Final year ႀကီိးကိုေျဖဆိုၿပီး
ရံုးခြင့္လည္းျပည့္ၿပီဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္က်ရင္ရံုးျပန္တက္ရေတ့ာမွာေပါ့
ပံုမွန္ဆိုရင္ရံုးတက္ရမွာပ်င္းေပမယ့္
အခုေတာ့မနက္ျဖန္ရံုးသြားရမွာကိုေတြးပီး
စိတ္ေတြလႈပ္႐ွားေနမိတယ္
Today.......
ရံုးျပန္တက္တဲ့ေန႔
At 5:30 AM
My mom... ဟဲ့ ထေသးဘူးလား ထေတာ့ေလ နင္ရံုးသြားရေတာ့မယ္ ၿပီးရင္ကားမမီဘူးေလ ဘာေလးနဲ႔ ရံုးေနာက္က်ဦးမယ္ ထေတာ့.......
Me ........ inn.ေမေမ. ထ.....ၿပီ............ ထၿပီ....
My mom..... ဟဲ့ ထၿပီဆိုဘယ္မွာလဲ ျမန္ျမန္ထ 6နာရီထိုးပီဟဲ့...
Me..... innnnn.....................
Borrrrrrrrrr. 6နာရီထိုးၿပီ ဟလား ေမႀကီးကလည္းေစာေစာႏိုးတာဟုတ္ဘူး
သိဘူး ရံုးေနာက္က်ရင္ေမႀကီးေၾကာင့္
...............
ဒီေန႔ရံုးျပန္တက္ရမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနေနာ္ ရံုးမွာ စီနီယာေတြစကားနားေထာင္ ၾကားလား
အာ့ကေတာ့ က်မေမေမရဲ႕ ရံုးသြားခ်ိန္တိုင္းေျပာေလ့႐ွိတဲ့ အက္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့ ဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီးေပါ့ဗ်ာ ခ္ခ္ (ommaၾကားရင္ေတာ့ဆူခံရေတာ့မယ္)
Me...... inn.ပါ ေမႀကီးရဲ႕ သမီးနားလည္ပါတယ္
My mom... ငါ့သမီးေလး ဘာေတြတစ္ေယာက္တည္းျပံဳးေနတာလဲ
ေဟာ ဟိုမွာ bus car လာေနပီ
Me.... inn.ေမႀကီး သြားပီေနာ္ တာ့တာ
My mom.... ဟဲ့ ဟဲ့ ထမင္းခ်ဴိင့္က်န္ခဲ့ပီ ေအာ္ ႐ွပ္ပလူးကိုခါေနတာပဲ
Me.... ဟီးဟီး ေမေမ တာ့တာ......
က်မ ommaေျပာတဲ့ဘာလို႔ျပံဳးေနတာလဲဆိုေတာ့ က်မမွာအၾကံအစည္႐ွိတယ္ေလ
ဟဲဟဲ ရံုးုျပန္တက္တဲ့ေန႔မွာ အာ့အၾကံအစည္ကို
ရေအာင္ၾကံရမယ္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးနဲ႔ေပါ့
ငြားငြား
ရံုးေရာက္ပီ ငဲငဲ Elevator စီးရေတာ့မယ္ကြ()
Elevator စီးရလို႔ေပ်ာ္တွာေတာ့ဟုတ္ဘူးေနာ္
(ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေပါ့ဗ်ာ)
Elevator ရဲ႕ Button ခလုတ္ကိုႏွိပ္ထားရင္းနဲ႔က်မလက္ဖ်ားေတြအလိုလိုေအးစက္လာတယ္
Elevator ထဲမွာဘယ္သူမွပါမလာပါေစနဲ႔လို႔ဆုေတာင္းရင္းနဲ႔ေပါ့
ေဟာ ေဟာ ပြင့္သြားပီ
အမ္ တကယ္တစ္ေယာက္မွမပါလာပါလား
က်မအေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လုိက္မိေသးတယ္
တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား႐ွိလားလို႔
ထူးဆန္းတယ္ တစ္ေယာက္မွမ႐ွိဘူး
လံုျခံဳေရးဦးေလးႀကီးကလြဲပီး......
