𝐀𝐘𝐍𝐈 𝐑Ü𝐓𝐁𝐄

Bölüm 1 Lavin Ateş 🔥

~Bölüm 1~
🔥

"Ateş sıcaklığını belli ettiği zaman, yakar"

Geceyi aydınlatan ay'mıydı? yoksa yıldızlar'mıydı karanlığı süsleyen?

Ay'ın ışığında, karanlığı süsleyen bir gecede yürümek istemedim.

Karanlıkta, tek başıma yürümek daha cazip geldi bana her zaman.
Geceyi seviyorsam yıldızların ve ay'ın altında olmak değildi, karanlık'tı bana geceyi sevdiren...

Gözlerimi açtığımda etraf çok karanlıktı,bir ışık vurdu
yüzüme,gözlerim kamaştı ellimi ışığa doğru tutum gözlerimi koruyup ayağa kalktım.

Bir yüz bellirdi karşımda tanıdıktı bu oydu, silahımı çıkardım bellimden hızlıca ona doğru tuttum bütün oda aydınlandı birden, etrafa baktığımda bütün silahlar bana doğrultulmuştu.

Tekrar o'na baktım,tetiğe bastım gözümü kırpmadan ateş ettim. Tekrar bastım tetiğe olmuyordu. Boştu silah tetikteki parmağım ne kadar güç uygulasa da namludan mermi çıkmıyordu şarjör boştu.
Yere attım silahı çenemi kaldırdığımda çoktan bana doğrulmuştu silahını.

Ellinden aldım silahı bir hışımla ona doğru doğrutum silahı,ellim titremeye başlamıştı anlamsızca, ter içindeydim ve birden tetiği çektim...

Silah patlamasıyla uyandım birden nefes nefeseydim ter içindeydi her yerim.Bu kezde aynı rüyaydı. Yine o karanlık yine o sesler ve yine şaşmayan hedefti gördüğüm, bi türlü çekemediğim o tetikti korkulu rüyam.

Dün gece uyuya kaldığım koltuktan kalktım ve banyoya gidip yüzümü yıkadım.

1 yıl olmuştu Tabura gitmeyeli. İzin günlerinde bile taburdan ayrılmayan Lavin 1 yıl'dır izindeydi.

Yüzümü yıkayıp havluyla kurutuktan sonra aynadaki yansımama baktım. Dağılmış siyah saçlarım ateşi her geçen gün harlanan kahve gözlerim ateşini korumakta dirayetliydi. Bu izin beni dağıtmıştı bi türlü geçmek bilmeyen günler beni yormuştu. Banyodan çıkıp odama geçtim. Üzerime siyah pantolan ve beyaz tişört giydim üstüne ise siyah deri ceketimi giydim saçımı at kuyruğu yapıp evden çıktım.

Motor kullanıyordum bi süredir anladım ki benim hızımı ancak motor alabiliyordu. Kaskımı taktım ve gitmeye başladım.

Arabalarım arasından geçip hızlandıkça hızlanıyordum.
Bir çiçekçinin önünde durdum.
Motordon inip kaskımı çıkardım.
Çiçekçiye girip bir buket beyaz gül alıp çıktım.Motora binmemle soluğu babamın yanında  aldım.

Mezarlığa gelmiştim, üzerinden  kadar zaman geçse de her buraya geldiğimde kalbim yavaşlıyordu nefesim daralıyordu her nefes aldığımda.

Buketi ellime alıp babamın mezarına doğru ilerledim. Durduğumda içime kaçan soluğu güçlükle dışarı bıraktığımda gözlerimin dolmasına hakim olamamıştım.
Buketi mezarın başına koydum.
Sulamaya başladım.

"Baba yarın tabura geri dönüyorum.
Uzun zamandır bu günü bekliyordum." Sesim içeri kaçmaya başladığımda küçük bir tebessüm edip devam ettim.
"Ben bi askerim hep buna göre yaşadım.Askerlikten başka bir hayat yaşayamazmışımda zaten." Gözümden akan bir damla yaş toprağa süzüldüğünde ellimin tersiyle diğerlerinin akışını değiştirdim ağlamamak için zor dursamda bu pekte mümkün değildi.

"1 yılı nasıl Geçirdim bilmiyorum bile, hani demiştin ya her insan kendi sınırlarını bellirler diye," bir soluk bıraktım.

"işte benim sınırım ne bilmiyorum.
Kendime bir sınır koyamadım asla hızlandıkça dahada bastım gaza," dediğimde gözümden akan yaşı durdurmak için gözümü kapayıp nefes aldım.