My special love

chapter 14( i love you)

Chloe POv

Nandito kami ngayun sa simbahan at guess what! Para lang naman sa kasal ng bestfriend ko at ng boyfriend ko. Naguguluhan siguro kayu sa nangyari,,, ganito kasi yun

FLASHBACK

"Chloe may problema ako" sabi nya ,,,pinilit ko sya na sabihin sa akin ang lahat lahat...nung una ayaw nyang sabihin pero napilit ko din sya,,,

Nung sinabe nya ang lahat unti unting gumoho ang mundo ko.

I was so shock..di ko alam kung anu ang magiging reaksyun ko di ko namalayan umiiyak nap ala ako, gusto kung magalit pero di pwedi,,

Niyaya nya akong magtanan.

"chloe please ayaw kitang mawala nagmamakaawa ako sayu please sumama ka na sa akin " sabi nya habang umiiyak,

"Keith I love you very muchalam mu yan, na hindi ko kayang makitang naghihirap ka, pag ginawa natin yun alam nating magagalit ang parents mo di pa natin kaya"

"chloe naman kaya kung tiisin ang lahat basta kasama kita'

"hindi ko kaya keith I'm sorry" sabi ko sabaay takbo, hinabol nya ako pero mabilis akong nakatago sa liod ng puno, tinitingnan ko ang mahal ko sa malayo, nakikita ko kung ganu ko sya nasaktan ,,grabe ang sakit ng nararamdaman ko ,,pero alam kung wala nang sasakit pa sa nararamdaman ni keith,, dinudurog ang puso ko habang nakikita syang umiiyak na nakaupo sa damuhan.. KEITH MAHAL KO, HANGGANG DITO NALANG BA TAYO?,,DI KO KAYANG MAKITA KANG NAHIHIRAPAN, KEITH I'M SORRY, I'M SORRY GINAWA KO TO DAHIL MAHAL NA MAHAL KITA, I LOVE YOU THAT MUCH NA WILLING AKONG IPAUBAYA KA BASTA ALAM KUNG MAGIGING MABUTI ANG FUTURE MO, I'M SORRY MY PRINCE I LOVE YOU GOOD BYE. Gusto ko syang lapitan sabihin sa kanya na wag na syang umiyak, pero di pwedi naglakad na ako pauwi di ko alam kung ganu kalayo ang lalakarin ko pero gusto ko lang maglakad,,

Mga sumunod na araw di ako lumalabas ng kwarto di ako kumakain, naospital din ako,, since then di ko na alam kung ilang buwan na ang lumipas ..di ko na tinitingnan cp ko, wala akung gana,,,,

END OF FLASHBACK

And now I'm here witnessing the wedding of my beloved and my bestfriend,, ang sakit parang tinu torture ko ang sarili ko,,, I saw Keith at di ko na masyado ma recognize na sya yun, subrang payat at mahaba ang buhok, parang di nya na naaalagaan ang sarili nya parang di sya ang Keith ko.

nagulat sya nung nakita nya ako,piniit kung wag umiwas ng tingin at nagsmile ako sa kanya, wala akung makitang emosyon sa mga mata nya, nawala na yung kinang na dati kung paboritong tingnan, parang di nya ako nakita, wala man lang syang reaksyon, di nagtagal bumukas na ang pintoan ng simbahan at iniluwa nito ang bestfriend ko, naglalakad sya papunta sa altar di man lang nakatingin si keith sa kanya , at ilang sandal ang lumipas nandoon na sila sa harap ng altar magkahawak ang kamay, di ko na kinaya parang di na ako makahinga subrang sikip ng dibdib ko gusto kung sumigaw , gusto kung gumising sa pag babakasakaling bangongot ito , gusto kung tumotul pero hindi pwedi ,,di ko na napigilan ang luha ko, tumakbo na ako palabas ng simbahan di ko na pinansin ang mga matang nagtatanung kung bakit ako lalabas, gusto ko ng takasan ang realidad na ito, mahirap tanggapin subrang sakit, sumakay ako sa taxi at nag pahatid sa bahay.

Keith pov

Matapos ang usapan namin ni chloe nung araw na sinabi ko sa kanya ang lahat, wala na kaming kumunikasyon pagkatapos non, alam kung grabe syang nasaktan pero ako subra subrang nahihirapan gusto kung lumayo kami pero di sya pumayag, nung tumakbo sya gusto ko syang habulin pero di ko na sya nakita , napaupo ako sa lupa habang umiiyak. CHLOE BAKIT? Im sorry MY PRINCESS IM REALLY SORRY,

UMUUlan ngayun bakit ba ganito ka unfair ang buhay? Kung kaylan Masaya ka na, mawawala kaagad.

Pagdating ko sa bahay bumungad sa akin si kuya

"Bro? bat basang basa ka?" tanung nya

"Kuya(napaiyak na ako)wala na si chloe , iniwan na nya ako" sabi ko sabay suntok sa pintuan

"bro tama na take a rest, umakyat ka na sa kwarto mo, baka magkasakit ka"

"kuya mabuti nang mamatay na ako"

"keith stop that nonsense tama nayan! Sa tingin mo magugustuhan ni chloe pag narinig ka nyang ganyan,"

"wala na nga sya kuya!"sigaw ko sabay suntok sa pader

"Keith tama na" sigaw ni papa

"anu pa? Masaya kana?"ako

"keith stop it"sigaw ni mama

"oo ma tama na talaga"sabi ko sbay takbo papuntang kwarto., kinabukasan maaga pa akong nagpunta sa bahay nina Chloe, sabi ng mga maid wala daw sya, pero di akonaniwala tuwing umaga bumabalik padin ako sa bahay nila lumipas ang mga araw,buwan na pabalik balik sa bahay nina chloe. Isang umaga aalis na sana ako papunta sa bahay nina chloe ng nagkasagutan kami ni mommy, inatake sya sa puso at nag 50/50 sya sinisi ko ang sarili ko sa nangyari "ma im sorry kung di dahil sa akin wala ka ditto, ma please don't leave me I promise gagawin ko na lahat ng gusto nyo",,,

Tinupad ko ang pangako sa mama ko di na ako pumupunta sa bahay nina chloe, pag karaan ng ilang buwan gaganapin na ang kasal namin ni karren, di ko parin sya nakakausap ng masinsinan parang di ko pa kaya masama man siguro pero minsan naiisip ko din na may kasalanan din sya kung bakit di ko kasama ngayon ang babaing mahal ko at di ko alam kung makakasama ko pa sya.......

�����͒"2�l