Wae.???? .....
ဒီေန႔မွ........... ဘာလို႔ ဒီေန႔မွ ...........
က်မလက္ဖ်ားေတြအရမ္းကိုေအးစက္ေနပါၿပီ
က်မေၾကာက္ေနတာလား........
No no no.....ငါမေၾကာက္ရဘူး
လုပ္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ထားရင္လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္
အာ့လိုပါ က်မဆိုတဲ့လူက..... မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာအဲဒီလိုကိုစိတ္ဓာတ္ျပတ္သားတာ
က်မ Elevatorထဲကိုရဲရဲတင္းတင္း၀င္လိုက္ပါတယ္
ထမင္းခ်ဳိင့္ကိုတင္းတင္းကိုင္ထားရင္းနဲ႔
လက္ဖ်ားေတြေသမတတ္ေအးစက္လာတာကို
မသိေက်းကြၽန္ျပဳရင္းနဲ႔..............
Elevator ထဲကို .......................
တစ္လွမ္းခ်င္းး..............တစ္လွမ္းခ်င္းး..............
ဟူးးးးး....... ေတာ္ေသးတယ္
Elevator ထဲကိုေရာက္ၿပီဆိုေတာ့
က်မပထမအဆင့္ကိုေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ခဲ့တယ္
(မဆိုးဘူးဟ......ေတာ္သားပဲ ခ္ခ္)
ဒါမဲ့.....................
ဒုတိယအဆင့္ကိုလုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္
က်မတကယ့္ကိုေၾကာက္ရြံေနမိပါတယ္
လုပ္ရမလား မလုပ္ရဘူးလား ...............
............................................နဲ႔
ေတြေ၀ေနခ်ိန္မွာပဲ................
ဂ်ိမ္းးးးး.................................
Me.....(အေမ့)
Elevator ႀကီးပိတ္သြားပီ..........ျဗဲ.........
ေၾကာက္တွာ...ဒါမဲ့ ျပန္လွည့္လို႔မရေတာ့ဘူးေလ
အာ့ေတာ့ က်မဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါပီ............
က်မရဲ႕အမည္းေရာင္လက္ကိုင္အိတ္ထဲက
Phoneေလးကိုထုတ္ပီး.........
က်မရဲ႕ ဒုတိယအဆင့္ကိုစတင္ဖို႔အတြက္.......
Elevator ရဲ႕ 4 ထပ္ကိုႏွိပ္လိုက္တယ္..............
အဲဒီအခ်ိန္မွာက်မတစ္ကိုယ္လံုး.........
ေသြးမ႐ွိေတာ့သလိုခံစားလိုက္ရတယ္............
Elevator ထဲမွာ က်မတစ္ေယာက္တည္းရယ္....
.................................................
Elevator တစ္ခုလံုးေအးစက္ေနေပမယ့္လည္း
က်မေၾကာက္လြန္းအားႀကီးလို႔
ေခြၽးေတြအဆက္မျပတ္စီးက်ရင္း
က်မလက္ေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနေလသည္..
ဒါေပမဲ့ ...............က်မသာ
ဒီထက္ပိုေၾကာက္လန္႔စရာေကာင္းတာေတြ႐ွိေသးတယ္ဆိုတာသိခဲ့မယ္ဆိုရင္.................
မနက္ကက်မေမေမကိုႏႈတ္ဆက္ခဲ့တဲ့
တာ့တာ့ ဆိုတဲ့စကားေလးႏွစ္ခြန္းက........
ေနာက္ဆံုးျဖစ္သြားနိုင္တယ္ဆိုတာသိခဲ့ရင္...................
......................................................................
အေနာ့္ရဲ႕ပထမဆံုးFicေလးကို
အားေပးၾကပါဦးလို႔ (puppy eyes)
Voteေလးေတြမေပးလည္းရပါတယ္
commentေလးေတြေတာ့ေရးေပးခဲ့ၾကပါဗ်ာ
ဘယ္လိုသေဘာရလဲဆိုတာေလးကို
(puppy eyes)
