...ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...

...ΜΑΡΤΙΝΙ...

Ο Ακης εφυγε απο το σπιτι μου και εγω προσπαθησα να συνελθω...το να βρίσκομαι κοντά του κανει την καρδια μου να πετάει απο χαρα αλλα και ταυτόχρονα να πονάει που δεν μπορω να τον εχω...κάθισα στον σαλονι και βυθίζομουν στις σκέψεις του παρελθόντος...πως γνωριστήκαμε,πως ερωτεύτηκαμε...ολα περνανε σαν φωτογραφιες μπροστα στα ματια μου...ώσπου χτυπαει το κινητό μου και επανέρχομαι στην πραγματικότητα...εχω μηνυμα απο τον Πέτρο...

**Θα ηθελα το βραδυ να σε δω..θες βα παμε για φαγητο κατα τις 10**

Το διαβάζω και απαντώ...

**Ναι παμε**

Ίσως αν βγω εξω να μου κανει καλο...δεν εχω πολυ ωρα μπροστα μου και πηγαίνω στο μπανιο κανω ενα ντουζ και βγαίνω...φοράω ενα φαρδύ μαυρο και ίσια παπούτσια...πιανω τα μαλλια μου κοτσιδα και βαφομαι απαλά...παιρνω την τσαντα μου και κατεβαινω στην είσοδο...εκει με περιμένει ο Πέτρος μεσα στο αυτοκινητο...ανοιγω την πορτα και του χαμογελάω..μπαινω μεσα και κάθομαι στην θεση...εκείνος απότομα με πλησιάζει αρκετα και με φιλαει στο στομα...εγω κανω λιγο πίσω γιατι δεν το περίμενα...εκείνος νευρικά βαζει μπροστα και ξεκινάει...στην διαδρομη δεν λέμε πολλα μονο που θα παμε...οταν φτάνουμε απ'εξω κατεβαίνουμε απο το αμαξι και με πιάνει απο το χερι...μπαίνουμε μεσα και ο σερβιτόρος μας δινει παλι το πιο όμορφο τραπεζι...καθόμαστε και ο Πέτρος διαλέγει ενα καταπληκτικό μενού...με την εγκυμοσύνη μπορω να φάω ολο το κοσμο...ολα κυλούν ηρεμα και το φαγητο ειναι τέλειο...βεβαια το συνδιαζω με νερο αφού δεν κανει να πιο αλκοόλ...ο Πέτρος μου φαινεται πολυ νευρικος σημερα δεν ξερω αν ειναι για το φιλι πριν ή εχει κατι προσωπικό αλλα δεν το βλεπω καλα...και εγω γαμωτο  στιγμή  δεν εχω σταματήσει να σκέφτομαι τον Ακη...ειδικά μια κουβέντα του...θα ηθελα να εισαι εσυ μητέρα του παιδιού μου...πως εγιναν ολα ετσι;...ούτε τον εαυτο μου δεν μπορω να βοηθησω...να βρω μια άκρη πως θα συνεχίσω...ειναι ολα τόσα θολά μπροστα μου...τις σκέψεις μου διακόπτει ο Πέτρος που φωνάζει τον σερβιτόρο και παραγγελνει δυο μαρτινι...

Β-"Γιατι 2;..αφού δεν μπορω να πιω;"

Π-"Ετσι για το καλο"

Β-"Καλα τοτε"

Ο σερβιτόρος επιστρέφει με τα μαρτινι μας και τα αφηνει προσεκτικά πανω στο τραπεζι μας...το παιρνω στο χερι και τοτε αντιλαμβάνομαι κατι να γυαλίζει μεσα...τα πόδια μου κόβονται καθώς καταλαβαίνω πως ειναι ενα μονόπετρο δαχτυλίδι...ο Πέτρος με κοιταει μεσα στα ματια και εγω εύχομαι να μην μου πει αυτο που νομίζω...

Π-"Βιολετα θελεις να γίνεις η γυναικα μου"

Κοριτσια μου :)
Μου λείπετε....
Ειχα λιγο χρονο σημερα και δεν ηθελα να σας αφησω χωρις Κεφαλαιο :)
Πως σας φάνηκε ;
Περιμενω τα σχολια σας !!!
Και φυσικά την ψήφο σας ....
Φιλακια πολλαααα
Love you all
Silia_ST