Alfa'nın Kölesi

32. Bölüm

Aida'nın odasının önüne gelip kapıyı çaldım biraz sonra kapı açıldı Aida meraklı gözlerle bana bakıyordu

"Biraz konuşmak istiyorum benimle gelir misin"

"Tamam" diyerek üzerine baktı sanırım onun için kıyafet getirmeliydim pek kıyafeti yoktu

Aida kapısını kapatıp kilitledi buraya yabancı olduğu için haliyle korkuyordu
Onu önüme alıp yürümesini sağladım
Onu sürünün misafirhanesine getirdim

Aida bir süre etrafı inceleyip gösterdiğim koltuğa oturdu
Çekingen davranması bana tuhaf hissettirdiği için

"Lütfen rahat ol Aida"

Aida bana bakıp hafif tebessüm etti

"Çalışacağım"

"Senin için zor olduğunu biliyorum ama sen benim ruh  eşimsin rahat olmanı istiyorum"

Aida şaşırmış bir ifade ile gözlerime baktı

"Beni kabul ediyor musun yani"

Tek kaşım havaya kalktı

"Elbette ediyorum Aida bu nasıl soru"

"Şey üzgünüm Alfa Frank yüzünden beni istemezsin sanmıştım"

"Sen benim ruh eşimsin Aida alfa Frank umrumda bile değil sen beni istiyorsan önce tanışıp sonra eşleşmeyi isterim"

Aida utangaç bir gülümseme ile bana bakıyordu

"Bende istiyorum Jeremy"

İsmim ağzına ne kadar yakışmıştı
Konuyu dağıtmak için

"Seni gezdirmemi ister misin"

"Bugün gezmesek gezmeye uygun olduğu mu sanmıyorum"

Kıyafetleri yüzünden olduğunu biliyordum biraz sohbet ettikten sonra onunla giysi deposuna gidip kıyafet alacaktım
Sürekli şehir merkezine gidemediğimiz için kıyafetler toplu geliyordu ve ihtiyacı olan herkes alabiliyordu

"Sorun değil birbirimizi tanımaya şimdiden baslayabiliriz nelerden hoşlanırsın"

"Aslında neyden hoşlandığımı bende bilmiyorum evden pek çıkmıyordum çünkü Frank'tan korkuyordum yanlız bir yere gitmeye korkuyordum genellikle annemle çıkıyorduk ardından eve dönüyorduk Frank her zaman peşime birini takıyordu kaç kez genç kurt adamları dövdürdü sırf benden hoşlandıklarını düşündüğü için
Bunları anlatmak benim için gerçekten çok zor Jeremy ona asla umut vermedim ama 10 yaşımda beni sahiplendi ve sen benim olacaksın dedi çocuk olduğu için şaka sandım ama büyüdükçe bu şaka ciddileşmeye başladı ve beni zorlamaya başladı ben hayır dedikçe daha fazla zorlamaya başladı
Alfa olunca ilk işi beni babamdan istemek oldu o gece o kadar korktum ki beni alıp götürecek diye ama bana zaman tanıdı
Alfa'nın zorlamasını geçtik bu sefer babam beni zorlamaya başladı artık bu işin sonunu iyi görmediğim için kaçmaya karar verdim ve sizin sürü sınırına geldim sonrasını biliyorsun işte"

Şu an kurdumu zor zaptediyordum dönüşüp Frank denen Alfa'nın boynunu kırmak istiyordu
Başımı sağa sola sallayıp sakinleşmeye çalıştım

"Frank'ın icabına bakacağız merak etme artık güvendesin merak etme olur mu"

Aida düşüncelere o kadar dalmıştı ki beni duymadığına emindim

"Hey Aida beni duyuyor musun"

Aida kendine gelip bana baktı

"Kusura bakma dalmışım"

Stresi yüzünden okunuyordu Frank onun zihnini esir almıştı sanki karşıma bir daha çıkarsa onu gebertecektim kesinlikle

"Artık güvendesin seni koruyacağım ruh eşimi kimse benden alamaz"

"Umarım"

"Bana güven lütfen"

"Tamam"

Aramızda sessizlik oluşunca ayağa kalktım

"Gel seninle giysi deposuna gidelim ve yeni giysiler alalım"

Aida da ayağa kalkıp

"Bilmem ki nasıl olur"

"Güzel olur sen artık bu sürüye aitsin Aida çekinme"

"Teşekkür ederim"

Aida'ya gülümseyip birlikte depoya girdik çeşit çeşit kıyafetlere göz gezdirdik Aida zayıf bir kız değildi gayet dolgun hatlara sahipti
Ay tanrıçasına bunun için teşekkür edecektim

Aida çekinsede onu cesaretlendirdim yoksa bir kaç parça dışında bir şey almayacaktı
İç çamaşırı kısmına tek gitti
Onu iç çamaşırı seçerken görmeye dayanabileceği mi hiç zannetmiyordum zaten

Bütün her şeyden aldığına emin olduktan sonra onu odasına götürdüm kıyafetleri odaya bırakınca önden çıktım kapıyı kapatıp Aida'nın giyinmesini bekledim

Kapı açılınca Aida'yı süzdüm dize kadar inen spor bir elbise giymişti saçını at kuyruğu yapıp yüzüne bir şey sürmemişti her haliyle güzeldi zaten
birlikte yemekhaneye gittik çoğu kurt adamlar bize meraklı gözlerle bakıyordu ama umrumda değildi

Aida'yı sürüye kabul etmeleri için bu gerekliydi
Aida çekingen davranıyordu ve de haklıydı
Yemeklerimizi alıp bir masaya oturduk
Aida genellikle önüne bakıyordu

"Lütfen başını kaldır seni tanımalarına izin ver"

Aida başını kaldırıp bana baktı

"İlk defa bu kadar kişiyle bir arada yiyeceğim o yüzden stres yapıyorum seni utandırdıysam..."

"Ne utandırması Aida saçmalama Tanrı aşkına"

"Ne bileyim öyle hissettim bir an"

"Hissetme ben ne isem bu sürüde sende osun"

"Çok teşekkür ederim"

Yemeğimizi sessizlik içinde yedik Aida'yı odasına bırakıp evimin yolunu tuttum