~18~

1.2K 110 4
                                    

Vote & Comment please ❤

Ακουμπάει τις παλάμες του στα μάγουλα μου και ενώνει τα μέτωπα μας. Σκουπίζει με τους αντίχειρες του τα μάτια μου, καθώς η καυτή ανάσα του χτυπά στο πρόσωπο μου.

"Σε παρακαλώ μικρή." Με παρακαλάει για ακόμα μια φορά και με κοιτάει βαθιά στα μάτια.

"Απλά πες μόνο αν γίνει κάτι μεταξύ μας, ίσως να μην τα φτιάξουμε αυτή την στιγμή, μπορεί αύριο μεθαύριο.. Απλά θέλω μια απάντηση Μάντι εντάξει?" Μου ψυθιρίζει και εκεί που περιμένω να με φιλήσει στα χείλη, αφήνει ένα μικρό φιλί στο κούτελο πριν με αφήσει και μου γυρίσει την πλάτη φεύγοντας.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και πηγαίνω στο δωμάτιο. Κλειδώνω την πόρτα και ακουμπώ την πλάτη μου πάνω της αφήνοντας το σώμα μου να πέσει κάτω. Αγκαλιάζω τα γόνατα μου και ακουμπώ το κεφάλι μου πάνω, ενώ αφήνω τα δάκρυα να κυλήσουν.

《Γιατί δεν μπορούσα να του πω ναι?》

《Γιατί δεν μπορούσα να βγάλω αυτήν την λέξη μέσα από το στόμα μου και μου καθόταν στον λαιμό?》

《Γιατί μου είναι τόσο δύσκολο να απαντήσω στην ερώτηση που μου έκανε?》

《Να τα έχουμε και να περνάμε χρόνο μαζί και να μου συμπεριφέρεται τόσο γλυκά κάνοντας με να ξεχάσω τα πάντα γύρω μου?》

Όλες αυτές οι ερωτήσεις τριγυρνούσαν στο μυαλό μου. Λίγα λεπτά αργότερα σηκώνομαι και ξαπλώνω στο κρεβάτι. Ρίχνω μια κουβέρτα πάνω μου και έτσι με παίρνει ο ύπνος.

...

Εδώ και τρεις μέρες τώρα δεν τον έχω δει καθόλου. Δεν έχει βγει ούτε μια φορά από το δωμάτιο του και δεν έχω το θάρρος να μπω μέσα να του μιλήσω. Είναι πέντε το απόγευμα και αποφασίζω να πάω να κάνω ένα μπάνιο για να χαλαρώσω. Αφού βγω πηγαίνω στο δωμάτιο και βάζω τα μαύρα μου εσώρουχα.

Ανοίγω την αριστερή μεριά της ντουλάπας όπου έχω τακτοποιήσει τα ρούχα που πήρα μαζί για αυτές τις μέρες, αλλά κάποιος την κλείνει με δύναμη. Με κολλάει πάνω της και με πιάνει από τον καρπό τοποθετώντας τα χέρια μου αριστερά και δεξιά κρατώντας τα εκεί σταθερά. Σηκώνω το βλέμμα μου και τα μάτια μου βλέπουν αυτά τα γαλανά μάτια μετά από τρεις ολόκληρες μέρες.

"Γαμώτο δεν μπορώ να σε έχω ακριβώς δίπλα μου και να μας χωρίζει ένας τοίχος." Ψυθιρίζει και ακουμπάει με δύναμη τα χείλη του πάνω στα δικά μου.

Με φιλάει άγρια αλλά περισσότερο παθιασμένα και γεμάτο αγάπη. Καταφέρνω να πάρω το χέρι μου και το τοποθετώ απαλά στον λαιμό του, καθώς δεν χάνω ευκαιρία και ανταποδίδω το φιλί. Κατεβάζει το χέρι του στην μέση μου και με κολλάει περισσότερο στην ντουλάπα, ενώ αμέσως μετά κολλάει το δικό του σώμα πάνω στο δικό μου. Διακόπτει το φιλί λίγα δευτερόλεπτα αργότερα για να πάρει ανάσα και στο πρόσωπο του σχηματίζεται ένα χαμόγελο.

"Έχεις μια ώρα να ετοιμάστεις μωρό μου, βάλε κάτι ωραίο." Ψυθιρίζει αισθιακά στο αυτί μου πριν κάνει δύο βήματα πίσω και φύγει με το χαμόγελο στα χείλη.

The Teacher of my Sister! ~Niall Horan Greek~ {ENDED}Onde histórias criam vida. Descubra agora