Giriş

77 11 10
                                    

"Salazar! Bekle lütfen!"

On iki yaşında ki kıvırcık, siyah saçlı, yeşil gözlü güzel kız elinden geldiğince hızlı bir şekilde kendinden altı yaş büyük esmer, yakışıklı oğlanın peşinden koşuyordu.

Önüne çıkan dalı görmeyince ona takıldı ve hızla yere düştü.

Beyaz teni narin olduğundan hızla kanamaya başlamıştı. Acısından değil kanın çokluğu ve görüntüsü küçük kızı hıçkırıklara boğmuştu.

Öyle bir ağlıyordu ki yanına korkuyla karışık derin bir endişeyle gelen esmer oğlanı görmemişti.

"Ah Katherina! Neden peşimden koştun ki? Sana evde kalmanı söylemiştim!" Derken kızı şimdiden güçlenmiş, kasla dolup irileşmiş kollarına alarak kucağına çekti. Böylece bacağı bükülmekten kurtulmuş acısı da biraz geçmişti.

"Sa-sana veda etmek istedim, Salazar... Dadımdan kurtulduğumda sen çoktan çıkmıştın yola, sana yetişmek için başka şansım yo-yoktu..." derken hıçkırıkları dursa da hala ağlıyordu.

Genç oğlan kızın yüzünü büyük bir şefkatle sildi.

"Asla bana veda etmek zorunda değilsin Katherina'm... Çünkü ben senden asla uzaklaşmam. Bizim aramızda vedalar söz konusu değil. O yüzden sakın ağlama ve beni uğurlamaya çalışma." dedi kızın yeşil gözlerine kara gözlerini dikip şefkatle karışık bir kararlılıkla.

"A-ama Salazar seni neredeyse bir yıl boyunca hiç göremeyeceğim..."derken genç oğlanın kollarına sokulmuştu.

Salazar başını kızın kulağına doğru eğdi. Önce o güzel kokusunu içine çekti.

"Ama ben seni görüyorum... Senin her önemli anını takip ediyorum. Beni ne zaman yanında istersen o zaman yanında oluyorum. Sen beni göremesen de." diye fısıldadı kızın kulağına sır verir gibi.

Katherina başını kaldırıp güzel, parlak yosun yeşili gözlerini oğlanın gözlerine dikti ciddi bir edayla.

"Her zaman mı Salazar? Her zaman yanımda olacak mısın?" diye fısıldadı yaşından çok daha büyük bir sesle.

Genç oğlan yaşından çok daha büyüklerin hissedemediği kadar büyük aşkla kızın anlına bir öpücük kondurdu.

"Her zaman küçüğüm. Her zaman yanında olacağım." derken sesinde mutlak bir güç ve kararlılık vardı.

Katherina bu sözleri tüm yoğunluğuyla sindirdi ve o gün ilk kez hafifçede olsa gülümsedi.

"Sana inanıyorum Salazar. Hep de inanacağım...

Not: İlk hikayem ve çok düşündüm paylaşsam mı paylaşmasam mı diye.  Sonra çevremdekilere fikirlerini sordum ve onlardan aldığım tam destekle dedim ki yayınla gitsin kızım ne kaybedersin ki? Ve paylaştım. İnşallah beğenirsiniz ve değerli yorumlarınızı esirgemezsiniz. :))

Kapak için, UurKin'e çok ama çok teşekkür ederim. Ellerine ve gözlerine sağlık, çok içime sinen bir kapak oldu. Tekrar çok teşekkür ederim.  :)

Büyünün DiliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin