19 - I finally knew who you are

103 1 3
                                    

Amber's POV

Huta. Di ko sya makilala bcoz he's wearig a mask. Tapos naka all-black suit sya. Walang kahit 0.00001 milimilimilimeter akong nakikitang balat nya. I can see nothing from his true appearance.

"Who are you?" I asked him. Eventhough he's wearing a mask, I can feel that he's grinning. An evil grin.

"Well, unlucky you, you doesn't know me. But me, I know all about your life." His voice is just like the usual, the DIFFERENT YET UNIQUE one. A strange and loud voice. But.. kinilabutan ako sa sinabi nya. He know ALL about ME?! How could that even get possible?!

"Psh. Whatever you say, pal. You don't know anything about me." I was about to say more words but he cut me off. "How sure you are, young lady? I know ALL about you. I know all about your past." Fck. This is making me wonder. It's crazy! No one can know about my past, unless you're the other half of me!

I heard him laugh. Evil laugh. Gahd. Why everything about this person is so evil?! "Why are you laughing there?!" I sarcastically asked.

"Why? Masama na ba ngayong tumawa?!" Napamura ako sa isip ko dahil sa sinabi niya. "Anong kinuha mong course nung college ka?! Siguro PHILOSOPY?!?!?!" then there. He burst out in laughter. Infairness, havey ang joke ko. Tumawa sya eh.

"Maubusan ka sana ng hangin kakatawa." Bulong ko sa sarili ko. Medyo kumirot wrist ko. Gawa kasi ng pagkakatali dito. IT HURTCH!!

"May sense of humor ka rin pala ano? Wow. Complete package ka na pala. Ang swerte siguro ng makakatuluyan mo." I cussed in my mind. Bakit ba ang daming alam nito?! Sino ba sya ha.

"Daming alam ah? Valedictorian ka siguro nung high school." Sarcastic kong sabi. "Na-a-ah. Nung elementary ako valedictorian." Tapos bigla na naman syang tumawa ng malakas. Oh fck this person. Bakit ang saya saya nya. Naiiyamot ako!!

"You're so happy. Mind sharing why?" Sarcastic ko ulit na sabi. Tumigil sya sandali sa pagtawa at tumingin sakin. "Bakit ko namn sasabihin?!? Edi nalaman mo??" Tapos tumawa na naman nang malakas. Aba naman at------URGH. Nang aasar talaga sya eh noh.

Napatingin ako sa bulsa ng pantalon ko kasi pakiramdam ko may natusok. Pagtingin ko may ballpen pala. Napangisi ako bigla. Ginamit ko paa ko para kunin ito sa bulsa ko and to hold it. I use the other one to open it. I successfully did. Binuhat ko ang sarili kong katawan hanggang sa marating ng paa ko ang tali sa ibabaw ng kamay ko. The ballpen is sign pen kaya matulis ito. I use it to cut the rope.

Napangiti ako nang mahulog ako sa ibaba.

Props lang pala tong lava na to. Jusko. Hindi naman pala totoo. Edi sana sunog na ako ngayon.

Boss glanced at me. He was shocked and I smirkes. He was about to put the on button sa hawak nyang remore, siguro para ma-on itong lava na to but it's too late.

Bakit ba kasi ang talino ko?!

I ran fast into him and kicked his head. Dahilan para matumba sya at matagal yung maskara nya.

O______O

.
.
.
.
.

"Assuming Guy?!????!"

lumapit ako sa kanya at pinagmasdan sya. Hinawakan nya ang noo nyang dumudugo.

"O-ouch..." then there. He really is Assuming guy. Nagbalik sa normal ang boses nya. So yun palang mask ang nagbibigay dahilan para mag iba ang boses nya. Too sad I put it off.

Sinipa ko binti nya. "Hoy!! Paano nangyari to??!" Sigaw ko sa kanya. Napadaing ulit sya dahil sa pagsipa ko sa binti nya.

"Aray naman, tama na!! Ang sakit ah!!" Pero sinipa ko ulit sya. Ang kapal lang huh. "Aba!! Eh papatayin mo na ako tapos ikaw pa ang may ganang magsalita ng ganyan!! Ikaw kaya ibitin ko?!" Galit ako! Oo! Galit na galit. Kaya huwag syang ano dyan at baka sya ang mapatay ko.

"Aba. Eh ganun naman talaga ang nangyayari sa mga nagbabalak pumasok dito eh. Hayuf. Ang sakit." Umupo ako sa tabi nya. May point sya pero puta bakit ang bobo nya :( Kaiyaq. Pinitik ko sya sa noo. Kaya lalo syang napaaray.

Napangiti ako. "Oh ano. Anong balak mong sabihin ngayon?!" Pumikit sya. Tinanggal nya ang gloves nya at ipinatong ang kamay nya sa noo nya. "Anong gusto mong sabihin ko." Napatawa ako kasi ang baba ng boses nya. Suko na sya. :( Ganda ko kasi faq.

"Everything. Explain everything." Dumilat sya at tumingin sakin. Mukhang gulat. "Seriously?!" Aba. Akmang susuntukin ko sya nang bigla nyang harangin ang kamay ko. "OO NA! MAGPAPALIWANAG NA!!! JUSKO PO MARIMAR."

Napangisi ako. "Huwag kang ngumisi!" Aba't ang hinayupak na ito---- "HINDE JOKE LANG ETO NA NGA MAGKWEKWENTO NA!" Tiningnan ko na lang sya ng masama. Ang dami nya talagang alam. Nakakainit ng ulo eh.

"Okay. Uhm. The secret rule being a boss? Well. It's in the blood. Kunwari ako ang boss ngayon. When I turned to 40 years old. Hahanap ako ng kamag anak kong 19 years old and then siya naman. Nakakainis nga. Ayoko e. Pero they don't take no as an answer daw. Ikaw ba?" Napalingon ako sa kanya. "Anong ako?!" Sigaw ko. Di ko pa nga naiintindihan yung pagkakasabi nya ako naman yung tatanungin nya.

"Bakit ka kako gangster?"

Sasagot na sana ako at kokomprontahin sya kung bakit nya ako tinatanong eh wala naman syag karapatang malaman kaso biglang may tumunog. Narealize ko cellphone ko pala. May natawag sakin. Pagtingin ko..
.
.
.
.
.
.
.
.
Si Papa.

Fck. What do he need this time?!

The Girl Behind The CurtainWhere stories live. Discover now