1. Bölüm

116 11 5
                                    

Genç kız boş sokakta, yağmurdan yazıları birbirine karışmış kağıt parçasıyla yürümeye devam etti. Yağmurla birlikte akan gözyaşları pek belli olmasada genç kıza fazlasıyla acı veriyordu. Titriyen elleri ile şarjı bitmek üzre olan telefonundan saate baktı. Bu saatte bir kızın, genç bir kızın dışarıda sırılsıklam dolaşması pek normal olmasada aldırmadı ve yürümeye devam etti 5 saattir yaptığı gibi...

Köşeyi dönmesiyle birden durdu. Son ses dinlediği şarkıyı kapatıp kulaklığını çıkardı. 4 tane genç adam yerdeki orta yaşlardaki adamın kafasına silah ile, bir el ateş etti. Genç kızın gözlerinin önünde... Adamın kafasından kanlar akarken genç kız hicbir tepki vermeden yoluna devam etti. Hiçbir şey olmamış gibi sanki bütün duyguları ölmüştü bu günlük. Genç kız duyduğu ses ile arkasına baktı.

4 tane adamın içinden en kalıplı olan genç kıza silahını tutmuş hiddetle bakıyordu. Kız umursamaz bir tavırla ne var dedi. Genç adam kızın bu sözüne şaşırsada pek tepki vermedi. Arkadaki diğerlerine göre daha kısa olan adam cebinden telefonunu çıkarıp patronunu aradı.

Patronunun talimatı ile kıza bizimle geliyosun dedi. Genç kız, adama samimiyet ile alakası olmayan bir gülüş bahşetti. Beni neden yoruyosunuzki öldürün gitsin işte nasılsa oraya gittiğimde de ölücem demesiyle adamlar ikinci bir şok geçirdi. Genç kız adamların konuşmayacağını anlayınca Herneyse araba nerde gidelim artık diyip yürümeye başladı.

İstese kaçabilirdi ama yapmadı. Nasılsa onu merak edebilecek bir 'ailesi' artık yoktu. Adamlar şoktan çıkmış genç kızın önünde ilerlemeye başlamışlardı bile. Genç kız başına neler geleceğini bilmeden bilinmezlikle dolu bir yolculuğa çıktı. Telefonunu çıkarıp son kez ailesi sandığı kişileri aramak istedi. Şarjım bitmiş olduğunu görünce iri yapılı adama dönüp telefonunu ver birini aricam dedi. Adamlar genç kızın bu sözüyle birlikte ufak bir kahkaha attılar.

Ufaklık başka emrin varmı sen bizi salak sandın heralde dedi iri yapısına rağmen beyninden eser olmayan adam. Kaçacak olsaydım kaçardım zaten sizi atlatmak o kadar zor deil benim için şimdi telefonunu ver sadece birinin sesini duymam lazım adam kararsızlık içindeki diğer üç adama bakıp Tek bir yanlışında başına istemediğin şeyler gelir küçük dedi ve telefonunu verdi.

Genç kız ezbere bildiği numarayı çevirdi. Annesinin sesini duymasıyla gözyaşların geri gönderip benim. Yutkunup devam etti. Eylülün numarası değisti benimde şarjım bitti sadece beni merak etmeyin dicektim ve seni çok ama çok seviyorum baybay diyip telefonu kapattı. Afallamış adama telefonu verip arkasına yaslandı. Ve yine düşüncelere daldı. Aklından çıkmıyorduki hic.

Bir ay önce olmuştu herşey hemde saçma sapan bir ders sayesinde anladı hayatının yalan olduğunu. 0 rh+ bir anne ile A rh- bir babanın çocukları asla AB rh- olamaz. Diye geçirdi içinden belkide bininci kez. Gözlyaşlarını geri gönderip camdan yolu izlemeye başladı. Ağaçlarla dolu karanlık yolda ilerliyolardı. Büyük bir deponun önüne gelince araba aniden durdu. Genç kız büyük depoya gözünün ucuyla baktı. Belkide hayatının son saniyelerini yaşıyordu veya yeni bir hayata başlıyordu kim bilir... iri yapılı adam gür sesiyle hadi dedi.

