Ömer öztürk ten.
Başıma giren şiddetli ağrı ile yüzümü buruşturdum.
Gözlerimi zorluk ile araladığımda küçük, eski bir oda'da olduğumu fark ettim.
Penceresi yoktu, odayı sadece yukarıdan sarkan bir ışık aydınlatıyordu.
Kenarda duran demirden bir yatak vardı, düzgün bir döşeği bile yoktu.
Neredeydim ben!
Boynum tutulmuş gibi ağrırken başımı yana çevirdiğimde gördüğüm yabancı, ama bir o kadar tanıdık sima ile karşılaşmıştım.
"Sen kimsin. " diyerek uzaklaşacakken el ve ayak bileklerimdeki zincirler beni engellemişti.
Neler oluyordu.
"Bu şekilde karşılaşmayı istemezdim. Ama dinlensen iyi olacak, birazdan gelirler. "
Kendisi de benim gibi zincirliydi.
Çok zayıf, ve çökmüş suratı vardı. En fazla benden bir kaç yaş küçük duruyordu. Altında sadece dizlerine kadar gelen şort varken üst kısmında bir sürü iz, ve kan lekeleri vardı.
"Burası neresi. "
"Bende bilmiyorum. "
"Kim kaçırdı bizi. " diye sorduğumda başı yanına düşer gibi oldu fakat toparlandı.
"Erkek kardeşim. "
"Ama neden. Ne istiyor benden. "
"Güya benden laf alacak. " Gözleri yorgunluk ile kapandı.
"Hey, aç gözlerini. "
Gözlerini yorgunluk ile tekrar açarken duraksadım.
Neden bu kadar tanıdık geliyordu.
"Kimsin sen. " diye tekrar sormuştum fakat bunu öğrenebileceğimi zannetmiyordum.
Çok yorgun görünüyordu.
Bedeninde türlü işkence izleri vardı. Bunların bende de olacağı belliydi, fakat amaçları neydi.
Işık titreyerek söndüğünde etraf kararmıştı.
"Uyumamız gerek, akşam dokuz oldu saat. Uyanık kalırsak ceza verirler. "
"Bizi izliyorlar mı. " dediğimde onaylayan mırıltısını duydum.
"Ne zamandır buradasın. " diye sordum bu sefer.
"29 yıl, 9 ay, 17 gün. 22 saat. " diye mırıldandığında kısıkça küfretmiştim.
"Sus ve uyu artık. " diye kızdı kısık bir sesle.
"Peki ismin ne. "
Derin bir nefes soluduğunu duydum.
Ve sonra o cevabı verdi.
"Adım...
***
Sinan Yağız Bozkurt.
Yoktu. Hiç bir yerde yoktu.
Bulamıyorduk.
Yer yarılmış ve içine girmişti sanki.
Kolumda, bir çok çizik, karnımda ve sırtımda çürükler vardı.
Eğer kuzey yardıma gelmiş olmasaydı oradan sağ çıkamazdım çünkü piç kuruları güzel dövüşüyorlardı.
Biz kavga halindeyken ömer amca gitmişti.
Ve daha da bulamamıştık.
Şuan eve dönüyordum, bir umut eve dönmüş olmasını umuyordum.
YOU ARE READING
benim ailem vatanımdır (Düzenleniyor)
General Fictionaile kurgusudur klasik bir şey yazıyorum umarım beğenirsiniz İlk bölümler biraz saçma oldu. Mantık hataları var. Finalden sonra düzenlemeye alacağım. 2. Sezonda olayların akışı değişiyor. İyi okumalar
