Bölüm 21: Sevmek

16.1K 1.2K 254
                                    

Hey! Herkese merhaba. 

Bölümlerin sık gelemeyeceğini söylemiştim, eğer söylemediysem şimdi söyleyeyim. Okul dolayısıyla yazmam çok zor oluyor.

Sosyal medya üzerinden çok fazla hakaret eden olmaya başladı. Sanırım kitap yayıldıkça insanın sövenide çok oluyor. Yanımda olup bana iyi niyetle yaklaşan herkese teşekkür ederim. 

O zaman hep birlikte umudun son kitabı olan Oyuncu Gelin'i yayalım. Çünkü Dünya'mızın umuda ihtiyacı var arkadaşlar. Emin olun tek sorunumuz umut.

Savaşta açılan beyaz bayrak, hastalıkta reçetede yazan ilaç, dizinizde beliren yaranın merhemi... Bütün bunların kaynağı umuttur. Ben umut için bu yolda bunca küfre maruz kalıyorsam, sizde bana destek olmak istiyorsanız, hep birlikte farkındalık yaratabiliriz.

Daha güzel bir gelecek için umut edin yeter!

-MorKalem-

***

Arslan'dan;

Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Bu konuşmayı bir kaç gecedir kafamda tasarlıyordum.

Şuan hissettiklerim, ayna karşısında yaptığım provalara benzemiyordu.

Evde yaşanan gerginliklerden sonra kararımı netleştirip bu cümleleri Selin'in karşısında sarf etmeye karar vermiştim. Şimdiyse bütün vücudum kaskatı kesilmişti.

Selin bana olan duygularını belli edip, yarım yamalak bir şekilde sözlere dökmüş olsa da ben onu reddetmiştim. Onu her reddettiğimde başımın yastığa değmesiyle birlikte kurduğum hayallerin onsuz olmadığını fark ediyordum.

Gülümsediğim her anda yanımda onun olması, beni ilk zamanlar sinirlendiriyordu.

Annem dışında kıskandığım tek kadının o, olması. Beni deli ediyordu. Onun yüzünden yapmak zorunda kaldığım çocukça hareketler... Beni ona muhtaç bırakmıştı. Sevmenin ne demek olduğunu bilmezdim ben... Orta okulda benden hoşlanan kızın getirdiği mektubu yırtıp atacak kadar görgüsüzdüm bu konuda.

Sevgi görmediğimden değil, sevgiye olan bu kinim.

Laçkalaşmış, vıcık vıcık bir aşk... Hiç bir zaman yoktu benim var oluş sebebimde.

Saflık... Masumluk... Var mıydı gerçekten? Var mı saf olanı?

Selin... Saf olmadığını bilen. Masum gibi görünmek istemediğini açıkça bana ispatlayan bir kadındı. İlk zamanlar ona bir kadın gözüyle bakmıyordum. Bir anlaşmamız vardı bizim. O'na çokça fazla para yatırmıştım. Bir oyuncuydu, benim karım rolünü oynayan bir oyuncu.

Ta ki... Rotasını şaşıran kalbimin yönünü belirtene kadar. Deli dolu bir Karadeniz kızının gözlerindeki mavi dalgalar beni içine çekene kadar.

Bir kıymık gibi soluk boruna saplanan bu duygular... Şimdi nefes almamı engelliyordu sanki.

Selin masanın üzerindeki suyu tek dikişte bitirdikten sonra bardağı masaya çarpıttı.

Kıkırdayarak ''Şaka mı bu? Eğer şakaysa ben kanmam. Yemem şakalarını.''

Ona şaka yapmış gibi mi görünmüştüm?

Kravatımı çözerek tebessüm etmeye çalıştım ''Oradan bakıldığında şaka yapar bir halim mi var?''

Bir anda tekrar ciddileşip ''Ne zamandan beri?'' diye sorup yutkundu ''Ne zamandan beri böyle hissediyorsun bana karşı?''

Oyuncu GelinWhere stories live. Discover now