karma aşık oluyor

10.bölüm

Sabah güzelce uyuyordum çok iyi bir rüya görüyordum fakat bir anda rüya kabusa döner çünkü rüyamda gördüğüm şey okuda-sanla mutlu yaşıyordum ve bir anda ayrıldık bunları görünce hızlıca korkuyla uyandım yüzüm ve ellerim terlemişti sakin olmak için tuvalette girdim suyu açtım yüzümü yıkadım gene sakinleşmedim tam 5 kere yüzümü yıkadım ve aynaya baktım aynada kendi kendime konuşmaya başladım "ayrılmayız dimi? Yok,yok,yok,yok,yok ayrılmayız biz öyle mi gerçekten de sakin,sakin,sakin,sakin ya ayrılırsak yok canım ayrılmayız dimi!? " derken elime bıçak alıp aynaya geçirdim sinirden sakin olmak için tekrar yüzümü yıkadım ve tuvaletten çıkıp üsttümü değiştireyim derken üsttüm giyinikmiş zaten okul formalarıyla uyumuşum yani mutfağa girdim yemek yapmaya başladım bir kaç dakika sonra sofraya

salatalık,sucuk,bal,onigiri,peynir koyup yemeye başladım yedikten sonra dışarıya çıkıp otobüsü beklemeye başladım hep koro sensei alacak diye birşey yok otobüs gelir ve içeriye girerim koltuklar doluydu en arka tarafa geçtim orasıda doluydu ayakta durmaya başladım fakat beni sinirlendiren birşey vardı tam arkamda oturan aptal çeteler vardı bana bakıp duruyordu daha fazla bakmaya devam ederler hepsini öldüreceğim otobüse bir yaşlı teyze girer en arka tarafa doğru gelir ve yanımda olur ayakta zor duruyorudu aptal çeteler yaşlı teyzeye yer vermiyordu yer vermeleri için beklerim aradan 3 dakika geçer hala yaşlı teyzeye yer vermemişlerdi sinirden kendimi tutamadım hızlıca çetelerin önüne döndüm yüzlerine biraz yaklaşıp sessiz sesle "yaşlı teyzeye yer verin"dedim çeteler bunu umurmamıştı tam önümdeki herif "sanane lan "dedi bunu duyar duymaz hiçkimseye belli ettirmeden bıçağımı çıkartıp çocuğun yüzüne gösterdim bıçağın ucu değiyordu  "afedersin kime demiştin?"dedim çocuk korkudan birşey diyemedi "şimdi bu yaşlı teyzeye yer verin"dedim korkudan tamam diyip hemen kalktılar otobüsten indiler bıçağımı yerime koydum teyzeye dönüp dokundum "buyur teyze boş yer var"dedim teyze "saol canım"diyip boş yere oturdu bende oturdum en arka uzun koltuklar boş olmuştu diğer ayakta olanlarda oturur aradan biraz zaman geçer okula nihayet geldim sınıfa endişeli girdim okuda-sanın suratı mutluydu sırama oturdum koro sensei hiç ara vermeden ders anlatmaya başlar ve mola saati gelir hızlıca ayağa kalktım okuda-sanın elinden tutup arka bahçeye gitmeye başladım okuda-san şaşırmıştı ve ne yapacağını bilemiyordu arka bahçeye gelmiştik bahçeye oturduk okuda-sanı arkadan bana doğru çektim ve ona sarıldım endişeli sesle "beni bırakma"dedim [resimdeki gibi] okuda-san şaşırmıştı

Okuda: ne? Ayrılması?

Karma: kabus gördüm seninle ayrılmıştım

Okuda: anlıyorum ama merak etme ayrılmıcaz

Karma: gerçekten mi?

Okuda: evet ^^
Devam ediyor•••