'Het regent,
Het regent,
De pannetjes worden nat,
Er zit hier een meisje,
En zij wordt niet nat.'
De paraplu die ik boven me hou,
Laat de regen niet op mij komen.
Het glijdt langs me heen,
Van de paraplu af.
Kon ik dat maar,
Alles van me af laten glijden.
De stress weggooien,
Mijn verdriet weggooien.
Zomaar in een klap mijn gevoelens even wegdoen,
Totaal ontspannen.
Heerlijk lijkt me dat.
Was het maar waar.
JE LEEST
Rust
Short StoryDit verhaal gaat slechts over één meisje. Maar iedereen zal zich in haar herkennen. Natuurlijk niet in alles van haar, Misschien zelfs maar een immens klein beetje. Benieuwd of je je ook in iets van haar herkent? In haar emoties of angsten? En hou j...
