Love Me❤ Moordvrouw

Thuis

Eenmaal thuis aangekomen helpt bram me uit de auto. Hij tilt me op en loopt naar mijn huis. Stiekem vind ik het best spannend, er is nog nooit eerder een man in mijn huis geweest. Wanneer we binnen zijn legt bram me op de bank. Hij loopt naar de keuken. Wat wil je eten vraagt hij. Bij het woord eten moet ik al bijna overgeven. Bram loopt naar me toe, hij legt zijn hand op mijn buik. Ik blijf bij je, dag en nacht. Die man zal je niet nog eens te pakken krijgen. Ik glimlach naar hem. Dankjewel... bram zet een emmer naast de bank. Eh lies pak dit maar als je je misselijk voelt. Ik kan dan wel koken beetje poetsen enzo maar ik ga niet alles schoonmaken hé. Hij knipoogt naar me. Ik moet lachen maar stop meteen weer want het doet pijn. Ik heb een boodschappenlijst gemaakt en naar mijn broer gestuurd. Hij komt de spullen zo brengen. Het is best handig dat bram geen vriendin heeft. Anders was dit wel heel raar geweest. Tring, ik schrik. Bram kijkt me geruststellend aan. Mijn broer zegt hij. Ik knik en ga weer rustig liggen. Ik hoor heel vaag bram thanks zeggen. Dan komt hij weer naar binnen. Hij houdt de boodschappentas omhoog. Hier hebben we wel genoeg aan. Hij komt bij me zitten. Hoe is het nu vraagt hij? De medicijnen zijn over een half uur uitgewerkt. Ik zou me dan weer heel beroert gaan voelen zei de dokter. Ja, uh een beetje antwoord ik. Ik ga wat eten maken probeer maar wat te slapen. Ik deed mijn ogen dicht maar kon niet slapen. Ik rook de geur van het eten. Volgens mij was het soep. Ik moest overgeven. Bram draaide zich om. Hij hielp mij overeind. Probeer anders even te zitten. Hij sloeg zijn ajrm om mijn schouder. Komt goed meisie. Komt goed. Bram vroeg of hij even mocht kijken naar mijn buik. Hij was helemaal blauw geworden. Hij pakte een koude doek en legde die om mijn middel. Dat is denk ik beter zei hij. Hij is zo lief voor me... hij had 2 borden in zijn hand. Hier, probeer maar. Ik probeerde het. Het ging een beetje voor mijn gevoel. Ik at het op. Als ik beter ben mag jij mij zo goed leren koken oke? Ja is goed zei hij...

Lies, misschien kun je beter naar boven gaan om te slapen, hoe wil ik daar komen zeg ik. Ik kan je optillen zegt bram. Bram tilt me op en pakt ook mijn medicijnen. Wanneer hij ne op bed legt pak ik mijn medicijnen en ga wat tv kijken. Ga je niet slapen? Vraagt bram. Nee zeg ik. Zal ik bij je komen liggen? Uh ja mag wel... bram komt naast me liggen hij drukt me tegen zich aan. Ik schrik er een beetje van. Bram kijkt me aan, gaat dit te ver? Nee sorry, ik weet niet wat ik had. Het ligt niet aan jouw. Ik kruip tegen bram aan. Hij legt zijn arm om me heen. We kijken samen naar het nieuws. Wat zal het team het zwaar hebben met 2 mensen minder hé. Bram kijkt me aan. Ik denk het ook. Ik ga weer liggen en voor dat ik het weet val ik in slaap.

Ik schrik wakker. Ik had een droom. Dat dat... de deur gaat open het is bram. Ik zucht, sorry ik was. Nee, nee geft niets. Ik kom bij je liggen. Hier heb je wat thee. Je sliep onrustig, ik probeerde je te kalmeren en wakker te maken maar het lukte niet dus ik dacht ik ga even beneden wat thee voor je zetten en toen hoorde ik je gillen. Gaat het? Ik probeer op adem te komen. Uh ik droomde dat... ik sla dicht. Kom maar tegen mij aan hangen zegt bram. Ik wordt rustig. Ik droomde dat die man hier was en me, ik begin te huilen. Sssst ik ben bij je doe maar rustig. DAT LUKT TOCH NIET! Sorry, sorry jij bent zo lief voor mijn en ik zit je alleen maar af te zeiken. Kom hier, het geeft niet. Ik snap je lies. Ik snap het echt! Hij kom bij me liggen. Beter? Beter!

