Δίπλα σου

Part 27

"Ο Παναγιώτης...?" του λέω περισσότερο για να κερδίσω χρόνο.

"Ναι κορίτσι μου. Έμαθα απ το Στέφανο ότι μένει εδώ τώρα.."

"Εε ναι, εδώ μένει... Απλά δεν είναι εδώ τώρα." του λέω αλλά ξαφνικά, σηκώνετε όρθιος και κοιτάζει προς το δωμάτιο.

"Και τότε, τι ακούστηκε απ το δωμάτιο...?" με ρωτάει και κοιτάει μια εμένα και μια τον διάδρομο που οδηγεί στο υπνοδωμάτιο.

"Εε.. Δεν είμαι μόνη μου.." λέω δειλά για να του δείξω πως είναι άλλος και όχι ο Πάνος.

Εκείνος σηκώνει ξαφνιασμένος τα φρύδια του και γουρλώνει τα μάτια του και ύστερα τα στενεύει. "Ο Στέφανος μου είπε πως εσύ και ο Παναγιώτης..." μου λέει μπερδεμένος.

"Αλήθεια είναι..." ακούω τον Πάνο να εμφανίζετε χαλαρός από μέσα και να στέκεται δίπλα μου, παίρνοντας με αγκαλιά απ τη μέση. Τον κοίταζε με ένα κενό βλέμμα, σαν να τον μισούσε για χρόνια. Αλλά δεν μπορεί να μισεί τον ίδιο του τον πατέρα επειδή ερωτεύτηκε την λάθος γυναίκα..

"Παναγιώτη!" λέει χαμογελαστός και πάει να τον αγκαλιάσει αλλά ο Πάνος τραβιέται προς τα πίσω.

"Πάνος.." λέει με το ίδιο κενό βλέμμα για να τον διορθώσει.

"Μυρτώ γιατί δεν μου είπες ότι ήταν εδώ παρά μου το έκρυψες??" λέει αυστηρά προς το μέρος μου και μόλις πάω να μιλήσω ακούω τον Πάνο να του λέει "Εγώ της το είπα." και χαμηλώνω αμήχανα το κεφάλι μου.

"Γιατί αγόρι μου??" λέει στεναχωρημένος προς τον Πάνο.

"Φύγε σε παρακαλώ." λέει στον πατέρα του και αμέσως ξαφνιάζομαι το ίδιο με τον κ.Κώστα. Είναι σκληρός. Δεν αξίζει να του φέρεται με τέτοιο τρόπο. Ήρθε απ τη Θεσσαλονίκη για να τον δει κι εκείνος τον διώχνει.

"Πάνο.." πάω να πω αλλά με σταματάει απότομα. "Συγνώμη Μυρτώ μου αλλά είναι δική μου δουλειά." μου λέει τρυφερά κι εγώ αποφασίζω να πάω μέσα στο δωμάτιο για να τους αφήσω μόνους.

Λίγο μετά, ακούω την πόρτα του σπιτιού να κλείνει απότομα και βγαίνω να δω τι έγινε.

  Βλέπω τον Πάνο να κάθετε στον καναπέ και να έχει τα χέρια του στο πρόσωπο του. Πάω σιγά σιγά κοντά του και τον χαϊδεύω απαλά στον ώμο του. Εκείνος γύρισε το κεφάλι του και με κοίταξε. Είδα τα μάτια του πρισμένα και δακρυσμένα. Αμέσως τον πήρα στην αγκαλιά μου και του χάιδευα ρυθμικά τα μαλλιά του για να ξεχαστεί...

  Το επόμενο πρωί, ξύπνησα πιο νωρίς απ τον Πάνο και πήγα στην κουζίνα. Έφτιαξα τηγανιτά αυγά με μπέικον και τα σέρβιρα στον πάγκο της κουζίνας. Έστυψα και μια κανάτα χυμό πορτοκάλι και πήγα να τον ξυπνήσω.