Tainted

Kabanata 8

KABANATA 8 — Honey

Hindi maalis-alis ang aking ngiti sa labi. I didn't try to talk to her again after she started to drive. I don't want to annoy and distract her. Baka maaksidente pa kami ng wala sa oras. Malapit lapit na rin naman kami sa aking apartment. Doon ko na lang uli siya kakausapin at kukulitin. Siguro ay maaari ko siyang imbitahan sa apartment ko.

Habang tikom ang bibig ay tiningnan ko ang kabuuan ng kanyang sasakyan. Wala ni isang senyales na babae ang may-ari nito. Kung wala pa nga siya rito, baka inisip ko nang maskuladong lalaki ang may-ari ng sasakyan. Zac appeared in my mind at naisip kong baka kanya ito. I don't wanna ask though. Mamaya na lang gaya ng naisip ko kanina.

This girl is probably rich. Sa uri pa lang ng kanyang kotse ay hindi na maipagkakailang mayaman siya. The car isn't second hand, I'm sure. And I also saw his brother with the same luxurious car. I wonder why she ended up studying in my school. Hindi ko sinasabing pang mahirap ang paaralan na napili ko rito pero may mas matataas na paraalan pang mas babagay sa kanya. I also wonder where she would study for college or is she done with high school?

Napangisi ako dahil marami akong gustong itanong at dumarami pa iyon habang tumatagal na kasama ko siya. Hinding hindi ko ito palalagpasin. Susulitin ko ang pagkakataong ito. Baka hindi na maulit.

"Smiling isn't allowed inside my car," she said out of nowhere. She must have seen me smiling. Ngumingiti ako nang walang dahilan.

"I see. Hindi ka nga rin ngumingiti," sabi ko at pinagmasdan siya.

This girl likes skirts, huh? Sa ilang beses ko siyang nakita, iyon parati ang kanyang suot. Bumagsak ang tingin ko sa mahahaba niyang legs. Makinis at walang balat o kahit bakas ng peklat. Bagay na bagay sa kanya ang maliit na telang suot niya. Lumunok ako nang may sumabog sa dibdib ko. Kinuyom ko ang kamay ko sa ibabaw ng aking hita.

"Tss," narinig ko ang palatak niya. She's not looking at me when she rolled her eyes.

Umiwas ako ng tingin dahil sa paninitig ko sa kanyang balat. Naalala kong ayaw pala niya sa mga lalaki, ayaw niyang hinahawakan siya ng mga ito, at kahit tingnan ay hindi niya gusto.

"Get out of my car," utos niya sa malamig na tono. Walang malay akong napatingin sa labas at napansin na nakarating na pala kami. Nasa labas na kami ng apartment at nakaparada na ang kanyang kotse rito.

Tumikhim ako at tinanggal ang seatbelt ko. How would I invite her to see my place? Tiningnan ko siya uli habang naghahanap ng tamang salita nang lumabas siya ng sasakyan. Napaawang ang bibig ko sa biglaang paglalakad niya papasok sa building.

Sumunod agad ako at hinabol siya. "Hey!" bulalas ko. Nagdalawang isip ako kung huhulihin ko ba ang kamay niya pero hindi ko na lang ginawa. I don't want to hear her curse again. I hate it. At ayokong masira ang diskarte ko dahil lang sa hinawakan ko siya.

Dire-diretso siya sa elevator at pinagpipindot ang button niyon. Bumukas naman agad kaya mabilis siyang pumasok.

Humabol ako sa kanya at naglabas ng malalim na hininga. Tumawa ako nang pindutin niya ang floor kung saan ang apartment ko. Humalikipkip ako at sumandal sa malamig na pader para panoorin siya. She is crossing her arms too. Mahal na mahal niya siguro ang paghalukipkip at lagi niya iyong ginagawa.

"Assuming. Sana hinintay mo man lang akong magyaya," panunukso ko.

Bumabangon ang aliw sa katawan ko at lahat ng iyon ay para sa kanya. I am beginning to like her. Gusto ko na nga siya mula pa nung unang beses ko siyang nakita sa party na aking pinuntahan noon. I can still picture her eyes full of raging fire. Hindi ko na siya nakalimutan simula noon at alam kong ibang klaseng babae siya para magawa sa akin iyon.