CHAPTER 28

7 1 0
                                    

"What brought you here Anna?" nakangiting tanong nito. "You didn't contact me. you didn't even inquire about the detective I told you."

"I'm sorry about that, due to a lot of event happened I totally forgot about that." seryusong saad ko pa.

"I see. but my offer still stand you know. baka gusto mo, baka lang naman." nakangisi pa ito habang nagsasalita.

I feel like my other side is telling me not to and the other one is agreeing. but I can't help but to get suspicious.

"Magkano ba?" kahit nagdadalawang isip nagtanong padin ako, for the sake of my peace of mind.

"Dahil magkaibigan naman tayo, bibigyan kita ng discount." nakangiting saad nito sa akin.

"Tell me how much it is. kahit wala ng discount basta I need the information asap." seryusong saad ko pa habang tumitingin sa mga dumadaan.

"Why? Anna, do you find him suspicious?" kaagad naman akong napatingin sa kanya dahil sa kanyang sinabi.

What the hell is up with this guy.

"What the héll are you saying?" nangangatal ang aking mga labi habang binabanggit ang mga salitang iyon.

Base sa pagsasalita niya, it seems like he knows Kairus very well.

"Nothing, all I can say Anna is brace your self." seryusong sabi nito, while staring at me intently.

"Stop." nanghihina ako sa sinasabi niya. "I'm gonna go home now, I'll give you my house number incase you can't contact my phone. for emergency purpose only." I said then leave my sit when he purposely grab my arm.

"The fúck!?" hindi ko na mapigilan na magsalita ng masama.

"Chill. Anna, I'm not gonna hurt you." he said while smiling weirdly.

"Stop talking nonsense Jason!" hindi ko na napigilan ang emosyon ko. "I'm sorry, I'm gonna go now." ng sabihin ko yon ay ka agad na ako naglakad papalayo sa kanya.

Bago pa ako makalayo ay nagsalita pa ito.

"See you soon Anna." I feel like something is odd with this guy.

Hindi ko nalang siya pinansin at nagpatuloy na sa paglalakad. dali dali akong sumakay sa aking  kotse.

NAKARATING ako sa bahay na walang tao. I forgot that day off nga pala nila ngayon, they just finish there job before going home. bukas pa pala ang pagbalik nila, I feel so alone in this empty house. I stare at our wedding picture. ang saya namin tingnan pero Masaya ba talaga kami?

I am afraid that I will end up like my mother, she got depressed because of suspicion. kaya ayaw kong mag isip ng masama, siguro hindi ko nalang yon itutuloy. hindi ako makapag isip ng maayos. napapikit nalang ako dahil sa stress hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa sofa.

Hindi ko alam kung bakit para akong lumilipad pero nanatili akong nakapikit at walang planong buksan ang aking mga mata.

TANGHALI na ng magising ako iba na ang suot ko at walang narin akong kolorete sa mukha. baka dumating sila ding at manang kagabi pero paano nila ako nabuhat? a baka nagising ako aish basta ayaw ko munang mag isip ngayon.

"Ma'am Anna, pinapababa na po kayo si sir Kairus." mahinang saad nito akala siguro niya hindi pa ako nagising.

"Sabihin mo sa kanya na hindi ako kakain." sabi ko nalang kahit sa totoo lang nagugutom na ako.

Ayaw ko lang siyang makita, baka mas lalong lumala ang pag iisip ko ng masama, and as long as possible ayaw kung magduda.

"Pero ma'am—" may sasabihin pa sana siya, but I cut her off.

"Sabihin mo nalang sa kanya ding, he can't force me if I don't want to." I seriously said.

Nang wala na akong marinig na ingay sa labas ay kaagad akong bumangon sa aking higaan at pumunta sa cr. maghihilamos na sana ako ng may kumatok na naman.

"Ding, I said I don't want to eat." naiinis na ako.

Ngunit walang nagsalita kaya pinagpatuloy ko na ang aking ginagawa ng biglang bumokas ang pintoan ng aking kwarto.

"Wife. what the héll is wrong with you?" he said calmly but he's eyes says otherwise.

"Bakit ba hah? e sa ayaw kung kumain may magagawa ka ba don?" iritadong tanong ko.

"May problema ba tayo?" mahinahong tanong nito. "tell me."

"Wala, wala tayong problema kung puwede lang lumabas kana and please sa susunod respect my privacy." I seriously said.

"Tell me Anna, I know something is wrong." seryusong saad nito.

"Nothing Kairus, nothing is wrong." malamig kung sagot.

"Don't make me repeat my self wife." he said.

"Wala nga sabi! bakit ba ang kulit mo!?" naiiritang saad ko.

"Maayos pa naman tayo noong unang araw a, why are you acting like I did something wrong." saad nito habang kinakalmot ang sariling buhok.

"Wala nga ba?" tiim bagang na tanong ko.

"What!? bakit may ginawa ba ako?" he look at me. "I don't remember that I did something wrong."

"Let's stop this fvcking game Kairus, if your just toying with my feelings Im telling you, your in big trouble." Galit na saad ko.

"I didn't play with your feelings, and fúck privacy I already own you Anna." Galit na saad niya habang humahakbang papunta sa akin.

"It's just a plain séx Kairus." I flatly said.

"Plain séx?? are you hearing your self Anna!?" Galit na tanong nito.

"Yes, I'm hearing my self Kairus." I paused then look at him. "and I mean it."

"Fine, is this what you want!? you want to treat me like this? fine!"

Napaluha na lang ako habang napaupo sa aking kama. I don't want to treat me like this. wala na yata ako sa tamang pag iisip.

"Hey, stop crying." lumapit naman ito sa akin saka ako yumakap. "Lakas ng loob mong magalit tas iiyak karin naman." pabirong saad nito.

"Stop making fun of me Kairus." umiiyak parin na saad ko.

"Your confusing me wife." he stare directly in my eyes, like he's hepnotizing me with those deep eyes and I can't help but to spill my guts.




"Because I love you." I didn't know that I said It loud.

Tears of Alone WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon