A/N

35 3 0
                                    


Wat doe je als je anders bent? Mensen kijken je raar aan. Je doet oordopjes in doet je hoofd omhoog en je loopt door alle negativiteit heen, je zal er uiteindelijk toch mee moeten leven. Dit is hoe Sofia Carter dagelijks door het leven gaat. Ze voelt zich nergens thuis en ze sluit zich steeds meer van de buitenwereld af. Het liefste zit ze de hele dag alleen. Ze houdt hoop maar dat is moeilijk omdat ze niemand heeft om er mee over te praten. Haar ouders vertrouwt ze ook niet, ze voelt zich een aansteller. Ze wilt om hulp schreeuwen maar ze kan het niet. Ze zit opgesloten in zichzelf... Dit is hoe zij zichzelf ziet... maar ze weet niet dat er nog iemand is die daar anders over denkt.

Ik schrijf  dit verhaal omdat ik mezelf zo voelde en ik weet dat andere mensen zich ook zo voelen. Ik wil dat die mensen weten dat het allemaal  goed gaat komen zolang ze er hoop in houden. Ook hoop ik om met dit verhaal mensen te laten weten dat ze niet alleen zijn. En ook als je je nooit zo hebt gevoeld kan het goed zijn om te lezen zodat je weet hoe het voor anderen voelt. Ik zal dit verhaal vooral vanuit Sofia's oogpunt schrijven maar er zullen soms ook stukken zijn vanuit iemand anders zijn oogpunt. Ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden!


X Anke





Lost. (Dutch story) Where stories live. Discover now