Merhabalar. Aslında alıntı vermeden direkt olarak yeni bölümü yayınlamak istiyordum, bu akşam ama maalesef mümkün olmadı. Çünkü dün gece bölümü yazarken yanlışlıkla sildirdim. Yeniden yazmaya çalışıyorum ama sürekli hata verip duruyor ve moralim acayip derecede bozuldu. :/ Alıntı bölümün yerini tutmaz ama en azından alıntı bari vereyim dedim. Fakat şu alıntıyı yazıp yayınlamak bile uğraştırdı. Sanırım Wattpad'te bir sorun var. Çok mahcubum kusura bakmayın. Aksilikler bir geldi mi üst üste geliyor. :/
&&&
En sonunda dayanamadı ve "Sence de bu kadar sevgi gösterisi fazla değil mi?" diye huysuzca homurdandı. Yasemin'i hiç kimseyle, hiçbir şeyle paylaşma düşüncesine bile katlanamıyordu.
Sarp'ın imalı sözleriyle kaşları şaşkınlıkla havalanırken gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdı. "Ne o? Yoksa kıskandın mı?"
"Evet, kıskandım!" İnkâr etme gereği duymamıştı. Kıskanmıştı ve bunu gizleyecek değildi.
"Neden kıskandın ki?"
Şaşkın mıydı, yoksa dalga mı geçiyordu, belli değildi. Sahi nedenini bilmiyor muydu, yoksa bilmemezlikten mi geliyordu?
"Ne demek neden? Nedeni belli değil mi?" diye sordu, net bir sonuca varabilmek için.
"Bilmem belli mi?"
Belli olmasına gayet belliydi ama anlaşılan Yasemin kulaklarıyla duymak istiyordu, bazı şeyleri...
O halde neyi duymak istiyorsa Sarp da ona duymak istediklerini söyleyecekti.
Rahatlamak için derin bir nefes aldı. "Bilmeyecek neyi var bunun! Kıskanıyorum, çünkü..."
YOU ARE READING
ŞANS OYUNU (Tamamlandı)
General Fiction'Kumarda kazanan aşkta, aşkta kazanan kumarda kaybeder,' derler. Peki ya kumar masasında hem oyunu hem de aşkı kazanacak kadar şanslıysan? En büyük düşmanına verdiği son şans, aslında kendisinin tek şansı oldu... Sarp, şanslıydı ve intikam oyunları...
