Bu kitaptan biraz 👌🏻 sıkılmış olabilrim
Bit artık ...
Final mi versem? Olabilir. Bu bölümüde yazayım, bakarım.
Yazdığım kitaplar var hatta bence konularıda güzel ama yarıda kesiyorum ve yazmıyorum. Sebebini bende bilmiyorum. En az 4-5 taslak var.
Nasılsınız şekerli yarasalarım?
Hadii başlayalımmm
***
Kış geliyordu...
Kışı hiç sevmem: soğuk hava, demir eksikliğimden dolayı bir türlü ısınmayan vücudum ve giyinilen kalın kalın kıyafetler hiç benlik değil. Lâkin bu kış için büyük planlarım vardı. Listenin başında ise kendime ait bir eve taşınmaktı. Üniversite zamanı boyunca ayrıyetten işte çalışmıştım, ordan topladığım belli başlı bir birikimim vardı ve bu yeterliydi.
Aslında başta şehirden çıkmak istemiştim, ta ki hayatıma Giray dahil olana kadar. Ondan sonra çok şey değişti. O çok şey değiştirdi. Bazen ona olan aşkımı, sevgimi hissettiremediğimi düşünüyordum. Ama çok pis seviyordum. Evet belki onun için dağları delemezdim ama o istesindi canımı verirdim.
Keşke bunu ona söyleyebilseydim.
Kapımın tıklatılmasıyla bakışlarımı aynadan, düşüncelerimi de aklımdan kovdum.
"Gir."
Abim ve Uraz odaya geçti. İkisini süzdüm çift gibi giyinmişlerdi. Gerçi zaten çiftlerdi ya. Uraz beni baştan aşağıya süzdü, yüzüne memnuniyetsiz bir ifade gelince istemsizce yine aynaya döndüm. Güzeldi sanki.
"Biraz baştan çıkarıcı şeyler giyin yavrum." yanıma yürürken kurdupu cümleyle içime rahat bir soluk çektim.
"Bak ben nasıl tavladım abini?" devam ettirdiği cümleyle güldüm.
"Ulan abim seni ilk gördüğünde üstüne kusmuştum." abimde dediğime gülünce Uraz hızla ona dönmüştü. "Selim aşkım, sen bu aralar tripleri çok özledin sanırım." dedi. Gözlerini kısmış, tehtid ediyordu. Abim yüzündeki ifadeyi aniden silip "Hayır hayır ne gülmesi güzelim" götü tutuştu piçin. Ama cidden Uraz'ın tersi pisti. Dövmüyordu ama dövecek etki bırakıyordu.
"Güzel" Uraz memnuniyetle yine bana döndü. "Giray ne zaman gelir? Merak ettim kendisini."
"Şimdi gel-" aynı anda zil çaldı. "Geldi." hızlıca odamdan çıkıp kapıya koştum. Ellerim titriyor, kalbim sıkışıyordu. Adamın bende bıraktığı etkiden haberi yoktu. Çok beklemeden kapıyı açtım ve uğruna şiirler yazabilecepim adamı karşıladım.
"Hoş geldin" dedim gülümseyerek. Kafasını içeriye sokup salonu yokladı, kimseyi görmeyince bana döndü yine. Ben ona 'ne oldu?' dercesine bakarken. Dudaklarıma aninden bir buse kondurdu. Yanaklarıma hücum eden sıcaklıkla başımı eğme gereği hissettim.
"İşte şimdi hoş buldum" kurduğu cümleyle yanaklarım daha çok yanmaya başladı. Aniden ortama giren abim olmasaydı belki daha güzel olabilirdi. "Hoş geldin bilader"
Bakışlarımı Giray'a değdirmeden, sıkılı dişleri ile bize bakan abime döndüm. Birkaç saniye sonra arkasında minnacık kalan Uraz belirdi. Uraz baş selamı verdi lâkin daha sonra bunun yetersiz olduğunu düşünüp yanıma geldi. Elini uzattı "Ben Uraz ve sende Giray olmalısın?" sorar nitelikte konuşmasıyla Giray başını olumlu anlamda sallayıp havada kalan elini tuttu. "Tanıştığıma memnun oldum."
"Bende."
"Hadi hadi gidelim" dedi abim, Uraz'ın elini tutup çekiştirirken. Giray bana döndü. Tam elimi tutmaya yeltenmişti abimin kalın sesi duymasıyla durdu.
