Gökyüzünde olmak vardı şimdi.
Yıldızlar gibi parlamak, ay gibi etrafımı aydınlatmak...
Belki de sadece karanlığı simgelemek gerek -ki genelde ben hep geceyi, karanlığı simgelemeyi tercih edip aydınlıktan uzak duran taraf oluyorum- Odama vuran ay'ın o muazzam ışığında döküyorum içimdekileri kağıda.Dökemediklerimi söylemiyorum bile, yazamadığım onca şey var. Mesela "sen" seni anlatamıyorum. Bana seni anlatsana... Ben yapamıyorum. Bana bizi anlat... Ben yapamıyorum. Ben "ben"i sende kaybettim. Bana beni anlat sana
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geride Kalanlar
PoetryBazen insan bir şeyler anlatmak ister de anlatamaz ya Boğazına dizilir ya kelimeler... İşte bugün anlatamadıklarımızı yazıyorum... Geride kalanları yazıyorum
