The Outsider

proloog

"Meneer, wilt u alstublieft aandacht houden aan de procedure?" De zon, als je het zo zou kunnen noemen, zakte al naar beneden achter de metalen platen. Niet dat er veel van werd gemerkt in de ramenloze kamer. Er stond een tafel in het midden met daarachter twee jong volwassen mannen. Ze droegen twee duur uitziende grijze pakken en hun haar was naar achteren gekamd; twee echte zakenmannen. Aan de andere kant van de tafel zat Dave ongeïnterreseerd naar zijn nagels te kijken. De mannen zaten overgebogen over de tafel en keken Intimederend in Dave's ogen alsof ze dwars door zijn ziel konden kijken. In het midden van de tafel stond een groot scherm met daarop een stappen plan geprojecteerd. Dave grinnikte. 'Meneer' nogwel, hij was nog maar een jongen van zestien jaar oud. Hij leunde achterover op zijn stoel en keek op van zijn nagels. "Waarom doen jullie mij dit aan?" vroeg Dave, zonder ook maar een sprankje van beleeftheid. De mannen zuchten. "Het is voor uw eigen bestwel, meneer." antwoordde een van de mannen. "Maar waarom ik?! Kon je niet iemand anders kiezen?" Dave stond op waardoor zijn stoel keihard naar achteren viel op de metalen vloer. De mannen keken elkaar even aan totdat de een weer antwoord gaf. "Omdat u de perfecte candidaat bent. U heeft de beste uitslagen van alle deelnemers en u weet wat daarvan de consequenties zijn." Dave sloeg met zijn handen hard op de tafel. "Denk maar niet dat ik hiermee heb ingestemd!" Schreeuwde hij en dodelijk wees hij naar de mannen in de dure pakken. "Dat zeggen wij ook niet, meneer. Dat is aan u zelf te beslissen. Maar dit project gaat hoe dan ook door." Dave's vuist suiste al door de lucht bij het horen van de laatste zin maar de mannen waren voor hem. Een van hen had op een knopje gedrukt en al snel kwamen drie bewakers aan die Dave tegenhielden. "Breng hem naar de operatie kamer." zei een van de mannen in nog steeds de zelfhoudende monotoon. Dave probeerde uit alle macht de armen van de bewakers weg te halen terwijl hij naar de dichtsbijzijnde deur werd meegesleept. "Jullie kunnen mij dit niet aandoen!" Schreeuwde Dave. "Alsjeblieft!" zei hij nu smekend terwijl er tranen over zijn rolden. Maar de mannen met hun grijze, duur uitziende pakken, nog steeds zittend in de donkere ramenloze kamer, negeerde hem totaal terwijl de bewakers hem uit de kamer sleepten.