Şapşal Mafyam/ Texting

39

Kapı güm diye açılınca mesajlardan çıkamamıştım bile, kaç saniyedir çalan telefonu açma şansım bile olmamıştı. Ben gidiyorum arkadaşlar hakkınızı helal edin

"Ulan Göt ne yüzle buraya geldin!" dememe bakmadan yüzüme tokat atması bir oldu ,Ah olamaz!

İkinciyi atacakken aşağı eyilmiştim, Emanetine tekmeyi basmıştı. Ehe-

"Nazlı Kızım benim"  nazlı anandır puşt! yatağıma atıp bir anda üstüme çıkınca gözlerim açılmıştı

"Defol Git pislik! Orospu andaval intikam aşkından peydahlanan maydanoz sıfatlı piç! bu sözleri söylerken bile nefesim kesilmişti

Dudaklarını benimkilerin üstüne kapatınca gözümden akan yaşı tutamıyordum hıçkırıklar bedenimi bir salmıyordu. Bir az sonra Melek olduğumu hatırladım, Ben melektim. Bana sataşana etek giyindiren melek bu hıyardan mı korkacaktım? beni hazırlıksız zamanda yakalamıştı sadece o zaman

Elimin yanında duran telefonu eline alıp gözüne vurdum, üstümden kalkınca komidinin üstünde duran vazoyu kafasına vurmuştum, ama durmamıştı. Duvara yaslayarak kalçamı avuçlayınca masanın üstünde duran bıçağı kalbine saplamıştım

Sıçtım! dedim kendimi yatağa atarak, elime bulaşan kana bakınca gözlerimden akan yaşı durduramıyordum. Eve giren fareye kapan kurulurken gece onu serbset bırakan insandım ben

Kurtulmamın tek yolu kendimi de öldürmekti, Bıçağı kalbime tutdum gözlerimi kapatdım yukarı kaldırıp saplayacakken bir el bıçağı benden alıp duvara fırlatmıştı. Kendimi onun kollarına bırakmıştım

"Delirdin mi sen melek? Allah cezamı versin biraz daha erken gelemedim " dedi daha çok bedenimi sarmalayarak kokumu içine çektiğini hiss ede biliyordum

"Bana tecavüz ediyordu öldürdüm, Öldü mü!" dedim onu göğsünden iterek, bana sarılan kolları artık bedenimden ayrılmıştı, boynundaydı parmakları

"sıçarlar böyle işe, Merak etme koruyacağım seni" dedi daha da küfr ediyordu, söyledikleri ile gözlerim daha çok dolmuştu evet cesaretim burada tükenmişti.

"Ben gidiyorum teslim olacağım " dedim göz yaşlarımı silerek kapıya doğru adımlayarak, kolları ile beni geri çekince hiç kullanmadığım küfrleri söylemek için kendimi zor tutuyordum

"Bırak beni ! bu vicdan azabı ile yaşayamam ben!"

"Bende sensiz yaşayamam melek anla bunu!" düşünmeden kollarına girmiştim, annem ve babam nerede ablalarım ve kardeşim? Selma?

"Ailem Nerede!"

" Evde, dışarı çıkardı adamlarım nefes almalılar, ciğerleri duman ile dolmuş"

Babam çat kapı içeri girince bir bize bir de yerde yatan pisliğe baktı, Elini havaya kaldırmıştı vuracağını sanmıştım ama içtenlikle sarılmıştı bana. Şu an en çok bana lazım olan şey buydu

"Merak etme, polisler onun şerefsizliklerini biliyor zaten kaç kere polise gitdik güzel bir avukat da tutarız sana. Baban yaşadığı sürece seni kimseye yem etmez" kırmızı saçlarıma derince öpücük kondurdu

"Ben korurum onu bey amca, gerekirse kaçırırım onu" dedi Atalay lafa atlayarak

"Kimseye kızımı emanet edemem ben"

"Kocasıyım Lan!" diye kükredi atalay

"Ne diyorsun be!"

"Yani gelecekteki kocasıyım, 5 yıldır sevgilim kimseye yem etmem"

"Ulan puşt benim kızım bu elin oğlununa mı  emanet edeceğim meleğimi? "

"Bey belki de böyle daha iyi, Kızımız kurtulur hem ben oğluma güveniyorum korur benim meleğimi" dedi annem, hepsi susmuştu babamın kararını bekliyorlardı

"Hem ben bir iki güne ona evlenme teklifi edecektim zaten" diye dan diye lafa atladı atalay

"Kızımın saçının teline zarat gelirse seni yaşatmam ben evlat!" parmağını atalaya salladı

"Bu götverenin cesedi peki?" kardeşim tüm ciddiliğini koruyarak ağzını açmıştı

"Adamlarım hall edecek, Emir ışıkları hepten kapat kimse görmesin" orta yaşlı adam başını sallayıp odamdan çıkmıştı

"Yapmak istediğim bir şey var" dedi murat ve cesede yaklaşıp yüzüne tükürdü, üstüne çıkıp çenesini sıktı ve aniden yüzünde gülücükler açtı

"Nabzı var"

___

yaov okuyanlar bir zahmet oy ve yorum yapın