Chapter 4

9K 226 8
                                    

Chapter 4

"Ano bang nangyari sayo kagabi?" Keanna asked. We're currently having our breakfast.

"Wala," I answered nonchantly.

"Pwede bang wala? At saka sa bar rin kagabi, bigla kang nawala," she grumbled and I just ignored her. Ayokong malaman niya ang kagagahan ko.

"And sino yung naghatid sayo kagabi?" She asked.

"Nakilala ko lang. Nakisakay lang ako kasi ayokong mag-taxi," I replied.

"Akala ko boyfriend mo," she mumbled. Hindi ko alam pero parang may humarang sa lalamunan ko kaya napaubo ako.

"Oh my gosh, okay ka lang?" Keanna inquired as she gave me a glass of water. Agad ko itong ininom and sighed in relief when I felt better.

"Oo, okay lang ako," I said.

After having our breakfast ay dumiretso na ako sa school. Hindi talaga ako mahilig magsuot ng uniform pero kailangan. Nagwarning na kasi ang Dean. Nakakalurks. Eh hindi ko naman kasi type ang school uniform.

"Hoy Kristy!" Keanna shouted. Nilingon ko siya and looked at her boredly.

"Umalis ka kaagad kagabi. Hindi mo tuloy na-meet ang friends ni Raymond. Promise! Ang hot nilang lahat! Makalaglag panty! Pero syempre, mas nakakalaglag panty pa rin ang boyfriend ko," she stated and giggled. Para siyang kilig na kilig.

"Malamang. Laglag talaga panty mo dun kasi siya mismo ang lumaglag. If I know, bumukaka ka agad," I grumbled and she slapped my shoulder.

"Huy! Baka may makarinig sayo!" She lashed.

"Hay nako. Ano bang feeling?" I suddenly asked.

"Uhm... Masakit talaga sa simula. Dagdagan mo pa na ang laki. Hehe. Pero keri lang kasi sumarap naman habang tumatagal," she replied happily.

"Ano ba yan. Wag nga nating pag-usapan, my God," I murmured saka binilisan ang lakad papuntang classroom.

Wag kang mag-alala, Kristy. Mararanasan mo rin yan, I thought. Jusko. Seryoso ba ako?

I mentally slapped myself. Ang gaga ko. And to think na we are strangers. Malandi na ba ako kaya napa-oo ako? Jusme talaga. Kalimutan mo na yun, Kristy! Kalimutan mo na!

I was busy trying to erase it in my mind when I heard my phone rang. And it's from an unknown number.

"Sino 'to?" I said as I swiped the phone to answer the call.

"Blue," the caller answered and I stared at my phone.

"I'll text you the address of my condo. 6 PM. Don't be late," he said over the phone before ending the call.

"Patay na, Kristy. Patay na," I murmured to myself. Pupunta ba ako? Pero pucha, alam kong chuchurvahin niya na ako.

I shrugged it off my mind and just focused my attention on my studies. Nakinig ako sa lectures, gumawa ng assignment, nagpalakad-lakad sa University and everything. I did everything to make myself busy nang makalimutan ko si Blue. But whatever I do, hindi pa rin mawala sa isip ko.

Inabutan na ako ng 5 PM sa school kahit hanggang 4 PM lang naman ang klase ko. Ayoko talaga. Tae.

Nakatunganga lang ako sa library when my phone rang.

"I texted you the address. Where are you?" Blue spoke from the other line.

Patay na talaga. Patay na.

I grabbed all my things and decided na umuwi sa dorm. Doon na lang ako magpapalipas ng oras.

Ilang oras rin akong tumunganga lang sa dorm. 7 PM na at hindi ko sinipot si Blue.

My phone rang again but I decided not to answer.

"Hindi mo sasagutin?" Keanna asked and I just ignored her.

