TDBS2: Wicked Encounter - COMPLETED (PUBLISHED under Precious Pages: LIB Bare)

CHAPTER 18

CHAPTER 18

LECHEL strengthen her back when the door opened. Mabilis siyang bumaling sa pinto at malakas na kumabog ang dibdib niya ng makita ang binata na isang taon niyang hindi nakita.

God. I miss him. Piping aniya sa sarili. By the fast beating of her heart, Lechel knew she haven't move on a bit.

Nagtagpo ang mga tingin nila. Lechel wanted to see emotion in his eyes, but nothing. Wala siyang makita. Ni hindi nga yata siya nito na-miss.

That stung.

Tumikhim siya at tumayo bilang paggalang dito. "Good morning, Mr. Guzmano. I'm here for the interview."

He cleared his throat too and stride towards her. Nabibingi na si Lechel sa lakas ng tibok ng puso niya.

"Ms. De Villa," his voice was sexy and husky, "ano naman ang itatanong mo sakin na hindi mo pa alam?" Umupo ito sa swivel chair at deretsong tumingin sa kaniya.

Napatitig si Lechel kay Nykyrel. He looks every bit of a confident businessman. Hindi niya ma-imagine na isang taon ang nakakaraan, wala itong tiwala sa sarili. He looks high and mighty sitting on his chair, looking at her. Kung hindi niya alam na may disorder ito noon, hindi siya maniniwala ngayon kung may magsasabi sa kaniya.

She's happy for Nykyrel at the same time, scared. Noon nga na siya lang ang babae sa buhay nito, hindi nito sinuklian ang nararamdaman niya, paano pa kaya ngayon na tiyak marami siyang kaagaw sa binata.

Tumikhim si Nykyrel na nagpagising na diwa niya.

Napakurap-kurap siya. "Ahm, let's start the interview." Bumaba ang tingin niya sa papel na hawak na naglalaman ng mga tanong niya. Her editor-in-chief was the one who made the question. "Ahm," lumunok siya, kinakabahan, "the first question is-"

"Kumusta ka na?"

Her eyes snapped at Nykyrel, "what?"

"Sabi ko, kumusta ka na?" Tanong ulit nito, wala pa ring emosyon ang mukha. "May... boyfriend ka na?"

Napakurap-kurap siya. "A-ano?"

And then there it is... his broad smile. Her heart thumps like crazy.

"It's been a year, Lechel, so i assumed that you can still remember tidbits information about me. I still do. Kaya naman kung ano man iyang mga tanong mo, sagutan mo nalang para sakin at sagutin mo rin ang tanong ko sa'yo."

Umawang ang labi niya, "hindi ka na talaga nauutal?"

Tumaas ang sulok ng labi nito. "For a whole year, everyday session with Psychologist and Therapists cured me. At saka i have a motivation that keeps from going?"

"Motivation?" Sumikdo ang puso niyang umaasa. "Ano naman?"

Sa halip na sagutin siya, itinuro ng daliri nito ang papel na hawak niya. "Kung nakasulat diyan ang mga itatanong mo sakin, i suggest you let the poor paper go. Ang higpit ng hawak mo e, mapupunit na."

Nag-init ang pisngi niya sa sinabi nito. Kaagad niyang inayos ang papel, ini-on ang recorder at binasa ang unang tanong.

"Are you married?" Napanganga si Lechel ng ma realize ang tinanong niya. Nag-angat siya ng tingin kay Nykyrel, "sorry, nakasulat dito e."

Nykyrel chuckled sexily. "Hindi pa ako kasal. Kadarating palang ng babaeng gusto kong pakasalan."

Halos mapugto na ang hininga niya sa lakas ng tibok niyon. "Okay. Second question; are you in love with someone-" nasapo niya ang bibig at tumingin kay Nykyrel, "hindi mo kailangang sagutin 'yon."