Azra evde oturuyordu.Elinde kahvesi ile dişarıya bakıyordu.Bir de ne görsün?Dili tutulmuştu adeta dondu kaldı ve kapıya koştu.Ama sonra durdu. O kapiyi açmak istemedi. Çünkü korkuyordu. Onu yeniden görmekten tekrar üzülmekten... Yeniden gecti camın kenarına ve dertlerinin başına ..Arkadaşını aradı yardım istedi.Arkadaşı ne yapabilirdi ki sonuçta yürek seviyordu istiyordu.Ahmet de bakıyordu camdan gözünü alamıyordu.Düşünüyordu gitsem mi diye ama yapamazdı utaniyordu yüzü yoktu ama tek bir gerçek vardı ortada;ikiside çaresizdi.
