"H-hanzen." Dali dali tumalikod para bumalik sa c.r. Too late, nahawakan na niya ang braso ko. Pumasok din siya sa c.r kasama ko. Ini-lock niya ang pinto at isinandal ako dun.
"Bakit ka umalis, Ciara? Bakit ka nagtago? Bakit hindi ka man lang nagparamdam? Kahit hindi na sakin... kahit kay Riley man lang." Umiwas ako ng tingin. Ewan ko ba, wala naman ata akong kasalanan... pero nagi-guilty ako. "Magsalita ka, Ciara!" Nagulat aki dahil sa pagtaas ng boses niya.
"Because... it's my great escape. I wanted to escape from pain... from heartaches... from problems... from y-you."
"Why?" Napayuko ako dahil biglang naging soft ang boses niya... punong puno ng sadness and pain.
"Because... you hurt me."
"I'm also hurt Ciara! You never listen to me. Kung pinakinggan mo kang sana ko... hindi aabot sa ganito ang lahat. Hindi ka malalagay sa ganyang sitwasyon. Hindi tayo magkakaganito!!"
"Gusto mo bang iparating sakin na... ako ang may kasalanan? Pag nalaman mo ba Hanzen na nakipag sex ako sa iba... papakinggan mo pa ba ko? Ha??" Pinipigilan ko na wag tumulo ang luha ko. Nag promise ako sa anak ko na hindi na ko iiyak. Hindi ko na ipaparamdam sa kanya na sobra na kong nalulungkot.
"Maniwa--" Naitulak ko si Hanzen sa pagkakakulong niya sakin. Tumakbo ako sa may lababo at sumuka ng sumuka. Lumapit sakin si Hanzen at hinahawakan niya ang likod ko. Eto ang ayaw ko sa pagbubuntis ko. Mapa gabi o umaga... sumusuka ako. Binuksan ko ang gripo at nagmumog ako. Pag angat ako, nakita ko si Hanzen na nakapikit at hawak niya yung corner ng eyes niya na nasa gilid ng nose bridge malapit sa noo. Nakagat ko ang labi ko nung nakita ko siya sa ganitong sitwasyon. Hindi siya dapat umiiyak.
Nagulat ako nung biglang bumukas ang pinto... nakita ko si Miguel na may hawak na susi. Napailing na lang ako. Tumingin ako kay Hanzen na kasalukuyang nakakunot ang noong nakatingin kay Miguel.
Lumapit sakin si Miguel at hinawakan ako sa braso. "Okay ka lang ba Ciara? Ang tagal tagal mo dito sa c.r. Nag alala ako sa'yo. Kung hindi ko pala hiniram ang susi... baka kung ano ng nangyari sa'yo. Bakit may kasama kang lalaki?" Napatingin ako sa kinatatayuan ni Hanzen. Dafuqq??? Nasan na siya? Shett! Gusto kong umiyak!! Lumingon din si Miguel sa pwesto ni Hanzen kanina at humarap din siya sakin agad. "Hindi ka ba sinaktan nung lalaki na yun? Okay ka lang ba talaga? Ano bang nangyari? Bakit may kasama kang lalaki dito sa loob ng c.r??"
"PWEDE BA MIGUEL? FOR ONCE, PLEASE... STAY OUT OF MY SIGHT AND MY LIFE. YOU ARE VERY ANNOYING AND IRRITATING. JUST MIND YOUR FREAKING BUSINESS." Dala na siguro ng lahat ng frustrations, guilt, panghihinayang, lahat lahat kay Miguel ko naibuhos. Iniwanan ko siyang gulat na gulat dahil sa pagsigaw ko. Wala na kong pakialam kung ano ang isipin niya. Dahil unang una, hindi ko siya binigyan ng chance. Una pa lang sinabi ko na sa kanya na hindi ko siya gusto at hindi ko siya magugustuhan. Tinawagan ko si Manong Edgar para magpasundo.
