BİNBAŞIM!(Gerçek Aile) ~Ara verildi~

0.1🕊✔️

Yıldıza basmayı ve düşüncelerinizi bildirmeyi unutmayın sizleri seviyorum

İyi okumalar🕊

0.1

_________

2 ay oldu bu gün itibariyle. Tam 2 aydır terörist kılığında içlerine bir ajan olarak  teröristlerin içine girdim.

Bunu yaparken zorlandım. Çünkü güvenlerini kazanmak için elimden geleni yapmıştım.

Güneş doğuyodu ve ben çadırımda uzanmış düşünüyodum. Burda tam 2 aydır uykusuzum. Tabi arada  kimse olmadığı zaman kestiriyorum. En ufak seste uyanıyorum ve uyanık rolu yapıyorum. Bu beni biraz zorlasada vatanım için yaptığımı kendime hatırlatıyorum ve her hatırlatışımda  nası yollardan geçtiğimi de hatırlatıyorum kendime ve böylece gücümü topluyorum az da olsa.

Ve ben bu gün burda son günümü de geçirip canım vatanıma dönücektim. Kim isterki dağ başında burdaki abazaların tacizlerine karşı kendini korumak için uykusuz geceler geçirmek ister ki?. Ancak ben isterim çünkü kendi canımdan önce vatanım aklıma gelir. Halkım aklıma gelir.

Gerçi halkım gelmesede olur. Biz bu ülkeyi yavşaklardan koruyalım bizim milletimizin içi yavşak olsun. Kadınlara şiddet uygulama, tecavüz etme ve dahası bunları yapıyolar ve halkımız da sessiz kalıyo bu nası halk biz bu halk içinmi bu kadar gece uykusuz kalıyoruz ve şehit veriyoruz. Ben MUSTAFA KEMAL ATATÜRK için, bu ülkeyi düşünerek bu yola baş koydum.

Kendisi canım demeden vatanını korumuş ve halkı rahat etmesi için onca zorluklara göğüs germiş birisidir. Ben böyle düşüncelere devam ederken havanın aydınlandığını çadırıma yansıyan güneş ışınından anladım ve hemen kendimi dışarı attım.

Dışarı çıkar çıkmaz ilk derin bir nefes aldım ve mutlulukla geri verdim. Mutluyum bu gün çünkü bugün burda geçirdiğim son gün olucaktı. Ve ben bunun için mutluydum. Yüzümü gene kapatıp olacakları beklemeye başladım.

Beklemeyi sevmediğim için bende hemen son olarak başkanın çadırını gittim. Başkanı kendime aşık etmiştim hareketlerimden ve konuşmamdan dolayı bana aşık olmuştu ve bende ona aşık rolü oynadığım için beni de kendine aşık sanıyordu. ZAVALLIM BENDE SANA AŞIK OLUCAK GÖZ VARMI LAN! BAK BAKİYİM.
YOK. BENDE ÖYLE DÜŞÜNDÜM.

Ancak ben bunu görevi mahvetmemek amacıyla içimden söylemek zorunda kaldım. Hemen bu düşünceleri beynimin en ücra köşesine atıp başkanın çadırına girdim. Çadıra girmemle barbarın biriyle konustuğunu gördüm. Adı barbar ve kendisi bir köpek gibidir. Hatırlatın da bi ara köpeğimin adını barbar koyim. Maske yüzümde olduğu için sırıttım kendi düşünceme.

Barbar içeri girmemle hemen adamını gönderdi. Ve hemen bana dönerek.

Barbar:hoşgeldin ELZEM'im

Evet burdaki adım elzem aslında kod adım 404 ama onu söylemeyi tercih etmedim. Sayıdan olmazdı değil mi?.

Ben:hoşbuldum

Barbar:hayırdır bişey mi oldu ELZEM'im

Ben:hayır olmadı, sadece nasılsın diye merak ettim ve seni özledim.

Barbar: bende seni özledim kız. Gel hele şöyle.

Diyip kolumdan tutarak beni yanına oturttu ve sonra geriye doğru yatırıp üstüme çıkmaya yeltenmişti ki dışardan sesler gelmeye başladı. Ve barbar sesler nedeniyle   durup ilk önce bir küfür savurdu sonra bana dönüp.

Barbar:hemen gelecem ELZEM'im beni bekleyesen

Yarım türkçe ağzıyla söyleyip direk dışarı çıktı. Bende onun dışarı çıkmasını fırsat bilip. Hemen çadırı aramaya başladım. Hemen çadırı arayıp bişiler bulma ümidi ile yastığın kılıfına baktım. Ve onun içinden küçük kağıtlar çıkmasıyla maskenin altından sırıttım.