Bir gün gelecekti ama hangi gün bilinmez.Bekliyordu işte umutsuzca.Azra yine yalnızdı. Dalgın gözlerle yürüyordu.Kafası o kadar doluydu ki ve aklı o kadar karışık en iyi arkadaşını bile farketmemişti.Üstelik aynı yolda gidiyorlardı .Birbilerini gördükten sonra bir banka oturdular. Biraz dertleştiler daha doğrusu Azra anlattı arkadaşı dinledi.Ama Azra hiç mutlu değildi. Tek isteği sonsuza dek mutlu olmaktı.Azra çok özlüyordu.Onunla olmuyordu ama onsuz da olmuyordu.
