________
ARİFTEN*

Karşılaştığımız şey ile şok olmuştuk. Çünkü böyle birşey beklemiyorduk. Ama biraz şaşkınlıktan sonra Cenan hocam sanki halinden memnun gibi duruyordu.

Resmen bizi otel önünde karşılayan kadın.
"Kusura bakmayın ama odalarımızın tümü doldu aslında bir kaç oda daha boştu lakin bizim için çok önemli olan bir müşterimiz o odaları aldı. Bu yüzden elimizde sadece 2 oda kaldı."

Demişti. Evet iki oda. Zaten Atakan adlı tanıştığımız kişi kendi odasını önden almıştı. O odayı saymadan 2 oda kalmıştı lakin yarın müdür yardımcısı gelecekti.

Bu durumda bir odada iki kişi kalmak zorunda olduğunu söylüyordu.

Arif: napıcaz şimdi?

Cenan: ne yapalım gülüm biz aynı odada kalcaz. Tabi sen müdür yardımcısıyla kalmak istemezsen.

Arif: Allah Allah ya sen müdür yardımcısıyla kal ben diğerine geçeyim. Sende hemen kendini boşa atıyorsun

Ben Cenana bunları anlatırken. O sanki ben konuşmuyormuşum gibi oda anahtarını alıyordu.

Arif: ya bide duymaz lıkatan geliyorsun.

Cenan elimden tuttu ve nazik ama hızlı şekilde odaya çıktık. Tabi o sıra ben hala cenan'a söyleniyorum.

Cenanla odaya girdik o kapıyı kapattı.

Arif: beni dinlememezlikten gelmesenizmi acaba biz niye aynı odada-

Cenan hocam bir anda beni duvarla arasına alıp bir eliyle de ağzımı kapattı.
Resmen kalbim ağzımda atıyordu.

Cenan: arifim biraz sussanmı acaba. Hem zorunluyuz burda durmaya da ondan. Ve ikimizde müdür yardımcısıyla aynı odayı paylaşmak istemeyiz değilmi hm?

Sadece kafamı sallaya bilmiştim.

Cenan: şimdi elimi çekicem ama bu sessizlik devam edecek olur mu?

Yine kafamı salladım. Elini çeki ama beni duvarla arasına aldığı elini çekmemişti.

Gözlerimiz birbirini buluyordu. Sonra Cenan hocamın gözlerinin dudaklarıma kaydığını gördüm. Daha çok utanmıştım.

Kalbim daha fazla böyle durmaya dayanamazdı.

Arif: hocam ben eşyalarımı bırakayım

Cenan: bırak Arif

Bunu derken elleri hala duvardaydı. Analaşılan bunu derken kendinde değildi.

Arif: ama hocam siz önümden çıkmassanız nasıl yapabilirim bu işi.

Cenan: AA pardon ben dalmışım.

Bunu dedi ve önümden çekildi. Ama hala bana bakıyordu.

Sorun Cenan hocamın dalması değil dalıp kaldığı yerin benim dudaklarım olması.
Resmen utançtan kendimi yicektim.

Ben eşyalarımı yani çantamı bir yere yerleştirirken

Cenan: bana okul haricinde hocam deneme herek yok.

Şok olmuştum. Arkam dönüktü.

Arif: nasıl yani

dedim

Bunu ben derken Cenan hocam arkamdan çantamda olan eşyaları yerleştirmeme yardım etmeye başladı.

Cenan: yani okul dışında bana hocam demen matıksız çünkü okul dışına çıkınca senin hocan olmaktan da çıkıyorum.