My Seductive Idol (BTS Fanfic)

Chapter fourty four

(Jimin POV)

Nagising ako ng may ngiti sa labi ko.

Kinapa ko yung katabi ko pero nagulat ako nung wala akong nakapa.

Dinilat ko mata ko napabangon ako bigla.

"Andrea?" sabi ko.

Nahagip ng mata ko yung isang papel sa gilid ng kama ko.

Nanginginig ako habang kinukuha ko yung letter.

Hindi naman siguro niyako iiwan diba?

Mahal na mahal niyako diba?

Huminga ako ng malalim at binasa kona yung letter.

Unang part palang feeling ko dinudurog na yung puso ko.

Pinipigilan ko yung sarili ko na hindi umiyak.

Pero masakit talaga eh.

Bumangon ako at dali daling nagbihis.

5:47 am palang, kaya kopa to.

"Baby antayin moko, pipigilan kita." bulong ko sa sarili ko.

Paglabas ko ng kwarto nakita ko si kylie na naghahanda ng almusal.

"Aga mo ah?" sabi niya sakin.

"Alis lang ako." paalam ko.

"San ka pupunta?" napatitig tuloy ako sa kanya na parang maiiyak.

"Sasamahan kita, teka." naghugas siya ng kamay.

"Bilis, alam ko 6 am pa flight papunta sa US." nagmamadaling sabi ko.

Paano ko nalaman?

Narinig ko na naguusap sila ni mark sa dorm nila.

Susunduin kona sana siya kaso nagdalawang isip ako.

Alam ko din naman na may sakit siya.

Ang sakit lang kasi hindi niya sinasabe sakin.

Gusto niya ng tulong ng iba, pag sakin ayaw niya.

Ayaw niyakong mahirapan, pero ngayon hirap na hirap nako.

Dali dali kaming sumakay ni kylie sa kotse ko.

Nagdrive ako ng parang walang bukas.

"Jimin! dahan dahan lang!" sigaw ni kylie.

Pero wala akong pakielam.

5:59 ng makarating kami sa NAIA.

Dali dali akong pumasok.

Sana maabutan kopa siya.

Linibot ko yung mata ko, nakita ko na papaalis na yung eroplano nila.

Napaluhod nalang ako bigla.

Sana naman hinayaan mokong tulungan ka sa problema mo.

Hinding hindi naman kita iiwan eh.

Bakit mopa kailangan sumama sa iba?

Bakit ba napaka selfish mo?

Ano ba talaga ako sa buhay mo?

Nahihirapan nako.

"Pinsan, babalik din siya wag ka magalala." tinapik ni kylie likod ko.

Nakita ko siya na naiiyak din.

"Bakit siya ganun? Akala koba mahal niyako? Nakakagago na eh!" napahawak nalang ako sa ulo ko.

"Mahal ka niya pinsan, ayaw niya lang mahirapan ka." hindi ko pinapakinggan yung sinasabe ni kylie dahil nasasaktan paden ako.

"Sana naman inisip niya din sana yung nararamdaman ko, wag yung sarili niya lang. Nakakatangina lang eh, pinipilit kong hindi magalala sa kanya kasi gusto ko masaya kami walang problema, pinipilit kong maging matinong boyfriend sa kanya kasi mahal na mahal ko siya, MAHAL NA MAHAL KO SIYA KYLIE. TANGINA NAMAN BAKIT BA LAGING GANITO?!" Sigaw ko.