Love on the screen (Dylan O'brien)

16. Eerste Interview

Onze lippen laten eindelijk los.

"Ik wilde echt geen risico naar de friendzone lopen met jou." Grijnst hij en ik lach, nog altijd verbaast van wat er net is gebeurt.

"Ben je zeker dat je weet wat je doet? Want als het niet zo is dan gaat het nogal lastig zijn en dan zal ik moeten verhuizen en dan gaat het zo awkward zijn op de werkvloer en dan gaan ze een nieuwe Tess moeten zoeken omdat ik niet voldoende presteer en dan ben ik dakloos en nog eens werkloos en da-" begin ik te ratelen maar Dylan kust me gewoon nog een keer en ik zwijg.

We laten los en hij kijkt me aan "Ik weet perfect wat ik doe Tori, ik wil dit allemaal proberen, ik wil het riskeren dat dit fout kan lopen maar ik kon echt niet riskeren om jou te laten lopen." Zegt hij en hij kust me nogmaals, en nog een keer, en nog een keer,... En nog een keer.

***

*ring ring*

*ring ring*

"Dylan. Doe de deur open." Mompel ik. "Doe je wekker uit." Zegt hij tegelijk. Ik doe zachtjes mijn ogen open en kijk naar de wekker "Het is half 8. Ik heb geen wekker gezet om half 8." Zeg ik heel moe. Ik begin het bed te tasten en voel iets bibberen, ik heb mijn gsm vast en zie dat Jeff belt. "Shit." Zeg ik en in de 2 seconden tussen dat en opnemen probeer ik nuchter te worden "Ha-hallo?" Vraag ik met duidelijk een stem dat net uit bed komt.

"Sorry, heb ik je weer wakker gebeld?" Vraagt Jeff, ik schud mijn hoofd -ook al ziet hij dat niet- "Nee hoor... Ik heb gewoon eventjes iets ik mijn keel." Zeg ik en schraap dan overduidelijk mijn keel "Zo. Beter." Zeg ik terwijl dat mijn stem nog exact hetzelfde klinkt als daarvoor.

"Tori, alsjeblieft slaap." Zegt Dylan iets te luid, ik geef hem een klop en wandel dan uit de kamer. "Wie was dat?" Vraagt Jeff met een lachje "Uh, niemand hoor, mijn huisgenootje. Veel te laat uitgegaan gisteren en is nu beboet met een kater." Zeg ik alsof ik daar niets mee te maken heb.

Hij lacht "Begrijpelijk. Waarvoor ik bel..." Begint hij "Je hebt straks een interview met Seventeen Magazine, ik laat het je maar eventjes weten." Zegt hij doodnormaal. "Een interview?!" Roep ik opeens helemaal ontnuchtert en heel enthousiast. Hij lacht "Jazeker! Ze komen naar de studio's dus zie dat je zeker op tijd bent! Wat je sowieso moet zijn natuurlijk. Tot straks!" Zegt hij "Tot straks, danku!" Zeg ik en dan leggen we af.

Ik vergeet Dylan zijn kater eventjes en kom de slaapkamer met luid gejuich terug binnen "Dylaaaaan, ik heb een interview! Mijn eerste interview! Met Seventeen Magazine!" Roep ik luid uit.

Dylan gaat rechtop zitten en bekijkt mijn gek vreugdedansje. "Tori. Alsjeblieft." Zegt hij met een hand op zijn voorhoofd. Ik stop en laat me naast hem neerploffen "Sorry." Zeg ik met een grijns, hij draait zich naar me toe en kijkt me aan "Sorry, wat was er?" Vraagt hij een beetje opgewekter. Ik grijns heel breed, "Ik heb een interview straks!" Zeg ik blij. Zijn ogen worden groot "Ben je serieus? Oh dat is geweldig!" Zegt hij enthousiast, toch zo enthousiast mogelijk aangezien de arme stakker een kater heeft.

Ik knik heftig "Jajaja!" We zitten recht en knuffelen elkaar van blijdschap. We houden elkaar vast maar kijken elkaar opeens aan, hij kust me. "Ik meende wat ik zei. Ik had misschien wel... Wat gedronken... Maar ik meende het echt." Zegt hij. Ik lach en bijt op mijn lip, hij kust me nog een keer en daarna maken we ons klaar voor te gaan werken.

***

Zoals altijd, voor we arriveerden hebben we nog een stop gemaakt bij de lokale coffeeshop en voor iedereen die wil een koffie besteld. Wanneer we aankomen bij de studio's zijn ze binnen de 5 seconden weer uit onze handen. "Graag gedaan." zegt Dylan lachend, de mensen zijn het al zo gewend dat we dit doen dat ze geen 'danku' meer zeggen bij hun gehaast maar we voelen hun dankbaarheid wel als we in de eetzaal zitten of op de scene.

"Hallo, jij bent Victoria?" Vraagt opeens een vrij lange vrouw met een bruin knotje in haar haar en een nerdy bril op. Ik knik "Ja." Antwoord ik met een vriendelijke glimlach. Ze steek haar hand uit die ik schud "Ik ben Greta, ik ben journaliste voor Seventeen Magazine en ik kom je vandaag interviewen." Zegt ze vriendelijk en we laten elkaars hand los.

Opeens voel ik de stress opkomen, maar goede stress geen slechte. "Oh, wat spannend! Ik kijk er naar uit." Zeg ik vriendelijk. "Je hebt de eerste twee uur vrij heeft de regisseur me verteld, is het oké als we in die tijd het interview afnemen?" Vraagt ze vriendelijk, ik knik "Tuurlijk!" Zeg ik enthousiast en dan loop ik met haar naar mijn loge waar het interview zal plaatsvinden.

****************************************

Spanneeeend! Tori en haar eerste intervieuw!

En wat is er allemaal aan het gebeuren tussen Dylan en Tori?

Wordt het een mislukking of puur geluk?

En geeft Tori haar leven nu teveel van het goede? Gaat er wat slechts gebeuren of heeft ze écht geluk?

;)

xoxo Amber