4

28 4 0
                                    

"musta kayo?" tanong ni Celine sa'kin habang andito kami sa canteen ng firm namin.

binigyan ko siya ng tinging may taka "kayo? who?"

"musta kayo ni Bong ka ko?" ulit netong tanong sabay kain ng lunch niya.

"we are just fine, bakit?" sagot ko dito habang kinakain ang binigay sa'kin na hotdog sandwhich ng isa naming kasamahan dito.

"fine lang ba? wala bang nangyaring ganito." hirit neto sabay ayos ng pwesto.

"Liza, mahal na ata kit- OUCH!" agad ko siyang sinipa sa hita dahil don.

agad ko naman siyang inirapan "come on, Celine. we are just fine like a FRIEND okay?"

"just only a F-R-I-E-N-D lang ba talaga?" tanong neto na may halong tukso.

"just shut up and focus in eating, baka maging meryenda mo mamaya ang taray ko." seryoso kong sabi dito.

ganito na talaga si Celine, kahit na nung nanliligaw pa ang manloloko kong ex. hindi ko naman 'yon totally gusto, pero syempre dahil sa awa? sinagot na din.

hindi ko naman 'yon iniyakan noong nakipaghiwalay ako. nagulat pa nga si Celine na nag-alok akong kumain kami sa mamahaling Japanese restaurant na kay mahal.

"tara! we will having a dinner in a Japanese restaurant!" aya ko ditong sabi ng natapos ko na ang gawain ko.

"ay talaga? Japaneses restaurant talaga? hindi ba ano bar? tagay hanggang madaling araw?" sabay sabay netong tanong.

agad kong tinakpan ang tenga ko dahil don "dami mong tanong, basta kakain tayo!"

"kakaiba ka ma-broken hearted ah?" takang tanong neto ng makuha ang winter coat. winter season ngayon dito pero hindi ko maramdaman ang lamig.

"who's say that i'm a broken hearted? nasaktan lang ako sa ginawa ng gagong Mike na 'yon pero, hindi ko naman totally minahal 'yon." yabang kong sabi dito.

hindi ko naman talaga siya minahal at all. in the start of our relationship, siya ang nagbe-beg ng gusto niyang maranasan. binibigay ko din 'yon hindi dahil sa mahal ko siya. dahil sa awa.

pero ewan ko din, hindi ko naman siya minahal pero nasaktan ako nung nakita kong niloloko na niya ako. grabe siguro ang epekto ng pangce-cheat.

"thankyou!" sabi ko kay Celine sa binigay niya dessert.

naupo naman na din siya "welcome, sis!"

"matanong ko lang, bakit sobrang bilis niyong makapag-mabutihang loob ni Bong?" sabay kain ng dessert

"ma-maybe dahil sa good communication that we did." hindi pa ako sigurado.

tumango naman siya don "pero, Liza. may i ask?"

"sure, ano 'yon?" tanong ko dito

agad naman siyang umayos ng pwesto at itsura tsaka tumingin na sa akin.

"what if Bong has a feelings for you? pagbibigyan mo ba?" tanong neto sa'kin na ikinatahimik ko.

what if? isang what if na nakapagpahinto ng sarili ko ngayon. hindi ko alam. hindi ko din nakikitaan si Bong ng galawang may hinala. hindi ko din alam bakit ko iniisip 'to ngayon.

"kasi, sayang naman. lalo na sa edad niyo 34 siya and you are 32. bakit hindi mo na kaya siya pakasalan?"

"bakit hindi mo na lang kainin 'yang dessert mo ng baka maiwan kita dito ng mag-isa?" pagiiba ko ng tanong dito

agad naman niyang kinain 'yon "sabi ko nga, sarap bes. try mo."

ilang minuto lang din ay natapos na ang break time namin at nagpuntahan na kami sa kan'ya-kan'yang office.

andito ako ngayon sa desk ko at inaatupag ang isang case na need lang ng consultant ko para matapos na.

inaatupag ko din ngayon, ang free time routine ko. nagpu-puzzle ako or hindi kaya nanonood ng Minnie Mouse in my pc here in my office. just my favorite routine.

nasa ganoon akong gawain ng biglang nagring ang telephone na nandito sa gilid ng desk ko. kaya agad ko munang hininto ang panonood ko ng video sabay sagot sa tumatawag.

"Hello, a pleasant afternoon. i'm Attorney Marie Louise Araneta. how can i help you?" magalang bati ko dito

"Hi, Liza. it's me, Bong. i'm sorry if napatawag ako sa company number niyo." sagot ni Bong sa kabilang linya

huminga naman ako ng malalim "oh, i see. ang ganda pa ng tawag mo. anong maitutulong ko sa inyo, Mr. Marcos Jr?"

narinig ko naman siyang tumawa "ikaw talaga, i will just inform you that i'll be there later."

nagtaka naman ako dahil doon. pagpe-pyestahan na naman siya dito. kala mo naman napaka-gwapo.

"so, that's the only reason why you called our companies number, Mr. Marcos?" seryoso kong tanong dito. gusto ko lang 'tong pag-tripan.

"yes, that's my only concern for you Ms. Araneta. see you later, Louise." sabi neto sabay baba ng tawag.

nilagay ko na lang ang telephone model sa system neto at napatulala na din. he just called me Louise. may ibang epekto talaga.

"hindi, just focus on your routine and not him." saway ko sa sarili sabay balik sa ginagawa.

If Ever You're In My Arms, AgainWhere stories live. Discover now