Wrong Send (Completed)

Wrong Send - The Epilogue

Wrong Send - The Epilogue

___________________________________

 

 

 

JESSIE'S POV

____________

 

 

"Ate pretty! Ang sweet naman!!"

"Yeah ate Jessie. Anong nangyari kay kuya Luis?"

"Gusto ko makita si kuya Luis hihi."

Nandito ako ngayon sa isang orphanage para sa isang reach-out program. Di naman to requirement sa course ko pero okay lang naman sakin kasi willing naman ako. Naka-assign ako sa mga kids na may ages 4 yrs. old to 8 yrs. old. Kinikilig sila kasi ikinwento ko kasi sa kanila yung story namin ni Luis. 

*Flashback...

"Jessie Happy Birthday!"

Na-iiyak ako kasi ano... i didn't expect na he'll surprise me. Ang hilig niya talaga mag-surprise and each time he'll do that he never fails to make me happy and love him more. Simula nung dumating siya sa buhay ko andami ko nang mga special moments at mas naparami ang mga unforgetable memories ko. Parati niyang pinaparamdam sakin na, I'm special and that he loves me so much.

"Luis?"

"Hahaha hmm.."

"Ba't ka natatawa?" Parang shunga lang siya. Adik ata to eh hahaha.

"You know what? It annoys me when someone calls me in that name. I preffer alex or xander haha. But then when I met you I started to like that name pero syempre pag ikaw lang yung nagmemention." Sabi niya then he smile. Nandito kami ngayon sa beach. Plano ko kasi dito magcelebrate pero matagal na palang plinano ni Luis ito para masurprise ako kaya pala ang dali lang namin nakapagpareserve ng cottage kasi matagal natong reserve para sa araw nato. Summer na kasi at mostly pag ganito most sa mga resorts fully book na at wala nang free na cottage for rentals.

"awwe! Ang sweet mo grabe!" haha biro ko.

"Sayo lang. Promise!" 

"Dapat lang ahaha joke!" sabi ko para kasing possessive maxdo ang dating ko. Nandito kaming dalawa sa may shore nakaupo sa buhangin habang tinitingnan sila Trish na naglalaro sa dagat. Invited din pala yung mga lablab ng mga besties ko.

"Even if you didn't tell, I'll gladly and willingly do that haha." Sabi niya sabay tingin sa clouds. Buti nalang medyo natatakpan na yung araw kaya di siya nasisilaw. Bigla niyang hinawakan ang kamay ko.

"Jessie, c-can you wait for me?" na-uutal niyang sabi. Tiningnan ko siya pero sa ulap lang siya nakatingin.

Di ko gets? Ano ibig niyang sabihin? 

"ha?" yan nalang nasabi ko.

"Sure ako sa feelings ko na ikaw na talaga pero ang di ako sure sa feelings mo. I know I may sound selfish pero pwede bang hintayin mo muna ako bago ka ma--makahanap ng b-bago." Ang cute niya pero seryoso talaga yung mukha niya.

"I don't get you...Bakit ka ba biglang naging ganyan? haha" tawa-tawa pa ako para machange ang atmosphere ang seryoso kasi maxado.

"I'm leaving tonight."

O_O

Nasa gulat stage parin ako nang magsalita siya ulit.

"May nag-offer ng scholarship sakin sa isang exclusive university sa states. Yun din kasi ang gustong university na pasukan ko nung buhay pa si mommy kaya I didn't think twice at tinanggap ko ito agad. That's why I made your special day more special to you para di mo ako makalimutan kasi it will take long bago ako makabalik d-dito." Ang lungkot ng mukha niya. Ayaw ko mahati yung utak niya at baka maguluhan pa siya. Siguro may reasons lahat ng to.