Yeniden Mi?/ Kenan Yıldız

Bölüm 18

Şey eheh içime fazla sinmedi ama atmak istedim.

§

Belimin ağrısı yürüdükçe acı verdiği için asansöre bindim. Normalde merdivenleri tercih ederdim ancak gece küçük sandalyede terasta uyuyakalınca heryerim tutulmuştu.

Boynumu ovalayıp dağılan saçımı düzelttim aynada. Kötü bir his vardı içimde ve bunun sebebini dün gece ki ağlamama bağlıyordum.

Fazla duygusal biri değildim ama ağlama hissi saçma zamanlarda bastırıyordu. Kenanın yanında da olduğu gibi.

Asansör odamın bulunduğu katta durduğunda indim. Sabahın 5'inde benden başka kimse yoktu koskoca koridorda normal olarak.

Koridorun köşesindeki odama cebimden çıkardığım kart ile girdim ve önce banyoya geçip lavaboda yüzümü yıkadım. Yüzümün berbat görüntüsünün gittiğine emin olunca yatak odasına geçtim.

Kenan'ın tüm yatağı kaplayacak şekilde yayıldığını görmeyi beklemiyordum ama garipte karşılamadım genelde böyle uyurdu, dengesiz. Üzerindeki örtü beline kadar inmişti. Zorunda kalmadıkça üstünde tişörtle uyumazdı. Çıplak omuzları ve sırtı gözümün önüne serilmişti. Her ne kadar kendisinden hoşlanmasamda yunan tanrısı gibi vücudu olduğunu kabul ediyorum. Ayrı bir boyuttu.

Benim için zorda olsa gözlerimi ondan alıp en önemli varlığım olan oğlumu aradı gözlerim ama yatak odasında görünmüyordu.

Belkide balkondadır diye sessizce balkona baktım ama orda da kimse yoktu. Endişe yapmak istemiyordum fakat giyinme odasına ve girebileceği heryere baktım ama bulamadım.

'"Aras bebeğim neredesin?"

İçimde filizlenen endişe sesime yansımıştı. Aras'tan gelen herhangi bir ses duymayınca Kenan'ı uyandırmak için yanına gittim.

"Kenan, Aras yok."

İşaret parmağım ile omzundan sertçe dürtükledim ancak kıpırdamadı. Bu sefer daha yüksek sesle telaşla yeniledim dediğimi.

"Aras yok Kenan. Uyansana!"

Hafiften kıpırdayınca üzerindeki örtüyü çektim. Genelde bu durum uyuyan insanda şok etkisi yaratırdı. Kendimden biliyorum.

"Feride?"

Gözlerini odanın ışığına alıştırmak için istemsiz kısmıştı. Sesi boğuk geliyordu.

"Kenan Aras nerede?"

"Yanımda ya."

Uyku mahmurluğu ile elini yatağın boş kısmına koydu gösterircesine. Ancak oda oradaki boşluğu farketmiş olacak ki anında yataktan kalktı.

"Aras nerde Feride?"

Sinirli ve endişeli gözlerimi ona diktim.

"Kenan bunu senin bilmen gerekmez miydi? Nerde Aras?"

Kafasını olumsuz bir şekilde salladı.

Bilmiyordu..

"Bilmiyorum Feride akşam birlikte uyuduk. Belki balkondadır."

Eliyle balkonun gösterdi ama daha sonrasında benim oraya bakmış olabileceğimi düşünüp geri indirdi. Gözlerim yine dolmaya başlamıştı. Nereye gitmişti ki oğlum. O bizden habersiz dışarı çıkacak bir çoçuk değildi .

Yataktan kalktı ve sandalyenin üzerinde duran tişörtünü tek hamlede giydi.

"Kenan." Ağlamamak için gözlerimi tavana çevirdim. Hemen kötü düşüncelere kapılmamalıyım. Belki canı sıkıldı ve yürüyüş yapmak istedi bu saatte.