Çatı katı

Bölüm 61 Üçümüz

Farkındayım bölüm geç geldi.Wattpad yüzünden.Belki kısa olmuş ola bilir oda wattpad yüzünden.Uzun bir bölüm yazmaya korkuyorum.Neyse bölüme gelelim Şebnemin riskli bir hayatı var bölümde anlaşılacak azda olsa.Yorumları bekliyorum canlar..

Medyadaki resimi loveyazar için yaptım.İnşallah beğenirisin... Bu arada hikayesini okuyun çok güzel şidettle öneririm..                                      
♣♣♣

Elini yüzüne götürüp ovuşturdu.Gözleri ağlamaktan kızatmıştı.Bir adım bana doğru yaklaşıp sağ elini yanağıma getirdiğinde yüzümü okşadı.

"Neden bana söylemedin?" Bende bir adım atıp yüzünü avuçladım.

"Korkdum söylemek istedim ama söylemeyedim."

"Neden korkdun?" Alnını alnıma yasladı.Fısıltıyla konuştum.

"Bilmiyorum ama şimdi öğrendin işte hamileyim." Sol elinde yanağıma getirip baş parmağıyla okşadı.

"Affetinmi beni?"

"Sana hiç küsmedim ki sadece sana kırgındım o kadar,ama hamile olduğumu öğrendiğim gün sana olan kırgınlığım geçmişti."

"Sana sarılmak istiyorum."

"Ne duruyorsun sarılsana gerizeklı." Gülümseyim bütün gücümle boynuna sarıldım burnunu boynuma gömdü.Burnumu ensesine götürüp aylardır hasret kaldığım kokusunu içime çektim.

"Seni çok özledim,seni çok özledim."Dudaklarını saçlarımda boynumda gezdirip yüzüme getirdi.Yanaklarımdan,alnımda öptüğünde gülümseyerek konuştu.

"Seni çok özledim prenses.Kokunu,gülüşünü,bana sarılmanı her şeyini  cadılığını bile özledim.

"Benimle uyumanı özledim odun Selimi özledim" Gözlerini gözlerimden ayırıp dudaklarıma baktı.Yavaşça yaklaştığında gözlerimi kapatmışdım bile.

"En çok,en çok dudaklarını özledim."Kurumuş dudaklarımda sıcaklığını his ettiğimde elim kumral yumuşak saçlarına gitmişti.Ne yaşamış olursak olalım bebeğim için aşkım için artık acı çekmemek için herşeyi unutmak zorundayım.Dudaklarını ayırıp alnımdan öptü.

"Ben hiç söylemeyeceksin sandım Şebnem?"

"Neyi?"

"Hamile olduğunu." Şaşkınlıkla yüzüne baktığımda gülümsedi.

"Tahmin etmiştim biraz kilo almandan ve çok yemeden.Sadece bir tahmin."

"Çok yemiyorum ben ama  çok acıkıyorum." Belimden tutup beni kendine  çekti başımı göğüsüne yasladım.Yıldızlara bakıp gülümsedi.

"Artık yıldızlara bakmama gerek kalmadı." Kaşlarım çatılırken baş parmağıyla kaşlarımı düzeltti.

"Çatma kaşlarını yıldızım yanımda artık."

"Yıldızlara bakmak güzel ama mesela şimdi bir yıldız kaysa ne güzel olur.Üçümüz için dilek tutartım.

"Dilek tutmana gerek yok güzelim artık seni bırakmam."Daha çok sarıldım.

"Hadi içeri geçelim üşüme." Başımla onaylayıp eve girdik.Eylül ayındayız ama içimde temmuz sıcallığı var sanki. Karanlıkta çıkış yolunu bulmuştum.Artık yüzümde yalana dair mutluyum dediyim maske yoktu.Mutluluğum yanıbaşımdaydı çünkü.Soğuk ama kalbi ısıtan elleri yanımdaydı artık.Öylece durmuş onu izliyordum.Sanki 2 ay değil senelerdir ondan uzağım.Ben onu izlerken bana yaklaşıp sağ elini karnıma koyarak yerde diz çöküp kulağını karnıma yasladı.Şaşkımlığımla mutluluğum bir birine karışmıştı.