Yürek Davası(Asmin)

17.17 GÖNÜL MESELESİ

Helloreeee....

Bir işaret bırak.(🌼)

Keyifli okumalarr

Belimde ki ellerini çektiğinde var gücüm ile adımlarımı hızlandırıp kaçmaya kalkıştığımda arkamdan seslendi," Bu sefer tuttuğumda kaçamayacaksın küçük hanım."

Adımlarımı hızlandırıp odaya kaçmaya devam ettiğimde onun duyabileceği ses ile," köpekleri kovmak için ne diyorduk.." diye söze başladığım gibi devam ettim, bir sonraki adımı odaya atarken,"Hoşt ulan,"

Oda'nın kapısını kapatırken arkamdan geldiğinin farkındaydım ama bu kadar hemen geleceği aklımda değilken kapıyı kapatmaya çalıştım." Ne dedin az önce sen," 

Yüzümde patlamaya hazır bir kahkaha vardı, o kapının kolunu tutmuş açmaya çalışırken ben ise kapatmaya çalışıyordum, ama o tek bir itişte kapı ile benide duvara yapıştırmaması için kapı ardından çekilip yatağın diğer ucuna geçmiştim.

"Az önce ne demiştim,"

"Ne demiştim..."bilmemezlikten geliyordum ama yüzümde ki gülümsemeyede engel olamıyordum.

"Yani hatırlamıyorum, pek unutur oldum bu günlerde,"

"Istersen hatırlatayım sarı papatyam,"

" Yok hatırlatma boşver,"dediğimde yüzünde gülümseme belirerek,

Yanıma doğru yavaş adımlar ile gelirken,"Sarı papatyam,"diyerek tamda karşımda belirmişti belimi tutup kendine çektiğinde gözlerimi kaldırıp ona bakmıştım.

"Bir öpücük istedim fazla gördün bana,"dediğinde parmak uçlarım ile havaya kalkarken yanağını derince öpmüş geri çekilmiştim.

"Tamam hadi o zaman giyin bakalım, çıkalım sözüm vardı sana, atlara bakalım seninle," dediğinde bir çocuk edası ile sevinerek dolabın önüne gelmiş üzerime giyinmek için rahat bir takım almıştım. Baran odadan çıkarken üzerimi giyinip hemen ardından çıkmıştım.

Ahıra girmiştik Baran elinde ki havucu bana uzatarak," Yedirmek ister misin?" Dediğinde elinde ki havucu elinden hızlıca almış karşımızda duran ata doğru ilerleyerek uzatmıştım.

Elimi uzatarak Baran'ın da tutmasını istemiştim çünkü korkmuyor değildim elimi hiç tereddüt etmeden tutup yanımda durarak yedirmeye çalışmıştım.

"Baran,"dedim ellerini tutarak.
"Buyur sarı papatyam," dudakları kıvrılarak bana doğru gülümsedi, kendimi her anlamda şanslı hissettim sevgiyi, sevmeyi her şeyi her ne varsa ben onda öğrenmiştim, kelimelerim karşılığında söyleyeceğim sözler onda karşılık bulamıyordu, gülümseyerek başımı omzuna yasladığımda, tuttuğum elimi bırakarak elini omzuma atmış saçlarıma bir öpücük bırakmıştı.

Tam o esnada,"Sarı papatyam,"dedi sanki yorgunluk varmış gibi sesimde," Efendim kocacım,"yürürken duraksadığında onunla beraber durmuştu, Baran bana şaşkınlıkla bakarken," Sen hep böyle kocam de.  Geriside ne derse desin."

Kalbim göğsümde, bir krizin eşiğindeymiş gibi dövünüyordu dizlerime inen heycanlı titreyiş adımlarıma mani oluyordu. Bu adama olan aşk ve heyecanla el ele yürürken kapının önüne geldiğimizde elimi hiç bırakmadan kapıyı açarak içeriye girmiştik.

"Acıktın mı?" Dedi biraz düşündükten sonra başımı aşağıya yukarıya salladığım da gülerek,"O zaman bir yemek yiyelim," demiş mutfağa geçmisti. Arkasından bende mutfağa girmiş onu izliyordum.

"Ayakta kalma,"diyerek sandalyeyi gözleri ile işaret etmişti. Sandalyeye oturduğumda dolaptan sebzeleri çıkarmış yıkayarak sormuştu.

"Tüm kocalar sana kurban olsun," dediğimde ikimizin duyacağı şekilde kahkaha atarak bana dönmüştü," Niye ki,"demişti gülerek,"Kim karısına yemek yapar, hele ki karısına bebekler gibi bakar,"dediğimde tekrar bana sırtını dönerek," Sana bunlar feda olsun, zaten çocukluğumu, gençliğimi feda ettim,"dediğinde kaşlarım çatılmış," Çocukluğun mu?" Dediğimde başını olumlu anlamda sallamıştı.