Disaster

912 34 0
                                    

Jade

Lumabas kami ni Althea, nagdrive ako away from the house. Bahala na yung party ko sa bahay. Bahala na rin silang Dada dun sa babaeng sumira sa gabi ko. ugh. I just can't take it. Masyadong magulo yung sitwasyon ko ngayon.

"Lubb.." tawag sa akin ni Althea nasa passenger seat ng kotse ko.

Hininto ko na ang sasakyan sa isang mataas na lugar away from the city. We can see from here the city lights, maganda na yung lugar pero di ko feel na i-appreciate ito ngayon.

"Jade.." I felt her hugging me from the back.

"Sorry for bringing you into this lubb.." I pulled away from her hug and faced her.

She cupped my face with her cool fingers and smiled.

"Okay lang noh...I understand.." 

I put her hand down then I start my rants...

"Bakit ba toh nangyayari? Bakit ngayon pa? Ngayon pa na masaya na ako sa buhay ko..bakit?! I don't even know that woman!! For 19 years, di siya nagpakita ni nagparamdam sa akin tapos ngayon out-of-the-blue susulpot lang siya at sa birthday ko pa talaga?!!!" I paused to catch up my breath.

"I just can't understand why it is happening to me now, ngayon pa na masaya na ako sa buhay ko and kontento na ako sa nangyayari sa buhay ko. Bakit ba ito nangyayari ngayon? Bakit ngayon pa na masaya na ako?!" 

"There are things that we can't understand and tend to be a mystery in our life. They just happened for us to learn form it. Siguro may dahilan si Amanda na bumalik sa buhay mo, magulo siya pero kailangan mo siyang pagdaanan." Mahinanong sagot ni Althea na parang pinaiintindi sa akin yung mga nangyayari.

"pero bakit ngayon pa?" ulit kong tanong sa kanya na may halong inis na.

"Jade, we don't own our lives. Di natin hawak yung buhay natin kasi di tayo Diyos. Akala natin okay na pero may ibang mangyayari pa pala na magbabago sa buhay natin. It's just like we're driving alone in a road and we didn't notice that there someone behind us trying to catch up. We're to focus on the road ahead, di natin namamalayan yung mga tao nasa nakaraan natin. She may have a reason, Jade. Everything has a reason."

Niyakap ko nalang siya at umiyak sa arms niya, kailangan kong mailabas to or else sasama ang pakiramdam ko nito. Althea just let me cry in her arms, I know she know what will happen to me if I will not cry.

It's really a good thing na siya yung sinama ko because she knows the words I need, not I want. She's outspoken with her words, figuratively. But I like it, ang lalim kasi eh. She's really the mature one between us. It's really important na may mature mag-isip sa relationship niyo kasi siya yung mas iintindi sa iyo at sa relasyon niyo. It may sound unfair pero totoo at nahahawa ka rin sa ka-mature-ran ng partner mo. Gaya ko ngayon parang nagiging mature na rin ako kahit di ko pa rin alam kung ano talaga ang nangyayari sa sitwasyon ko ngayon.

Thank God for giving me a person like Althea in my life.

-----------------------

AUTHOR's POV

Isang malaking disaster ang ginawa ni Amanda sa bahay ng mga Ramirez. Nasa loob siya ngayon ng office ni Oscar.


"Amanda! Ano ba ang ginagawa mo at ginulo mo pa ang araw ni Jade?!" galit na sabi ni Oscar habang si Amanda ay nakaupo lang sa couch ng opisina ni Oscar.


"so kasalanan ko pa ngayon? kasalanan ko pa na pumunta ako sa birthday ng anak ko? kasalanan ko pa na hindi mo ako pinakilala sa anako ko?!" galit din na sabi ni Amanda.

"let me remind you Amanda, desisyon mo yung umalils ka sa buhay ng anak mo, sa buhay namin."

"I just made a choice Oscar." she lowered her voice and prying herself not to cry.


"and you chose to leave our daughter." he looked into her eyes.


------


"ay ahia, grabe sya..one more chance ang peg?" Paul whispers while listening behind the door.

"silence Paul, nag-aaway na nga sila ganyan ka pa." he hissed.

"what? ang drama nila ha eh and tanders na nila.." he chuckled.

"shh... tahimik, di ko sila marinig."

"aba ahia ha, chismoso ka na.."


Gabriel just rolled his eyes that made Paul shut up and pouted. When they are about to place their ears again, 


"What are you guys doing there?" 

"aaah, Dada! hi!!" Paul smiled widely.

"Gabriel? Paul?" looking at the gentlemen who look like a kid caught up stealing chocolates.

"ah kasi Dada, where just concerned with your conversation with Mama--" Gabriel paused as he saw Oscar raised his brows.

"eh Dada naman kasi baka anong mangyari kaya we're here for you." Paul amusingly butt in.

"well as you can see we're fine. We just finished talking."

"yeah right.." Paul rolled his eyes.

"by the way, may balita na ba kayo kay Jade at Althea? kung nasaan sila?" 

"ah Dada,--"


"sir nandito na po sila Ma'am Jade and Ma'am Althea."


"Like seriously, di nyo ba ako patatapusin sa mga sinasabi ko?!"

"oh ayan natapos mo na." Paul smirked.


"tama na yan, para kayong mga bata. puntahan na natin sila Jade."


---------

A/N: oh hoooraaaay I made it..sorry kung natagalan. ngayon lang ako nagkaroon ng time na gumawa ng ud. busy kasi. short but yeah, at least. sa susunod ulit.

thanks labyoo mwaa :*


True Love ExistsWhere stories live. Discover now