3 yıl önce sahilde tanışan Fenerbahçe'nin genç yıldızı Naz Kadıoğlu ve Juventus'un genç yıldızı Kenan Yıldız'ın tekrar karşılaşması ikisinin hikayesinin başlangıcı olmuşur
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Teşekkür ederim Naz"
4 gün sonra Hollanda maçı
Kenan'dan
Aşırı stresliydim çünkü bu maçı alırsak yarı finale çıkacaktık. Bi tarafım maçın stresiyle dolarken diğer yanım ya kötü oynarsam diyerek endişeyle doluyordu.
Şu dört gündür hiç sosyal medyaya giresim gelmiyordu çünkü girdiğimde bana gelen linçler dışında başka bir şey görmüyordum. Maçın başlamasına çok çok az kalmıştı ama ben hala kendimi hazır hissetmiyordum. Ve buna rağmen Montella beni ilk 11 e yazdığını söylemişti.
Maç başlamıştı ve bir türlü oynayamıyordum. Ne yaparsam yapayım aklıma sürekli gelen linçlerle doluyordu. Moralim iyice bozulmuştu. İlk yarıda Samet abinin attığı golle öne geçmiştik. Bu beni rahatlamıştı ve ilk yarıyı 1-0 kapatmıştık.
İlk yarıda attığımız golden dolayı olacak ki herkes biraz rahat oynuyordu. bu yüzden 70. dakikalara geldiğimizde 5 dakikada 2 gol yemiştik. Herkesin morali bir anda düşmüştü. Ancak toparlamaya çalışıyorduk.
Bir çok gol pozisyonu bulsak da hiç biri olumlu yönde olmamıştı ve maç 2-1 olmuştu. Herkes gözyaşlarını tutamayarak tribüne bakıyordu. Belki biraz daha çabalasak olabilirdi. Yarı finale çıkabilirdik. Ama olmadı. Yapamadık.
Otele döndüğümüzde hızlı bur duş alıp üzerimi değiştirip kafa dağıtmaya sahile inmeye karar verdim. Yanıma oda kartını ve ne olur ne olmaz biraz nakit para aldım. Ve otelden çıktım.
Naz'dan
Maç bitmişti. Ancak maçla birlikte takım da bitmişti. Takımla birlikte umutlar da bitmişti. Şuan Türkiye için Euro 2024 bitmişti. Hepsi hayal kırıklığı ve beklentileri karşılayamış hissederek yere bakıyorlardı.
Ama biz onlarla gurur duyuyorduk. Tüm maçlarda oynayanla da son 10 dakika giren Semihle de gurur duyuyorduk.
Gözüm Kenan'a takılmıştı. Hepsinden ayrı sanki tüm suç onunmuş gibi bir ifade vardı çocukta. Her ne kadar çok yakın olmasak da içim acımıştı. Otobüse mahçup bir şekilde binmişti. Maçtan beri morali bozuktu zaten.
Otele onlarla aynı anda varmıştık. Ancak ben Dilayla bana bir şeyler almak için lobide kamıştım. Kahve bardaklarını alıp tam yukarı çıkarken Kenan'ın otelden çıktığını gördüm. Tam arkasından gidecektim ama elimde kahveler olduğunu fark ettim. Otelin kupaları olduğu için dışarı da çıkaramazdım.
Aceleyle yukarı odaya çıktım ve elimdeki kahveleri Dilay'ın eline tutuşturdum. "Hey Naz noluyor ya" dedi sorgular şekilde.
"Ben otelden dışarı çıkıyorum bi şey olursa ararsın" diyip merdivenlerden aşağıya indim. Otelden çıktığımda otelin dibindeki sahil kenarında oturduğunu gördüm. Bankta oturuyordu.