Genç kız yavaş adımlarla arabadan indi, hiçbir korku belirtisi göstermeden. Dışarıda yüzden fazla korumanın arasında büyük kapı sesli bir şekilde açılınca içeri girdiler. Ardından yine kapı büyük bir gürültü ile kapandı. İcerdeki korumalar da tıpkı dışardaki korumalar gibi genç kıza acıyarak baktılar. Kız aldırmadan deponun ortasına doğru yürümeye başladı. Kapı ikinci kez büyük bir gürültü ile açılıp kapandı. Herkez oraya dönerken genç kız kimin geldiğini bildiği için bakma gereği duymadı. Tam ortada durdu.

Hiçbir zaman kimsenin hayatının merkezinde olamadım bare ölürken deponun merkezinde duruyum diye geçirdi içinden bütün soğuk kanlılığıyla bir gülüş bahşetti kendine, kendince...

Genç kız yavaşca genç adama doğru döndü. Icinde duyguya dahi hiçbir his yoktu. Neden ordaydın dedi adam sakin sesiyle. Genç kız düşündü 'neden ordaydım' diye. Söyleyecek söz bulamayınca sadece geçiyordum dedi. Sadece geçiyordun ve bende buna inandım öylemi kimin için çalışıyorsun sakin sesinden eser kalmayan ses tonu ile hiddetle bağırdı. Genç kız herhangi bir tepki vermeden sadece baktı. Kimse için çalışmıyorum sadece geçiyodum ve denk geldi genc adamın ses tonuna karşın daha rahat ve sakin sesiyle.

Genç adam kızın bu rahatlığına karşın dahada sinirlenirlen genç kız sadece bakıyordu tıpkı bir ölü gibi...
Herneyse diye söze başladı genç kız öldürcekmisiniz artık napıcaksanız yapın sıkıldım dedi birden. Vücudundaki ıslaklık üşümesine yardım ederken. Genç adam telefonunu çıkarıp abisini aradı. Birkaç konuşmadan sonra telefonunu kapatıp cebine koydu. Aniden depoyu boşalttı. Genç kız adamın bu tutumuna karşın biraz afallasada pek umursamadı.

Yaklaşık 10 dakika sonra depo tekrar açılıp kapandı. Siyah saçlarına karşın yeşil gözlü adam içeri girdi. Sen çık dedi keskin ses tonuyla. Ardından genc kıza baktı. Sadece ikisi kalmıştı depoda. Genc kız biraz ürksede herneyse dedi kendi kendine.

Elinde fırsat varken neden kaçmadın veya birine haber vermedin dedi genc adam. Kız birden afalladı böyle bir soruyu beklemiyordu. Veya kendine bile soramadığı bu soruyu birinin ona birden söylemesine şaşırdı. Elimde fırsat varken değerlendireyim dedim dedi birden. Peki gerçekten ölmek istiyormuydu? Seni böyle düşündürmeye iten ne? dedi genc adam soğuk sesiyle. Genç kızın mavi gözleri dolarken dişlerini sıktı şimdi olmaz diye gecirdi içinden ölürken bare ağlayarak ölme dedi kendi kendine ama nerden bilebilirdiki aslında herşeyin yeni başladığını...

Herneyse ne sencede bu sohbet fazla uzamadımı? Artık öldürsen diyorum sıkılmıştı artık yaşamaktan da burda bu halde beklemektende tanımadığı insanlarla konuşmaktan da. Ölmek mi istiyorsun dedi genc adam sessiz bir o kadarda sinsice. Genc kız birden duraksadı düşündü gercekten bu kadar erken mi gitmek istiyordu? E-evet diye kekeledi kız dimdik ayakta kesin bir sözle söylemek istesede pek başarılı olamadığı aşikardı. Peki o zaman der demez silahı belinden çıkarıp genç kızın kafasına dayadı kızgın bir o kadarda kararlı adam. Genç kız gözlerini kocaman açmış hayatındaki en güzel gözlere baktı belkide... Birden gözlerini kapattı genc kız en azından birazcık acıyı dindirebilirim diye gecirdi aklından. 3 dedi adam daha sıkı yumdu gözlerini genc kız 2 dur demek istedi ama ona bile cesaret edemedi 1 dedi genç adam kız bütün çaresizliği ile ölümü bekledi sadece birşey düşündü 'umarım umut mutlu olur umarım gercek bir aile olabilirler' 0 dedi genc adam bütün kararlılığıyla ve büyük bir gürültü duyuldu kulakları sağır edebilecek ama sonsuz bir rahatlığa kavuşturabilecek bir sesti bu...

Karanlığın AşkıWhere stories live. Discover now