"Kawawa naman ang tumatawag oh," she added as she picked up my phone na nasa side table lang nakapatong. At ganun na lang ang panlalaki ng mga mata ko when she answered it at ini-loudspeak pa.

"WHERE THE HELL ARE YOU KRISTINA?! DO YOU WANT ME TO DRAG YOU GOING HERE?!"

Hinablot ko agad ang phone ko and ended it. Hindi ko alam pero dahil sa takot ko na kaladkarin ako ni Blue ay agad akong pumunta sa condo niya. Naka-uniform pa ako. Dahil sa sobrang pagkalutang ay hindi na ako nakabihis kanina.

When I reached his unit ay matinding kaba agad ang naramdaman ko. Kakatok na sana ako pero binuksan niya na ang pinto and grabbed my arm.

"Oh my gosh!" I screamed.

Nang tingnan ko siya ay parang hindi naman siya galit. In fact, ang emotionless ng mukha niya.

"Crap..." I whispered. Palapit na siya nang palapit sa akin while I, remain standing with the wall behind me and silently praying that he would change his mind.

Palakas nang palakas ang tibok ng puso ko as he was closing the distance between us. Diyos na mahabagin! Wag niyo pong hayaang madaig ako ng tukso!

"No... Please," I pleaded. Pero hindi ko alam kung naririnig ba niya dahil parang wala namang lumalabas na boses mula sa bibig ko. My God! Mawawala na ang pinakaiingatan kong puri!

Dikit na dikit na ang katawan niya sa akin. I can already feel 'his' sa may puson ko. God.

He slowly caressed my cheek as he stared at me eye to eye. Gusto ko mang umiwas ng tingin pero hindi ko magawa. Dahil hindi ko maalis ang tingin ko sa magaganda niyang mga mata.

He's only wearing boxers while I was still in my complete uniform. Gawain ba ito ng matinong estudyante?

"Your lips are begging to be kissed," he mumbled and I gaped at him, wide-eyed.

"H-ha?" Okay. Ang tanga ng sagot ko. Kahit kailan, ang gaga ko talaga!

I was waiting for his reply when I saw him smirked. Alam ko yan! Alam ko ang mga ngising yan! Masyadong makasalanan ang ngising yan!

Ilang ulit akong napalunok nang mapansing palapit na nang palapit ang mukha niya sa akin. And then there. I felt his lips touched mine.

It was just a soft touch. His lips were not moving. Kumbaga, steady lang. And I don't know why I felt annoyed.

I opened my eyes which ngayon ko lang napansing nakapikit pala. Nakadilat lang ang mga mata niya at titig na titig ito sa akin. And when he saw my eyes opened, he started moving his lips.

It was just a light kiss. First kiss ko 'to ha! My God. Hindi ako na-orient kung ano ang gagawin. That's why I just tried to copy the way he moves his lips. Shet!

At first, lips lang niya ang gumagalaw. Until he involved his tongue. Fudge.

We parted our lips. At parang tumutol pa ang buong sistema ko nang ihiwalay niya ang mga labi namin.

"Your lips are sweet," he commented and I wasn't able to answer because he kissed me again. This time, it was wilder.

Hinawakan niya ang mga pisngi ko with both his hands to deepen the kiss. At hindi man lang ako tumutol.

Hindi ko na namalayang napahawak na rin pala ang dalawang kamay ko sa batok niya. I was lost and drowned.. drowned in the thoughts of what might happen next.

And just what I'm expecting to happen, I was already on his bed, naked. Ni hindi ko man lang napansing nahubad niya na pala lahat ng damit ko. And I was amazed. He's probably well-experienced.

Lumayo siya saglit sa akin upang hubarin ang boxers niya. Gusto kong pumikit dahil ayaw kong makakita ng ganun. But I just can't help myself to take my eyes off that... ugh! Such a perv.

"Don't worry, you will overcome the pain," he said as he positioned on top of me. And then it happened.

And Then It Happened (Completed)Where stories live. Discover now