You're My Light Behind The Dark

Chapter Thirteen- I'm Better Off Without You

Chapter Thirteen- I'm Better Off Without You|by TheOnlyOneBlueStarr.

-Shandy's POV-

Is it real?

Everything is real.

He left me. Without listening to my explanation, nakngtucha. Sabe na eh, ASAZONED NANAMAN AKO.

ANO BANG KASALANAN KO?

NAGUGULUHAN NA AKO, HOW DOES IT HAPPEN NA MAGKASAMA KAMI NI TREY DATI PA?

I don't even know myself at all.
I don't know what to do. Thinking everything that cant be.

Back to reality.

"Sis, it's okay. Ulaga ka na oh." Lam na kung sino yan. Paulit ulit na nila sakin yang sinasabi simula kagabi. Tanghali na ngayon, at kakain na kami. Pero wala akong gana. :(

"Shandy, sarap ng ulam oh. Kalderetang ribs." Sabi pa ni James. Tumingin ako sa gawi nya, sabay peace - sign nya. Baliw talaga. Tiningnan ko lang sya sa mata sabay bitaw ng isang buntong hininga.

"Di muna ako kakain." Sabi ko tapos tumayo, sabay dugtong ng--"Kakain ako mamaya, tirhan nyo ako ng ulam. Susunugin ko tong bahay pag inubos nyo yan." Natawa ako, medyo. Kasi naman eh, ikaw ng may problema tas ganyan pang sasabihin mo. Sadyang baliw lang talaga ako.

Walang magawa, san ba maganda pumunta ngayon?

- James's POV -

"Oy magtira para kay Shandy."- pagbabanta sakin bigla ni Gian. Nakng! Nagulat ako dun ah. Pero kasi eh, favorite ko din yun.

Kahit kailan talaga, mangagaya to si pandak.

Grabe pala lahat ng pinagdaanan ni Shandy. Pag tiningnan mo sya, di mahahalata. Sabagay, di naman nya din yun matandaan. Pero kasi eh, isang babaeng (PANDAK) na kung tumawa ay parang sinasapian ni Alice Bungisngis ay may ganoon palang experience sa buhay. Di mo talaga maiisip na ganun pala.

Naaalala ko nanaman yung mukha ni Shandy kagabi, parang tanga. HAHAHAHAHAHA. Joke, nakakaawa syempre.

Flashback...

"Guys! Si Shandy?! NASAAN?! Umuulan na! Tanga pa naman yun minsan, baka di agad magets na umuulan! ASAN SYA?!"- pasigaw na tanong sa amin ni Jewel. Samin pa sya nagtanong, eh hinahanap nga rin namin eh.

Nandito kami ngayon sa labas nung hotel na pinangyarihan ng so-called-betrayal-party-by-yvette. Nyetang yun, makita ko lang yun sa school, kakalbuhin ko yun. Magbubulsa na ako lagi ng gunting, yung shears para malupit.

"The number you have dialled is either unattended please try----" Sabi nung phone ni Jen. Grabe, naka loudspeaker pa yan ha. Bingi lang?

Arrrrgh!

San kaya yun pumunta?

"Guys, labas lang ako. Peram akong payong."- sabi ko at umalis dala ang payong na hindi manlang hinintay yung sagot nila.

Inikot ko muna yung buong hotel, tapos tsaka lumabas.

Sa parking lot? Wala.

Sa bar station? Hmm.. Wala. Di rin naman umiinom yun eh.

Sa playground? Pwede rin. Height pambata eh, pero wala pa din sya dun.

Sa Gar--- "PLEASE TROY! LISTEN TO ME, PLEASE.."

Napalingon ako, yung babaeng nakagown. Nakatalikod, HEIGHT PALANG KILALA KO NA.

"I don't need your explanation. That's it."

Basang basa na si Shandy sa ulan. Samantalang tong Troy na to, di man lang magawang payungan si Shandy. Ganun ba talaga kasama yung nagawa ni Shandy?

"Please troy.. Im begging you..." Shandy na humihikbi. Gusto ko na syang lapitan, payungan, yakapin para mabawasan yung sakit na nararamdaman nya ngayon, but i feel like my feet doesn't connected to me. Di ko magawang lumakad.

"Sorry."- maikling sabi ni Troy tapos tinalikuran na si Shandy.

"Please Troy, please." pagkasabi nya non ay biglang bumuhos pa ng malakas ang ulan, na syang nag-udyok sakin para lapitan na si Shandy. Tanga ko din eh no? Kailangan pang lumakas yung ulan para lapitan si Shandy.

Itinapat ko yung payong ko sa kanya, na dahilan ng paglingon nya. Pagkakita nya sakin, humagulgol nanaman sya. Teka?! Dapat bang tinakpan ko muna yung mukha ko bago ako lumapit sa kanya?

"James..." sambit nya sa pangalan ko habang humahagulgol tas biglang yakap nya sakin.

"Shandy..." sabi ko habang tinatapik tapik yung likod nya.

"James... Si troy. :'("

"Tahan na Shandy, tara na. Uuwi na tayo, magkakasakit ka na nyan. Nandito pa kami. Mas marami kaming nandito para sayo. Tsaka wag kang masyadong yumakap sakin, naiipit yung taba ko. Ala---- AWWW!"

Sinong matinong babae ang kinocomfort mo na nga, nagawa ka pa ring bugbugin? Lupet talaga netong si Shandy. Pero tuloy parin sya sa pag iyak. Haist Shandy...

End of Flashback...

"HOOOOOOY JAMES!!! SABING TIRAHAN SI SHANDY NUNG ULAM!! GUSTO MO BANG MATULOG TAYO SA KALSADA MAMAYA?!!!"

ARRRRGH!!! PAKTAAAAY

KAYO MAY KASALANAN NYAN EH! NAKAIN KO YUNG ULAM HABANG NAGKUKWENTO. :'(

Sana hindi magutom si Shandy. :(

--------

-Shandy's POV-

To: <Many>

Kung ayaw na, wag mo nang pilitin. Baka pumayag. Kfine bye. Gm|Start.

Sent!

Tama naman diba? Kung ayaw wag mo ng pilitin.

Parang ganto yan, kung ayaw na ni Troy kay Shandy, wag ng pilitin. Baka pumayag. Hahahahaha. Joke.

Tatanda agad ako sa mga nangyayari sakin eh. May amnesia ba ako? Talagaaaa? Sa pelikula lang ata meron nun eh. Tsaka nako maniniwala dyan kapag nagkaamnesia si Alden or si Yaya Dub, pwede ring si Lola Tidora, Nidora or Tinidora. Okaya kapag naging mas gwapo na kay Alden yung mga Quando Quando.

Teka.

This week na yung BOTB diba? Dun ko nalang ibubuhos lahat ng hinanakit ko. Tumayo ako at lumabas ng kwarto.

"Sha--Shandyy ubos na yun---"

"Sheaaann! Kurt! Tara sa bandroom, magpapractice. Bilisan nyooo!"

"Ha?"

"Nudaw?"

"Ay. Forever nganga?"- ako.

Napangiti naman sila. San naman? Sa forever nganga? Hahahaha. Joke. Siguro kasi akala nila di ko pa kaya eh, after nung revelation eklavuh chuchu na yan.

AUTHOR'S NOTE.
- Dedicate ko lahat ng mga magcocomment. :) Muahugs!