Verliefd Op Je Stalker

1:16

Pov. Jorik

Ik ren zo snel mogelijk weg tot dat ik hoor: "blijf staan of ik schiet" zegt een politie agente. Ik blijf van angst staan. "Ga op je knieën zitten en hand achter je hoofd, langzaam!" Commandeert ze. Ik doe wat ze zegt en zie dat meerdere politie agenten aan komen rennen. De vrouw doet mijn handen achterop mijn rug en boeit ze vast. Ze trekt me omhoog en trekt me mee naar de politie auto.

We lopen langs Sarina en zie dat twee mensen haar op een brancard leggen. Joao, Kylie en de rest kijken mij boos aan en word dan in de politie auto geduwd.

Pov. Kylie

We zien Jorik de politie auto ingeduwd worden en een vreugde sprongetje gaat door me heen. Eindelijk. De assistenten rijden Sarina het ziekenhuis in en een vrouw houdt ons tegen. "Wacht maar in de wachtkamer" vertelt de vrouw ons en we knikken.

"Joao, ik ben bang. We kunnen niet nog iemand verliezen op dezelfde dag" zeg ik en leg mijn hoofd op zijn schouder. "Sarina is sterk, ze overleefd dit! Het bloedde niet heel erg, Jorik heeft gelukkig haar slagader gemist" vertelt Joao mij en geeft een vriendschappelijk kusje op mijn achterhoofd.

Na een lange stikte hoor ik opeens op het ziekenhuis tv dat een jongen is opgepakt vanwege poging tot moord en verkrachting samen met meerdere jongens. Ik die opeens Hardin op het beeld. "J-Joao, Hardin is opgepakt en wijs naar de tv" zeg ik en tranen schieten in mijn ogen.

"Is op zich goed toch, hij was degene die de jongens aanspoorde" zegt Maté. "Maté, Hardin heeft nooit de jongens aangespoord om Pascal te vermoorden en om ons pijn te doen. Dat waren Sam en Jorik" zeg ik geïrriteerd. Mijn broer knikt. "Daar heb je gelijk in" zegt hij. "Als Sarina dit te horen krijgt, breekt ze echt" zegt Joao bezorgt. "Daarom moeten we wachten met het vertellen ervan" antwoord ik koeltjes.

"Overmorgen moeten de jongens voor de rechter verschijnen. Meer weten? Kijk dan om 23:00 naar het late nieuws" vertelt de verslaggever.

"We hebben goed en slecht nieuws" vertelt de dokter ons als het ongeveer tien uur 's avonds is. "Doe maar het goede nieuws eerst" antwoord Joao en iedereen knikt instemmend. "Het goede nieuws is dat Mevrouw Veul nog leeft. Ze heeft veel geluk gehad dat de jongeman haar slagader niet heeft geraakt, anders kon het anders aflopen" vertelt de dokter ons en iedereen is opgelucht. "Het slechte nieuws is dat ze veel bloed heeft verloren en dus is ze in shock geraakt waardoor ze zich ellendig kan voelen. Sarina ie ook voor nu nog slap. krachteloos en suf. Ze is ook even buiten bewustzijn geweest" vertelt de dokter ons verder. Ze moet daarom rustig aandoen en vooral een goede nacht rust hebben" vult de zuster de dokter aan. "Nou een goede nachtrust vindt Sarina niet erg" zeg ik met een lachje. "Bedankt voor uw hulp dokter" zegt Joao en schud zijn hand.

"Wanneer is Sarina hersteld?" Vraagt Joao. "Dat weten we nog niet honderdprocent zeker, we weten wel dat ze een paar dagen moet blijven slapen" antwoord de zuster. "Zou ik misschien kunnen blijven slapen, Sarina is mijn vriendin" vertelt Joao. "Nee sorry, mevrouw Veul moet echt rust nemen en ze mag de komende paar uren niemand zien, dit kan heel vermoeiend voor haar zijn en ze heeft al haar energie nodig om te revalideren" antwoord de zuster alweer. "Ah oke, bedankt voor uw tijd" zegt Joao.

"Onze bezoekers uren beginnen morgen om één uur 's middags, dan mag mevrouw Veul twee bezoekers krijgen. Jullie moeten nu wel gaan" vertelt de zuster ons en wij knikken. We lopen samen uit het ziekenhuis en praten een beetje.

De volgende dag

Pov. Sarina

Ik word wakker met een steek in mijn hoofd, wat een vreselijk gevoel is dit. Als ik zachtjes mijn open doe, doe ik ze meteen dicht vanwege het vele licht van de zon. Ik voel dat ik allemaal draadje aan mijn lichaam heb zitten. Waar ben ik? Ik probeer weer mijn ogen open te doen en met moeite hou ik ze open. Ik kijk rond. Ben ik in het ziekenhuis? Waarom lig ik hier? Ik sluit mijn ogen weer en val dan weer in een diepe slaap.

Pov. Joao

Als ik wakker word is het tien uur 's ochtends, over drie uurtjes gaan Kylie en ik weer naar het ziekenhuis om langs Sarina te gaan. Ik hoop echt dat het snel goed met haar gaat.

Ik loop naar beneden en zie dat mijn moeder achter haar laptop zit. "Goedemorgen mam" zeg ik en geef een kus op haar achterhoofd. "Goedemorgen Joao, ga je vandaag nog wat doen?" Vraagt mijn moeder nieuwschierig en glimlacht. "Ik ga straks naar het ziekenhuis om Sarina te bezoeken" zeg ik, ik heb nog niet vertelt dat Sarina mijn vriendin is. "Dat meisje die gisteren bijna was vermoord door één van de jongens die is opgepakt gisteren?" Vraagt mijn moeder met grote ogen. Ik knik langzaam. "Daar komt niks van in!" Zegt mijn moeder boos en staat op. "Ik wil dat je bij haar uit de buurt blijft!" Beveelt mijn moeder mij. Ik knik langzaam. "Mag ik straks wel nog afscheid nemen dan?" Vraag ik zachtjes en kijk naar mijn moeder met waterige ogen. Ze knikt.

Als ik weer boven ben heb ik een pen in mijn hand en er ligt een stukje papier voor me. Oké Joao, schrijf wat je voelt. Denk ik in mezelf. Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik begin met schrijven en als ik klaar ben rol ik het papiertje op en doe ik er een ring om heen die ik een paar dagen geleden heb gekocht voor Sarina.

Als het bijna één uur is rij ik met Kylie naar het ziekenhuis, beide op een eigen scooter. Als we er zijn zetten we de scooters in de stalling en lopen richting de ingang van het ziekenhuis. We lopen langs de plek waar Jorik poging deed om Sarina te vermoorden. Ik leg een hand op Kylie's rug als ik zie dat ze er moeite mee heeft. "Het komt goed" zeg ik tegen haar en wrijf over haar rug. Ze knikt langzaam.