Ik voel me veilig naast bram. Hij heeft thee voor me gezegd. Ik neem een slok. Ik verslik me bijna. Bram lacht naar me. Het is warm zegt hij. Ja, dat merk ik zeg ik... ik voel niet veel pijn meer, de medicijnen werken heel erg goed. Wel ben ik nog een beetje misselijk maarja, dat is dan maar zo. Vind je dit niet verveleld, vraag ik. Bram kijkt me vragend aan. Wat moet ik dat dan vinden. Dat je de hele tijd hier moet zijn. Nee tuurlijk niet! Ik kijk een beetje met een schuldig gevoel omlaag. Je moet je niet schuldig voelen hé! Ik kijk op, Dankje... dankje voor wat? Vraagt bram. Gewoon zeg ik, voor alles. Alles wat je voor me doen. Ik zie een glinster in zijn ogen. Ik voel mezelf een beetje rood worden. Tring tring ik kijk snel op. Bram kijkt me aan, is fenna zegt hij tegen mij. Ik ga op bed zitten en bram maakt de deur open. Ik hoor ze de trap opkomen. Heey hoe gaat het. Ja gaat wel beter zeg ik. Fenna? Ja antwoord ze. Bedankt, bedankt voor alles. Je hoeft me niet te bedanken lieverd. Knap nu eerst maar eens gauw op. Want met die invaller van jou kan ik echt niet mee. Ze knipoogt naar mij. Ik lach terug. Ik wordt ook gek van het hier zitten en liggen. Ik kan niet wachten tot ik weer mag gaan werken...

Ik wordt gek van het thuis zitten Bram. Wanneer mag ik weer gaan werken? Ja bram ik weet dat jij daar niet over mag oordelen. Wanneer moet ik op controle? Lies, je weet dat je nu geen pijn hebt omdat je medicijnen hebt hè. Je kunt nog niet eens op eigen benen staan. Naar bram kunnen we dan gewoon niet naar werk. Dan kan jij werken en dan ga ik wel gewoon alleen een beetje op een stoel zitten. Dat vind bram wel een goed idee. Hij tilt me in de rolstoel en rent het huis uit. Ik moet lachen! Wanneer ik in de auto zit doet bram mijn rolstoel in de achterbak. Aan zijn gezucht te horen gaat het niet helemaal vlekkenloos. Kan het niet wat sneller? Zeg ik voor de grap. Ik zie hem via mijn spiegel flauw naar mij lachen. Wanneer hij de rolstoel eindelijk in de auto heeft rijd hij met mij naar het werk. We rijden naar binnen. Bram helpt me op een stoel. Daarna loopt hij naar carla's kantoor. Dan zie ik hem samen met carla naar mij toe lopen. Bram pakt zijn jas. Noodgevalletje kijkt hij me teleurstellend aan. Carla komt bij me zitten. Wat fijn om je weer te zien zegt ze tegen mij. Gaat het een beetje? Ja gaat wel. Die medicijnen werken prima. En dat blauwe is ook al bijna weg. Ik moet morgen op controle. Na een week plat liggen ben ik onderant wel toe aan wat anders. Maar je kunt nog niet lopen? Nee dat lukt nog niet maar ik heb niet veel rust meer nodig dus als ik wat computerwerk kan doen ofzo. Je weet dat ik hier ben. Carla kijkt me lachend aan. En verder? Hoe bedoel je? Ik bedoel gewoon met jou, ben je weer de oude. Fenna zei dat je nog heel vaak schrikte en van bram hoorde ik dat je nog heel onrustig slaapt. Ja klopt, ik heb nogsteeds een beetje het gevoel dat die man elk moment voor me kan komen te staan. Bram heeft al aangeboden om vast bij hem in te trekken maar ik weet niet of dat nou zo'n goed idee is. Waarom niet? Nou, dat brengt alleen maar problemen denk ik. Je kunt het toch proberen. Ja ga ik ook. Ik ga bij mijn huis de huur opzeggen en trek zoizo 1 maand bij hem in. Als het goed gaat blijf ik. Zo niet, dan niet. Dan zoek ik iets anders. Carla haalt een stapel papier onder brams bureau uit. Kun jij dit anders even in wat mapjes doen. Ik snap niet dat hij nog weet wat bij wat hoort. Nou dat weet hij ook niet hoor. Is goed. Het lijkt wel of je steeds meer vertrouwen in ons krijgt. Je bent steeds minder terughoudender. Dat us trouwens een colpliment. Dankje zeg ik en ik ga aan de gang met brams zijn zooi. Uhm dat zeg ik verkeerd. Zijn dicumenten. Ik doe mijn oortjes in met muziek en begin. Tja je moet toch iets doen als je je verveeld...