Ο νέος γείτονας

Κεφαλαιο 17

Στρατος: γεια σου Σια

Λεωνιδας: ειμαι κι εγω εδώ

Στρατος: ααα ναι αληθεια δεν σε προσεξαα

Ο Λεωνιδας τον κοιταξε με μια απεχθεια που δεν μπορω να καταλαβω τον λογο καθολου. Σηκώνεται ξαφνικά και φεύγει χωρίς να πει κουβέντα. Μα τι έπαθε πια αυτό το παιδί και φέρεται έτσι περίεργα?! Δεν θα τον καταλάβω ποτέ! Μπήκε μέσα στην πολυκατοικία και έμεινα μόνη μου μαζί με τον Στράτο.

Στρατος: χαμάμ λοιπόν θα ήθελες μια από αυτές τις μέρες να βγούμε για καφέ?

Σια: δεν ξέρω επειδή έχω πολύ φορτωμένο πρόγραμμα και δεν ξέρω άμα θα προλάβω.

Στρατος: καλά εσύ χάνεις

Σια: δεν θα το λεγα

Του λέω και μπαίνω μέσα στην πολυκατοικία κι εγώ. Πάω κατευθείαν χωρίς να το σκεφτώ έξω από το σπίτι του Λεωνίδα. Μα γιατί ήρθα? Που τεσπα αφού ήρθα ας χτυπήσω το κουδούνι για να μάθω γιατί έφυγε έτσι και με άφησε μόνη μου κάτω με αυτόν τον βλακα. Χτυπάω την πόρτα και μου ανοίγει η κυρία Μαρία, η μητέρα του Λεωνίδα .

Κ. Μαρια: Γειά σου κοπέλα μου

Σια: Γειά σας κυρία Μαρία

Κ. Μαρια: πέρασε μέσα μην κάθεσαι στην πόρτα

Σια: σας ευχαριστώ πολύ

Της λέω και πάω και κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού.

Κ. Μαρια: τι να σε κεράσω? Θες κανένα αναψυκτικό νερό κάτι να φας?

Σια: όχι κυρία Μαρία εν ταξίδι ειμί δεν θέλω τίποτα σας ευχαριστώ πάντως 

Ξαφνικά ακούω έναν περίεργο ήχο προς μέσα στα δωμάτια λες και κάτι έσπασε. Η κύρια Μαρία δεν το άκουσε επειδή ήταν στην κουζίνα και έπλενα τα πιάτα. Πάω έξω από το δωμάτιο που άκουσα τον ήχο. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω έναν ημίγυμνο Λεωνίδα να φοράει μόνο μια φόρμα από κάτω και από πάνω να φαίνεται το σώμα του. Είναι γυρισμένο μπρούμυτα φορώντας ακουστικά και μάλλον άκουγε μουσική. Για αυτό μάλλον κιόλας δεν είχε καταλάβει ότι ήμουν μέσα στο δωμάτιο. Πάω και κάθομαι πάνω στο κρεβάτι του. Πάλι δεν κατάλαβε τίποτα. Μα τι είναι πια τόσο αναίσθητος που δεν καταλαβαίνει τι γίνεται γύρω του? Για να καταλάβει ότι βρίσκομαι μέσα στο δωμάτιο αρχίζω και τον χαϊδεύω στο μπράτσο. Δεν κάνει καμιά κίνηση πάλι. Μα τι στο καλό γιατί δεν κουνιέται? Πάω λίγο πιο κοντά και βλέπω ότι έχει από κοιμηθεί μαζί με τα ακουστικά στα αυτιά του. Πάω λίγο έξω στο σαλόνι να ενημερώσω την κυρία Μαρία ότι θα είναι στο δωμάτιο του γιου της. Ξανά μπαίνω μέσα και τον βλέπω στην ίδια θέση. Ξαφνικά ακούω κάτι ψιθύρους και μετά άρχιζαν να δυναμώνουν. Ακουγόταν λες και φώναζε το όνομα μου. Αρχίζει και κουνιέται πέρα δώθε μάλλον βλέπει κάποιον εφιάλτη. Πρέπει να τον ξυπνήσω. Πάω κοντά του και αρχίζω να τον σκουνταω μήπως και ξυπνήσει αλλά τίποτα πάλι. Πήγα να τον πάρω αγκαλιά για να ηρεμήσει μόλις τον αγγιξα άρχιζε να ηρεμεί και να ξυπνάει.