Hoofdstuk 1

298 16 3
                                    

A/N

Hierin zullen de tweeling en Lily niet voorkomen. Waarom? Omdat ik nieuwe personages wil gaan introduceren in dit boek, anders worden het teveel personages die ik dan de halve tijd niet zal kunnen schrijven, en dat is ook niet leuk. Daarom heb ik hiervoor gekozen. Ik hoop dat jullie dit boek alsnog leuk gaan vinden!

------------------------------

Sanne pov

Meteen toen ik wakker werd zat ik rechtop in mijn bed. Ik had weer een nachtmerrie, over vroeger. Natuurlijk. Ook nu Alex en Jake mij niet meer gevangen houden, blijven ze me achtervolgen in mijn dromen. Alhoewel, kan je het nog wel dromen noemen? Het zijn nachtmerries. Erge nachtmerries. We zijn net een week terug van vakantie, van Alex en Jake nog gelukkig geen enkel spoor. Ik ben als de dood dat ze terugkomen. Wat nou als Eva mij dan niet kan helpen? Ik weet dat Eva mij geen moment uit het oog verliest, maar wat nou als dat toch op dat moment wel gebeurd en ik weer word meegenomen? Ik wil het gewoon niet nog een keer meemaken. Met een zucht stap ik onder de dekens vandaan. Mijn voeten raken de ijskoude grond en direct wil ik ze terugtrekken, maar ik weet dat ik toch uiteindelijk op zal moeten staan. Ik trek warme sokken aan en besluit om mijn pyjama nog aan te houden. Zachtjes loop ik naar beneden, om niemand wakker te maken. Beneden hoor ik het geluid van de tv. Wie zou er wakker zijn? Eva of Wolfs? Ik heb echt geen idee, ik ben niet wakker geworden toen iemand naar beneden was gelopen dus diegene zou het heel zachtjes hebben moeten doen.

'Waarom moet die klootzak weer terug zijn?' hoor ik iemand zeggen. Direct blijf ik verstijfd op de trap staan. Het is Eva's stem. Ze heeft het over Alex en Jake... Zouden ze echt weer terug zijn in Maastricht? We hadden alleen Alex in Italië gezien en niet Jake. Het was al erg dat we Alex zagen. Hij is al die jaren veel wreder en hardhandiger geweest dan Jake. Alex verkrachtte me veel harden dan Jake. Ik slik als ik weer terug denk aan de pijn die ik toen moest meemaken.

'Eva, Sanne is veilig. Dat weet jij, dat weten wij allemaal,' hoor ik Wolfs zeggen. De andere stem was dus van Eva. Ik ben nog zo moe dat ik de stemmen niet snel kan plaatsen in mijn hoofd. Nadenken is vermoeiend 's ochtends vroeg.

'Dat weet ik, maar wat als Alex of Jake haar meenemen als wij even niet opletten?' Eva's stem klinkt bang, bezorgd.

'We laten haar niet in de steek, nooit.'





The most inportant thing in her life (NL)Where stories live. Discover now