Edis'ten...
------------------
Nasıl olduğunu bilmiyorum, ben hep yanındayım Gökçem. Herzaman, her nesefinde, her düsüncende, her anında yanındayım ben senin, bırakmadim, bırakamam. Sen benim ilk askımsın, senden baskasi yok,olamaz,olmadi. Biliyormusun? O kazayı yaparken bile yanındaydım, aklındaydım. Ben seninleyim Gökçe. Beni görmüyorsun sadece, hissediyosun,hissedeceksin. Zamanı gelecek ki göreceksin de. Hani her gün gün doğuşunda, arka bahcedeki agacin altinda dizini kendine çekip, kalbindeki, aklındaki, yanındaki boşluğu düsünüp zihninde kayboluyorsun ya! Hani her gün 'keşke o lanet olsasi kaza olmasaydi' diye ayna parcaliyosun ya! Hani hergün deniz kıyısına gidip, tam denizin kiyisinda uyuyup, ölümün gelmesini, dalgalarin seni yutmasini istiyosun ya! İste ben hep o anlarda vardım Gökçe! Seni alıp, denizden uzaklastiran da, o aynaların her parcasi da bendim. O aynalari her kirdiginda benim kalbim paramparça oluyordu. Yıkık,dökük harabe gibiyim ben Gökcem. Herkesten herseyden vazgectim. Ne paradan ne ailemden. Hepsi bir hiç ama ben birtek seni sevmekten vazgecmedim sevgilim. Odunun seni çok seviyor be Gökçem. Unutma deniz kokumu, kavusacaksin, biliyorsun. O zaman iste, ne baban olcak , ne içindeki boşluk! Çünkü biz olacağız sevgilim. Hayallerimiz, biz iste, odun adamın ve atarlı bücürüm.. Bu biziz! Kimse bizi ezip gecemeyecek Gökcem, izin vermeyeceğiz, unutma, bizim askimiz dağları yıkardı hani, ölümü göze alırdı. Biz bitmeyiz, gecmeyiz, birakmayiz ki birbirimizi. Unutma sevgilim, o gün gelecek. Hem de en kısa zamanda, aldığın en yakın nefesinde! Ölüm beni alıp götürene kadar seni seveceğim Gökçem. İyi uykular atarlı bücürüm...
Eğilip kokusunu, toprak gibi huzur veren kokusunu, icime cektim. O bunlari haketmiyordu! Ne o babayi, ne o kazayi!- Tanrinin isine karsilmaz diyerek icimden tovbe cektim- Tamam, odunum, playboydum falan ama bu kalbim olmadigi anlamina gelmez. Konu Gokce olunca dünyayi yakarim. Babasini da yakacagim, az kaldi. Beni, tehdit etmeseydi Gokce'mi birakirmiydim? Ayrica anlasmaliydi. Gokce'nin okulu bitince yeniden barisacaktim ama, Sinan Markal'dan bahsediyoruz! Sözlerini tutar miydi ki?! O lanet olasi herif bu dunyada niye var ki? Tamam Gokce'nin babasi olabilirdi ancak onu Gokce de sevmiyordu zaten, bi onemi var miydi? Er ya da gec kavusacaktik biz. Ya önümüzdekiler ellerini çekecek, yada biz zaten onlarin eline tas basmasini biliyorduk...
Gökçe'den...
------------------
Biten nutellamı yataktan hafif sarkarak yatağın altına fırlattım. Yenisini almak icin mutfağa kadar gidemeyecek kadar yorgundum. Dün geceyi hastanede geçirmiştim başımı merdivenin köşesine çarpmıstım. O çocuk da olmasaydi simdi.. Bol pijamamin gizlediği ayaklarıma baktim. Sanirim o olmasaydi babama gercekten muhtaç olabilirdim. Bir ara o çocuğa tesekkur etmeliydim. Evimize kadar geldigine göre babamla bi iliskisi vardir heralde. Yani sanirim..Birazcik olabilir. Kafamı yana çevirerek dışarıya baktım. Hersey ayni, herkes ayni. Bitek kalpler mi farkli? Kazadan önce de böylemiydim ben? Sahi, hayatimda hiçkimse yok muydu? Kavlamış ojelerime baktim, sanirim İlayda'ya ihtiyacim vardi. Hem o ojelerimi sürerken geçmişim hakkında zorlayabilirdim onu. Belki..
Yarım Saat Sonra:
"Gökçe, kazadan önce sen nefes almiyodun,"
"Nedemek nefes almiyordum? Yasamiyomuydum kizim ben?"
"Yani,öyle bisey iste. Ne var yani yalan uyduramiyorsam?" Eğilip kafasina hafifçe vurdum. "Şapşal!" "Hem sen bu tirnagi guzel surmemissin, bidaha yap bakiyim" Aslinda ojeler umrumda degildi. Zaten o tirnagin ustunden 12 defa gecmisti ama birazcik daha sıkıştırmam lazım onu. Becerebilirsem tabi!
"Gökceeeğ!!"
"Ne? Yoksa kayip sevdicegimden haber mi aldin?"
"O ne be?! Herneyse, en sevdigim butiğin İstanbul'daki 16. mağazası açılmış diyorum! İndirim var! Hem 300 TL olan ayakabilar 299,99'a inmis. Dev indirim bence! Dusun be 300'den 200'e iniyo wuhuuu."
