Let's play a game

52

{Nikita}

Wanneer ik mijn ogen open schijnt er fel licht in. Blijkbaar ben ik dus toch in slaap gevallen. Ik wil tegen Kayne aan kruipen maar het is leeg aan zijn kant. Meteen ga ik rechtop zitten. De kamer is leeg. Ik pak mijn mobiel en zie dat ik een bericht van Kayne heb.

*Goeiemorgen, heb je nog lekker geslapen? Ik ben naar school aangezien ik daar wel heen moet. Doe maar rustig aan vandaag. Vanmiddag kom ik nog even bij je langs. Ik hou van je x*

*Lief van je. Bedankt x* stuur ik terug. Vervolgens ga ik op de plek waar Kayne lag liggen en neem ik zijn geur in me op. Dit wordt nog een lange dag aangezien Kayne pas om drie uur uit is. Ik start mijn laptop op en besluit een serie op Netflix te kijken.

'Hey.' Ik kijk op en zie Kayne in de deuropening staan.

'Heey' glimlach ik. Nu pas valt het me op dat hij een dienblad vol met eten in zijn handen heeft.

'Je moeder zei dat je nog niks had gegeten' zegt hij terwijl hij naast me komt zitten.

'Klopt. Ik heb nog geen honger.'

'Jammer dan want je moet wel iets eten.' Hij zet het dienblad voor ons neer. Ik leg mijn laptop aan de kant en bekijk al het eten. Het hele dienblad staat vol. Ik pak het bakje yoghurt en neem er een hap van.

'Hoe was school?' vraag ik.

'Ging wel' antwoordt Kayne schouderophalend. 'Maar ik bedacht me net, als je de hele week niet naar school mag, mag je dan wel naar dat feest?'

'De arts adviseerde om me de hele week niet naar school te sturen maar het mag wel. Dus ik ga vanaf donderdag weer naar school zodat ik ook op het feest kan zijn.' Kayne knikt.

'Liv is echt irritant' zucht hij.

'Hoezo?' vraag ik terwijl ik een slok van mijn thee neem.

'Jij bent er een dag niet en ze hangt gelijk om me heen. Volgens mij denkt ze dat we uit elkaar zijn als je even niet op school bent.'

'Dan maak je haar toch duidelijk dat we niet uit elkaar zijn?'

'Dat heb ik nu ook gedaan. Ik heb recht in haar gezicht geschreeuwd.' Hij lacht even. 'Haar gezicht was echt geniaal.'

'Daar wilde ik best wel bij zijn' lach ik. Hij slaat zijn arm om me heen. Als ik mijn eten op heb zet ik het dienblad op de grond en kruip ik tegen hem aan.

'Hebben we de cijfers voor wiskunde al teruggekregen?' vraag ik. 'Het duurt wel erg lang.'

'Ja, vandaag' antwoordt Kayne.

'Wat heb ik?' vraag ik.

'Wat denk je zelf?'

'Ik heb echt geen idee.'

'Een negen komma twee.' Mijn mond valt open.

'Echt?' Kayne knikt. Ik ga rechtop zitten en kijk hem aan. 'Je maakt geen grap hè?'

'Nee.' Ik druk een kus op zijn lippen.

'Bedankt voor je bijles.'

'Geen probleem.' Hij glimlacht naar me en trekt me weer tegen zich aan. 'Wat was je net aan het kijken?'

'Teen wolf.'

'Klinkt interessant. Zet weer aan.'

'Oke.' Ik zet mijn laptop op mijn schoot en druk op play.

Na drie afleveringen beweegt Kayne.

'Hoe laat is het?' vraagt hij.

'Bijna vijf uur' antwoord ik.

'Dan ga ik maar eens.' Kayne staat op. Ik leg mijn laptop weer weg. 'Ik moet nog huiswerk maken enzo.'

'Sinds wanneer maak jij huiswerk?' vraag ik.

'Sinds nooit. Dat ben ik ook niet van plan.' Ik lach en verstrengel mijn vingers met de zijne. 'Maar het is vanavond mijn beurt om te koken.'

'Kan je koken?' vraag ik verbaasd. Kayne lacht en knikt. 'Daar heb ik nooit wat van gemerkt.'

'Als je de volgende keer bij me bent zal ik iets voor je maken.' Kayne buigt voorover en laat een zachte kus achter op mijn lippen. 'Ik zie je morgen, oke?' Ik knik. Na nog een snelle kus op mijn voorhoofd loopt Kayne mijn kamer uit.