Aşk Uğruna

Giriş

Belki bir çok insan için tartışılacak bir karar vermiştim. Ama bence bu hayatımda verdiğim en doğru karardı. Sol şeride geçmiştim. Daha önce arabamı hiç bu kadar hızlı kullanmamıştım. Ayaklarım titriyordu. Belki heyecandan belki ne ile karşılaşacağımı bilmemezliğin verdiği korkudan. Sabırsızlanıyordum, sanki gittikçe yol uzuyordu. Bir an önce oraya varmalıydım. Onun başlattığı bu hikayeyi ben sonlandırmalıydım.

Ayrı geçen yıllara inat, çektiğimiz çilelere, hatalarımıza inat bu defa kimin ne diyeceğine umursamadan son nefeslerimizi birlikte vermeliydik. Bu hikaye yarım kalmamalıydı.

Belki her şeyi düzeltebilirdik, beni görünce ayağa kalkar usulca adımı söyler ve her zamanki gibi başını öne eğmez ve gözlerime bakardı bu defa uzun uzun. Ve ben de şimdiye kadar geç kalmış o adımımı ona doğru atar ilk defa yakından hissederdim sevgisini. Umudum vardı.

Yola ilk çıktığımda biraz tedirgindim ama şimdi o kadar kendinden emin sürüyordum ki arabayı, onun için hayatımda ilk defa bir şey yapıyordum. Asla vazgeçmeyecek ve ne ile karşılaşırsam karşılaşayım asla pişman olmayacağım bir kararla yaklaşıyordum, büyük ve imkansız aşkıma.

İmkansızlığı biz yaratmıştık. Hiçbir şey için ve hiç kimse için bu duruma düşmemeliydik. Evet belki çok geç kalmıştım yola çıkmaya, ama yine de benim için bir ömür harcayan o saf kalp için hayatımda ilk defa heyecanlanıyor ve bir an önce karşılaşmak için sabırsızlanıyordum. Ne olursa olsun bu uzun yol sona erecek ve biz kavuşacaktık. Hatta beki elini tutacak ve hiç bırakmayacaktım.

İkimizde bu zamana kadar çok şeyi hak etmiştik. Ama beceremedik. Bu destansı aşkı yaşamayı da sabretmeyi de. Hep başkaları için çaba harcarken kaybolduk kalabalıkta. Hayatın bizi ayrı yollara savurmasına seyirci kaldık. Ne dur diyebildik akıp geçen zamana ne de sus diyebildik bizden arsızca isteklerde bulunanlara.

Her şeyi unuttum bir tanem sana geliyorum. Biliyorum ki, bıkmadı yorulmadı yolumu gözleyen yüreğin, ve bıkmadı benim için atmaktan kalbin, sen yorulmadıkça dinmeyecek yüreklerimizdeki yangınımız. Ve hatta sen yorulsan bile ben bırakmayacağım seni öyle söylemiyor muydun sen, aslında aşk karşılıksız olunca saf ve masum kalabiliyor diye.

Bak bizim türkümüzü dinliyorum sana gelirken. İnan ki türkümüz bile anlıyor sanki artık kavuşacağımızı eskisi kadar hüzünlü çalmıyor. Ve ilk defa üzüntüden değil sana kavuşmanın heyecanıyla sabırsızlığıyla akıyor gözyaşlarım.

Merak etme artık gecikmeyecek o kara tren, artık uzak dağlarda salınmayacak ve bilecek bütün dertlerini , dumanını savururken gördü senin halini, artık gam dolmayacak o koca yüreğin ve dinecek tüm gözyaşlarımız bu yolun sonunda.

Sana söz veriyorum bu hikaye yarım kalmayacak.